เลวกว่านี้ต้องผัวพี่แล้วครับ

“จำใส่สมองของมึงเอาไว้ ตั้งแต่วันแรกที่มึงก้าวขาเข้ามาที่นี่ชีวิตมึงเป็นของกู ร่างกายและหัวใจมึงก็เหมือนกัน”  

“ถุย!! กูว่ากูเลวแล้ว มึงแม่งโคตรเลวเลยเว้ย”  

. 

. 

ถ้าชีวิตมันจะบัดซบบนโลกที่แม่งขับเคลื่อนด้วยเงินแบบนี้แล้วกูจะอยู่ไปทำไมวะ?  

นั่นแหละคือสิ่งที่ผมตะโกนถามตัวเองทุกวันในตอนที่ลืมตาตื่นขึ้นมา และเสียงสายลมแว่วๆก็พัดตอบผมกลับมาตลอดว่าผมต้องอยู่ ต้องอยู่เพื่อแม่และน้องของผม  

. 

. 

เครดิตนักวาด ดีเซล Lababoon  

เครดิตนักวาด เทวินทร์ @villain8tiger  

เทวินทร์  

นายเทวินทร์ ปัญญาวิวัฒน์ หนุ่มหล่อที่เป็นที่หมายปองของสาวๆทั่วทุกสารทิศ ลูกชายมาเฟียที่ทรงอิธิพลที่สุดของประเทศ เขากำลังจะเข้ารับตำแหน่งขึ้นเป็นใหญ่แทนผู้เป็นพ่อ นิสัยนิ่งขรึม แต่พูดมากปากร้าย(เฉพาะแค่กับคนที่ชอบ) และที่สำคัญโหดเลวมาก อายุ25ปี  

ดีเซล  

นายนพดล สิงห์เลิศราช หนุ่มหล่อนักเลงหัวไม้ที่ชอบสร้างเรื่องให้ครอบครัวไม่เว้นแต่ละวัน เรื่องตีรันฟันแทงคืองานถนัดของเขา ฉลาดเป็นกรดแต่เน้นใช้กำลังมากกว่าสมองยอมทำได้ทุกอย่างเพื่อคนที่ตัวเองรัก นิสัยใจร้อน ปากร้าย แต่รักใครรักจริง อายุ18ปี  

เดย์ไทม์  

นายทิวากร สิริโชติการ์ต เพื่อนรักของเทวินทร์ที่คอยซัพพอร์ตและอยู่ข้างๆเทวินทร์เสมอ ถึงเขาจะไม่ใช่มาเฟียแต่ครอบครัวของเขาก็ทรงอิทธิพลและรวยลำดับต้นๆของประเทศไม่ต่างกัน นิสัย ใจเย็น พูดเพราะ(แค่กับคนที่อยากพูด) อายุ25ปี 

. 

. 

สปอยเนื้อหาบางฉากบางตอน  

Part1 

“กูซื้อมึงมาแล้ว เพราะฉะนั้นมึงเป็นของกู” เออ!! ย้ำจังนะ ซื้อๆเหี้ยไรก็ไม่รู้ ตกลงกันเองทั้งนั้นพวกคนรวยนี่มันสุดยอดเลยนึกจะซื้อชีวิตใครก็ซื้อทำอย่างกับซื้อวัวซื้อควาย  

“อืม ชีวิตกูมีค่าแค่300,000เองหนิ ถ้ากูทำงานนี้สำเร็จคิดจะขายกูต่อให้คนอื่นก็เรียกสัก10ถึง20ล้านบ้างนะ” ทีงี้ทำนิ่งมันคงคิดว่าขายแพงขนาดนั้นผมคงจะขายไม่ออกล่ะสิ หรือไม่จบงานนี้มันอาจจะฆ่าผมให้ตายๆไปเลยล่ะมั้ง  

“หึ ชีวิตเด็กติดยาแบบมึงให้ฟรียังไม่มีใครอยากได้เลย อ่ะนี่!!”  

