บักเปี๊ยกลูกยายจันทร์

เพราะอกหัก 'หนาว' จึงเลือกที่จะเดินทางมายังหมู่บ้านที่ห่างไกลความเจริญอย่าง 'บ้านนาบักหว่า' เพื่อพักใจ เขาคิดว่าตัวเองคงใช้เวลาพอสมควรในการลืมคนรักเก่าอย่างอชิ หรืออาจจะลืมไม่ได้เลย แต่พอเขาได้เจอเด็กหนุ่มสุดแสนร่าเริงเจ้าของบ้านที่เขามาขออยู่อาศัยในช่วงที่อยู่ที่นี่หนาวก็ได้รู้ว่าชีวิตคนเรามันไม่ควรมาเสียเวลาอยู่กับอดีตที่ผ่านไปแล้ว แต่ละวันมีอะไรให้ทำเยอะแยะเลย โดยเฉพาะการได้อยู่กับ 'เปี๊ยก' น้องไม่เคยปล่อยให้หนาวนั่งซึมอยู่คนเดียว เวลาหนาวทำท่าเหมือนจะซึมเศร้าเหงาเซ็งเปี๊ยกก็รีบจูงมือวิ่งออกไปรับลมรับแดดแล้วชวนไปตกปลาหว่านแหที่ทุ่งนาทุกครั้ง การที่ได้เจอกับเปี๊ยกช่วยให้หนาวเสียใจที่ถูกทิ้งน้อยลงเรื่อย ๆ เพราะความทรงจำเกี่ยวกับคนรักเก่าของเขากำลังถูกแทนที่ด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มของเปี๊ยก รอยยิ้มของน้องช่างเหมือนแสงแดดในเช้าอันหนาวเหน็บ หนาวรู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่มองใบหน้ามน ๆ ที่คอยยิ้มให้เขาอยู่ตลอด เขากลับคิดในใจทุกครั้งที่มองหน้าเปี๊ยกว่า 'ดีจังนะที่เลือกมาที่นี่แล้วได้เจอกับเปี๊ยก' 

แนะนำตัวละคร 

ชื่อเล่น : หนาว 

ชื่อ : ต้นหนาว วารีทิพย์ 

อายุ : 26  

ส่วนสูง : 179  

หนัก : 62  

หนุ่มเมืองกรุงผู้อกหักจนต้องหนีมาพักใจที่อีสานบ้านเกิดของน้องเปี๊ยก ตอนแรกก็ซึมกระทือเอาแต่คิดถึงเขา หลัง ๆ เริ่มลืมเพราะมองเห็นแต่รอยยิ้มเด็กคนหนึ่งที่เขาตามติดเหมือนเป็นพี่เลี้ยงเด็ก 

"พี่จะยอมเลิกคิดถึงเขาตอนนี้เลยก็ได้นะถ้าคนที่ว่าเป็นเปี๊ยก" 

ชื่อเล่น : เปี๊ยก 

ชื่อ : ปราบปลื้ม กุลจิรานิน 

อายุ : ?? 

ส่วนสูง : 171 

หนัก : 57 

เด็กบ้านนานิสัยดีเข้ากับคนอื่นได้ง่ายโดยเฉพาะผู้หลักผู้ใหญ่แต่ดันคบเพื่อนแค่ไม่กี่คน ตอนแรกไม่ชอบพี่หนาวเพราะแม่ให้พี่มาแย่งที่นอนในห้อง แต่พอพี่ให้เงินห้าร้อยเพื่อพาไปเที่ยวรอบหมู่บ้านก็ยิ้มหน้าระรื่นพร้อมเปลี่ยนมาชอบพี่อย่างรวดเร็ว 

"อ้ายสิคิดฮอดคนที่ทิ่มอ้ายไปเฮ็ดหยัง บ่คิดว่าสิมีคนอื่นที่ดีกว่าเขาท่าอ้ายอยู่ติ"  

คำเตือน! 

นิยายเรื่องนี้เป็นแนวชายรักชาย  

นิยายเรื่องนี้มีการดูถูก เหยียดหยามภูมิลำเนาคนอื่น พูดจาว่าร้าย และไม่ให้เกียรติคนอื่น 

นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคลหรือสถานที่ใด ๆ ทั้งสิ้น  

โปรใช้วิจารณญาณให้การอ่าน 

ห้ามคัดลอก ดันแปลง หรือนำไปเผยแพร่ก่อนได้รับอนุญาต  

ยกเว้นการโปรโมท (แสนจะขอขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ^^) 

พูดคุยเล็กน้อย 

สวัสดีค่ะ ในที่สุดก็ได้เปิดนิยายเรื่องนี้หลังจากนั่งมองปกมานานแสนนาน ฮ่า ๆ คือได้ปกก่อนที่จะถึงคิวเขียนเรื่องนี้ ตอนแรกเกือบจะเทเรื่องนี้ไปแล้วค่ะแต่ปกมันช่างโดนใจจนไม่เขียนไม่ได้แล้วววว อยากให้ทุกคนได้เห็นความหล่อของพี่หนาว ความน่ารักสดใสของน้องเปี๊ยก และอยากจะบอกว่า อันที่จริงเราอยากเขียนนิยายแนวอีสานมานานมากแล้วค่ะ เมื่อก่อนก็มีคิด ๆ ไว้บ้างแต่ยังไม่มีโอกาสได้แต่สักที จนถึงวันนี้ ในที่สุดเราก็หนีกันไม่พ้น ได้เขียนอยู่ดี หลังจากที่เราใช้ชีวิตหนักหน่วงกับสี่จตุรเทพนานถึงเจ็ดเดือน เรามาพักสมองกันสักครู่ค่ะแล้วค่อยไปหนักหน่วงต่อ ฮ่า ๆ  

แสนอยากจะบอกว่า แสนภูมิใจในผลงานเรื่องนี้มากค่ะ อยากให้ทุกคนลองอ่านกันดูนะคะอาจจะชอบเหมือนอย่างที่แสนชอบก็ได้ เด็ก ๆ น่ารักมากจริง ๆ เป็นนิยายฟิลกู๊ดแบบฟิลกู๊ดจริง ๆ ลูกชายน่ารัก ตอนรีไรท์ก็อ่านไปยิ้มไป ทำไมลูกชายเราถึงได้น่ารักขนาดนี้นะ  

ปล. ตอนนี้รับสมัครมัมมี้เป็นจำนวนมากนะคะ อยากเป็นแม่ย่าหรือแม่ยายเลือกเลยค่ะทุกคน  

ปล.2 ขอฝากนิยายเรื่องนี้เอาไว้ในใจของทุกคนด้วยนะคะ และขอขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะที่สนับสนุนนักเขียนคนนี้มาโดยตลอด ทั้งคนที่เพิ่งเจอกันและเจอกันมาสักพักแล้วด้วยน๊า