(เป็นเรื่องของเจ้าจันทร์ น้องสาวของจอมทัพ ในนิยายเรื่อง "ขอคุณเพื่อนเลื่อนเป็นภรรยา"
คันศร วิศวะปีสี่ กับ เจ้าจันทร์ มัณฑณศิลป์ปี1 (เจ้าจันทร์เรียนวิศวะมาพร้อมกับคันศรนั่นละ แต่ทว่ามันไม่ใช่ทาง นางก็เลยซิ่วแล้วมาสอบเข้ามันฑณศิลป์ตามที่ตัวเองชอบ และถนัดที่สุดค่ะ)
ทั้งสองคนเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาตั้งแต่ชั้นอนุบาลนั่นละ
เเต่ทว่า...
มีบางอย่างที่ทำให้ทั้งคนคู่ไม่สามารถเปิดเผยความรู้สึกที่มีให้กันออกมาได้
มันก็เลยต้องใช้แผนการร้ายๆ เพื่อมัดใจอีกฝ่ายให้อยู่หมัด!
สปอยตัวอย่าง
เมื่อเห็นว่าเจ้าของโทรศัพท์ไม่ยอมกดรับสาย เจ้าจันทร์จึงหยิบมันขึ้นมา ก่อนจะยื่นส่งให้พร้อมกับเอ่ยเตือน
“แกรับดิ...อย่าปล่อยให้แฟนรอนานมันไม่ดีนะ”
“ใครบอกแกว่ายายนี่เป็นแฟนฉัน?” คันศรเอ่ยถามกลับเสียงตึง แล้วยังดึงสีหน้าใส่เมื่อได้ยินอีกฝ่ายเอ่ยออกมาอีกว่า
“ไม่ใช่แฟนงั้นก็เป็นคนรู้ใจ หรือไม่ก็คู่ขา แต่จะเป็นห่าอะไรมันก็เรื่องของแกทั้งสองคน ถึงแกจะไม่รับสายมัน แต่ฉันก็จะกลับห้องละ”
แต่เจ้าจันทร์ยังไม่ทันได้ไปไหน เมื่อถูกอีกฝ่ายโน้มตัวเข้ามาคว้าเอวบาง ก่อนจะรั้งร่างของคนตัวเล็กกว่า ให้ล้มลงมาบนเตียงด้วยกัน ในขณะที่เจ้าจันทร์ก็โวยวายเสียงดังลั่น ตามนิสัยอันเป็นเอกลักษณ์นั่นละ
“ปล่อยฉันนะไอ้ศร!..ฮึ้ย!.อึ๊บ!”
เจ้าจันทร์ขืนตัวและพยายามจะใช้วิชาที่ถูกสอนมากับคนตรงหน้า แต่ทว่ามันก็ไม่ได้ผล เพราะขนาดตัวของทั้งสองคนนั้นต่างกัน แล้วอีกฝ่ายก็ยังเป็นคนสอนมันมาเองกับมือ แล้วยังถือด้วยว่าตัวเองนั้นคือศิษย์พี่ ที่มีจอมทัพเป็นอาจารย์สำนักเดียวกัน และที่สำคัญระหว่างคันศรกับเจ้าจันทร์กระดูกมันก็คนละเบอร์กันอยู่แล้วไง
“ไม่ปล่อย! แน่จริงแกก็เอาชนะฉันให้ได้ก่อนสิวะ..”
ศันศรว่า พลางจับคนตัวเล็กกว่าคว่ำหน้าลงไปกับที่นอน ก่อนจะนั่งคร่อมร่างบาง พลางจับมือของมันทั้งสองข้างเอามาไพล่หลังแล้วยึดไว้ด้วยฝ่ามือใหญ่ของเขาแค่เพียงข้างเดียว
เสียงโทรศัพท์ที่ไม่เกี่ยวกันนั่นได้เงียบหายไปตอนไหน เวลานี้ก็ไม่มีใครคิดที่จะสนใจมัน เพราะมัวแต่ต้องการจะเอาชนะกันอยู่นั่นไง
“งื้อ..ไอ้ลูกศรแกกล้ารังแกฉันใช่มั๊ยฮะ!? ฉันจะฟ้องพี่จอมให้ได้ไอ้เพื่อนทรพี...ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!”
เจ้าจันทร์พยายามดิ้นรน และต่อว่าอีกคนออกไปพร้อมกัน จนทำให้คันศรถึงกับกลั้วหัวเราะขำออกมาเสียงดังลั่น
“พอสู้ฉันไม่ได้ก็กลายเป็นขี้แพ้ชวนเอา เอ้ย!ชวนตีแบบนี้ทุกที..แล้วก็ขี้ฟ้องว่ะ แต่คนแพ้จะต้องถูกทำโทษแบบนี้...ฟ่อดๆๆๆ” คนตัวโตกว่ากระทำตามปากว่า ด้วยการกระหน่ำหอมแก้มเจ้าจันทร์รัวๆ จนนับได้ไม่ทัน จากนั้นจึงจับร่างบางพลิกกลับมานอนหงายอีกครั้งเพื่อให้อยู่ใต้ร่างของตัวเอง
“ไอ้ลูกศร! แกมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย! ไอ้!..”
ฟ่อด!
“งื้อ..ไอ้หมาศร! ...”
ฟ่อด!
“ไอ้เชี่ยศร!”
“ปากจัด!...เป็นงั้นฉันจูบเลยดีกว่าว่ะ”
“ไอ้!...อื้อออ...”