. 

Part 2 

“แล้วไอ้เอเอ็มล่ะ?”  

“ผัวมึงยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้ยังเสือกถามหาคนอื่นอีก” แล้วดูปากมันครับ พูดจาไม่เคยจะเข้าหู พูดดีเป็นแค่ตอนจะเอาหรือไงวะไอ้ฟาย!! เอ่อ ด่าได้แค่ในใจแหละเดี๋ยวมันจะเปลี่ยนใจไม่พาผมไปซะก่อน  

“ก็ปกติเห็นลูกน้องมึงตามติดตลอด”  

“ไม่อ่ะ แค่ไปโรงเรียนเอง กูอยากไปกับมึงสองคน”  

“หื้ม คิดอะไรกับกูอ่ะเปล่า”  

“คิด!! คิดว่าเมื่อไหร่มึงจะขึ้นรถ หรือมึงรอกูเปิดประตูปูพรมแดงก่อนไหม ฮะ!! เร็ว!!” 

. 

Part 3 

“เหนื่อยจังว่ะ ขอกอดหน่อยสิ” มันเดินเข้ามาใกล้ๆผมก่อนจะดึงตัวผมเข้าไปสวมกอดต่อหน้าบอดี้การ์ดมากมาย  

“ทำอะไรเนี่ย ลูกน้องมึงมองใหญ่แล้ว อายเขา”  

“ทำไม แค่กอดเมียมีอะไรให้อาย แล้วไปนอนอีท่าไหนตามตัวถึงมีแต่รอยยุงกัดเนี่ย ไหนยุงตัวไหนกัดมึงกูจะเอาเลือดหัวมันออกให้หมดเลย” มันมองสำรวจตัวผมพร้อมจับผมหันไปมา  

“ทำงานหนักจนเพี้ยนไปแล้วหรือไง?”  

“ไม่รู้ล่ะ ร่างกายมึงกูมีสิทธิ์ทำรอยได้แค่คนเดียวเท่านั้น” 

. 

. 

กาลเวลาเปลี่ยนคนเราก็เปลี่ยนเหมือนกันจ้า พอหลงเขาขึ้นมาก็หวงเขาแม้กระทั่งกับยุง เนื้อหามีดราม่าเท่ามดกัด เน้นไปทางตลกขบขันรักหวานซึ้งสไตล์ซาฟารี ไม่มีนอกกายนอกใจ จบดีพระนายรักกันปานวันสุดท้ายของชีวิต แต่ว่าระหว่างทางอาจจะสาหัสเล็กน้อย ไม่เป็นไรค่ะ ไรท์พร้อมเป็นแพทย์สนามลงพื้นที่รักษาทุกคนเอง อ่ะล้อเล่น จบดีเหมือนพ่ายรักหิรัญเหมือนสยบร้ายพ่ายเอเลนค่ะ ปล.พระเอกเรื่องนี้ความจริงแล้วไม่ใช่คนแต่มันคือไอ้โบ้ ไอ้โบ้ที่หางโผล่ไวเวอร์ ใครไม่อ่านคือพลาด  

คำเตือน  

เนื้อหาเรื่องนี้มีคำหยาบคายและเนื้อหาบางช่วงบางตอนที่ไม่เหมาะสม มีการเสียดสีสังคมบ้างเล็กน้อยโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยค่ะ และนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนไม่ได้มีการพลาดพิงถึงผู้อื่นแต่อย่างใดและไม่อนุญาตให้นำไปดัดแปลงหรือทำซ้ำหากจับได้เราจะดำเนินการตามกฏหมายทันที 

. 

. 

ช่องทางการติดตามนักเขียนค่ะ 

IG : far_safari11  

เพจFacebook : ซาฟารี 

TikTok : ช่อง ซาฟารี หรือ @safari1114  

Twitter: @far_safari11  

https://www.tunwalai.com/ebook/48928