คำโปรย
ข้าชุนหลี่เวยสตรีที่เคยตายมาหนึ่งชาติ ข้าได้ย้อนกลับมาเกิดใหม่ในชาติก่อนเพียงเพราะตกหลุมรักบุรษทำให้ข้าหนีออกจากตระกูลไปใช้ชีวิตกับเขา เพราะความโง่เขลาของข้าทำให้ให้คนที่ข้ารักล้วนต้องตายไป ในชาตินี้ข้าจึงคิดเปลี่ยนแปลงทุกอย่างยอมหันหลังให้บุรุษที่ข้ารักปักใจใช้ชีวิตอยู่ในตระกูลชุนที่เปรียบเป็นดั่งนรกสำหรับข้า แต่ผู้ใดจะคิดว่าในชาตินี้ข้ากลับต้องมาแต่งงานกับบุรุษที่ขึ้นชื่อว่าเสเพลทั้งสามคน!!
"เจ้าชื่ออะไร"
"ข้าชื่อลั่วหลี่เวย บ้านเดิมตระกูลชุนเจ้าค่ะ"
"ตระกูลชุนละโมบถึงเพียงนี้เชียว"
ลั่วกงเฉินพูดออกมาด้วยน้ำเสียงดูถูก เขาลุกขึ้นไปเผชิญหน้ากับลั่วหลี่เวยมือหนาจับปลายคางของนางให้เงยขึ้น ก่อนจะมองสำรวจใบหน้านาง
"ใบหน้าเนียนละเอียดดุจหยกขาว งดงามยิ่งกว่านางโลมที่ข้าเคยพบเสียอีก"
ลั่วกงเฉินพูดออกมาด้วยรอยยิ้มเขารู้สึกถูกใจคนตรงหน้ายิ่งนัก ถือว่าการแต่งงานครั้งนี้ท่านตาหาเจ้าสาวมาได้ไม่เลว แต่ภายใต้อาภรณ์นี้จะงดงามแค่ไหนกันนะ
"เช่นนั้นขอข้าดูหน่อยว่าเจ้าจะทำให้ข้าพอใจเช่นนางโลมได้หรือไม่ ถอดชุดของเจ้าออกได้แล้ว"
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ไม่มีการอ้างอิงจากบุคคลใดในชีวิตจริง เนื้อหามีคำหยาบคายค่อนข้างมาก
เนื้อหาบางตอนมีการกระทำที่ไม่เหมาะสม ไม่แนะนำให้ทำตามอย่างมาก
รบกวนผู้อ่านใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ
นิยายเรื่องนี้เป็นแนว ฮาเร็มชายนะคะ
Guest