เจ้าจันทร์ดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดของคนบนร่างอยู่อย่างนั้นสักพัก สุดท้ายเจ้าของร่างใหญ่จึงทำให้หญิงสาวค่อยๆ อ่อนกำลังลง
“......”
นิยาย SET วิศวะเรื่องต่อไปของไรท์มนต์สิงหาคือนิยายเรื่องนี้ค่ะ
"ขยี้รัก กระชากเกียร์"
ใต้ฝุ่นVSข้าวปุ้น นิยายเรื่องนี้จะมี NCค่อนข้างจะเยอะกว่าเรื่องอื่นเพราะไรท์ดันจับสองคนนี่มาได้กันตั้งแต่ทีแรก เฮ่อ!ไม่น่าเลยจริงๆ ใครมันเป็นคนคิดพล็อตวะเนี่ย!
ซึ่งกำลังแต่งได้ 40%ของเนื้อหาแล้วค่ะ อย่าลืมเก็บเข้าชั้นกันไว้นะคะ จะได้ไมพลาดเวลาที่ไรท์อัพตอนใหม่ หรือลงนิยายเรื่องต่อไปค่ะ
ใต้ฝุ่น วิศวะ-ข้าวปุ้น อักษรศาสตร์
ใต้ฝุ่น:เราอยากจะให้เฮียขยี้เราให้จมเตียงมากนักใช่มั๊ยฮะ?"
ข้าวปุ้น:ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนหนูก็จะกระชากเอาเกียร์ของเฮียมาเป็นของหนูให้ได้ค่ะ?
เกียร์ที่ว่านั่น มันความหมายเดียวกันมั๊ยวะ!?
สปอยตัวอย่างนิดหน่อยค่ะ
“ข้าวปุ้นตื่นสิ เรามาถึงคอนโดแล้วนะ” ใต้ฝุ่นสะกิดร่างบาง ในขณะที่เรียกชื่อหญิงสาวอยู่ข้างใบหู แต่อีกฝ่ายกลับไม่รู้สึกตัว
ชายหนุ่มจึงเดินอ้อมไปเปิดประตูอีกฝั่งด้านที่เธอนั่ง ก่อนจะเรียกชื่อเธออีกครั้ง
“ข้าวปุ้น!...”
“หื้ม?” ร่างบางขยับก่อนจะขานรับด้วยน้ำเสียงติดจะงัวเงีย “ ถึงแล้วเหรอคะเฮีย?..”
“อื้อ..ตีหนึ่งละ...เราจะนอนในรถนี่เลยรึไงฮะ?”
“ล็อคประตูให้หนูด้วยละกัน”
ซะงั้น!?
“ข้าวปุ้น!”
“ขาเฮีย...” ขานรับแต่กลับพลิกร่างนอนตะแคงข้างให้ และเมื่อเจ้าของร่างใหญ่ได้เห็นบั้นท้าย ก็เลยทำให้รู้สึกอยากจะเอาเมียเสียตอนนี้เลย
ในเมื่อ...ของมันก็เคยๆ กันอยู่แล้วไง...
“ถ้ายังไม่ตื่น...เราถูกเฮียข่มขืนในรถแน่ๆ”
ตาสว่างทันทีเลยดิข้าวปุ้น...แต่ใช่ว่าเจ้าตัวจะกลัวหรอกนะ...
หมับ!
“ปุ้น!อี้อ..”
คนตัวเล็กกว่าคว้าหมับไปรั้งต้นคอของร่างใหญ่ลงมาแนบกับริมฝีปากบาง พลางจูบเขาก่อนอย่างจงใจ จนกระทั่งอีกฝ่ายเริ่มทนไม่ไหวแล้วนั่นหละ ถึงได้ผละออกมาบอกกับเธอว่า
“ขอเฮียเข้าไปในรถก่อนนะ...ข้างนอกนี่มันมีกล้อง”
“จะเอาหนูในรถนี่จริงๆ เหรอคะเฮีย!?”
“จริงดิวะ!...ก็ใครกันละที่มันทำให้ของเฮียแข็ง?”
ก็จุดติดเร็วซะยิ่งกว่าก๊าซไวไฟเกินไปป่ะ?
“ไม่ได้เอาเมียมาหลายวันแล้วด้วย...อาจจะล่มปากอ่าวเอาง่ายๆ”
ใต้ฝุ่นพูดต่อ ส่วนอีกคนก็ห่อปากพร้อมกับกรอกตามองบน
ซึ่งเจ้าของร่างบางก็รู้ดีว่าคนสามีของเธอพูดไปอย่างนั้น เพราะตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาถึงแม้จะห่างจากการมีเพศสัมพันธ์กันนานแค่ไหน คนตัวใหญ่ก็จะอดทน จนกว่าจะส่งให้คนเป็นเมียขึ้นไปแตะขอบฟ้าได้ก่อนเสียทุกครั้ง
ทั้งอย่างนั้นถึงแม้ข้าวปุ้นจะไม่ชอบการมีอะไรกันในรถสักเท่าไหร่ นั่นก็เป็นเพราะว่าพื้นที่ในนี้มันมีจำกัดเกินไป
แต่หากมันเป็นสิ่งที่ใต้ฝุ่นต้องการ ไม่ว่าจะเป็นที่ไหนหญิงสาวก็ไม่เคยคัดค้านเขาเลยสักที
ก็คนมันรักนี่เนอะ...
แต่บางครั้ง เธอก็อยากจะให้เขาเป็นฝ่ายยอมตามใจเธอบ้าง...
อย่างนี้...
“เราไปบนห้องของหนูกันดีกว่านะคะ”
Guest
