คิริณ X น้ำค้าง
“ปล่อยพี่น่ะคิริณ” เป็นครั้งแรกที่เธอเรียกชื่อของเขา ทำให้คิริณเผยรอยยิ้มออมาอย่างพึงพอใจเพราะมันบ่งบอกว่าเริ่มที่จะสนิทกันแล้ว
“พี่นั่งนิ่งๆสิ ขยับแบบนี้พี่รู้ตัวไหมว่ามันทำให้ให้น้องชายของผมมันตื่นตัว” น้องชายอะไรของเขา เธอไม่เห็นจะเข้าใจเลย ไม่รู้แหละจะให้เธอนั่งนิ่งๆให้เขากอดเนี่ยน่ะ เธอไม่โอเค
“ปล่อยพี่” น้ำค้างเอ่ยขึ้นพร้อมกับขยับร่างกายเพื่อให้หลุดออกจากมือหนา แต่เธอสู้แรงของอีกฝ่ายไม่ได้เลย
“ตัวพี่น้ำค้างหอมจัง ใช้น้ำหอมอะไรเหรอครับ” สิ้นเสียงของชายหนุ่ม น้ำค้างหันมองหน้าอีกฝ่ายด้วยสายตาดุ คิริณอมยิ้มเมื่อได้เห็นสายตาดุของหญิงสาว ไม่เห็นจะน่ากลัวเลยออกจะน่ารัก
“ทำยังไงเธอถึงจะปล่อยพี่” น้ำค้างหมดหนทางที่จะลุกจากตักของอีกฝ่าย มีทางเดียวคือยื่นข้อเสนอให้
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติที่ไรท์ได้แต่งขึ้น ห้ามคัดลอกหรือดัดแปลงเด็ดขาด !
ฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในอ้อมกอดด้วยน่ะทุกคน
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนิยายของไรท์น๊า
Guest
