“อาพีท…จะ…จะทำอะไร นี่มันในห้องทำงานของอานะคะ”
“ยัยเด็กช่างมโน” พีรดนย์เขกหน้าผากอีกฝ่ายเป็นการลงโทษพร้อมอมยิ้มขันกับท่าทางตื่นๆ เหมือนกลัวจะถูกเขาปล้ำ
“เธอเห็นอาเป็นพวกโรคจิตหื่นกามไปตั้งแต่เมื่อไหร่ถึงได้คิดแต่เรื่องพรรค์นั้นตลอดเวลา”
“ก็อาพีทเป็นแบบนั้นไม่ใช่หรือคะ”
“ใช่ อาเป็นแบบนั้น” เขายอมรับตรงๆ
“……”
“กับเธอคนเดียว” พีรดนย์มองเธอด้วยสายตาพราวระยับก่อนเลยมายังริมฝีปากบางที่เขาเคยลิ้มลองมาแล้วสองครั้ง แล้วเขาก็อยากจะลองมันอีกหลายๆ ครั้ง บางทีก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าเขาใช้วิธีการลงโทษแบบนั้นกับนับดาวไปได้อย่างไรเวลาที่เธอมาทำอวดดีและดื้อใส่