ใต้ธารา

ยาหยีหญิงสาวที่สูญเสียพ่อและแม่ไปตั้งแต่เด็กจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอกลายเป็นเด็กกำพร้าเพราะไม่มีญาติสนิทมิตรสหายเลยแม้แต่คนเดียว แต่แล้วท่านเจ้าคุณสุรศักดิ์จึงตัดสินใจจดทะเบียนรับเธอเป็นบุตรบุญธรรม…ทุกอย่างเป็นดั่งฝันเพราะทุกคนรักและปฎิบัติกับเธอไม่ต่างจากเจ้าหญิงแต่ความสุขมันช่างแสนจะสั้นซะเหลือเกินเพราะการกลับมาของเขา…ธาราผู้ชายที่กลับมาพรากความสุขของเธอไปและแทนที่ด้วยความเจ็บปวดทรมานใจให้เธอแทน 

. 

. 

“คะคุณ…ธารา เข้ามาห้องหยีทำไมคะ?” หญิงสาวตกใจพลางเอื้อมมือไปจับที่กลอนประตู ขืนมีใครมาเห็นเข้าคงกลายเป็นเรื่องใหญ่แน่นอน  

“ทำไม? บำเรอพ่อฉันเสร็จ เธอก็ช่วยบำเรอฉันต่อเลยสิ งานถนัดนิไอ้เรื่องถ่างขานอนแก้ผ้าบนเตียง” นัยน์ตาคมกริบตวัดมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยความเย้นหยัน พอรู้ว่าเธอกำลังจะหนีออกไปจากตรงนี้มือหนาจึงไม่รอช้ารวบแขนเรียวทั้งสองข้างของเธอไว้ด้านหลังอย่างแรงไร้ซึ่งความปราณี  

“ฉันแค่ไปดูแลคุณท่านเพราะวันนี้ป้านิดบอกว่าคุณท่านอาการไม่ค่อยดี” เธอตอบเขาไปตามความจริงแต่มีเหรอที่คนอย่างธาราดินทร์จะเชื่อคำพูดของเธอ 

“นอกจากเธอจะร่านแล้ว…เธอยังตอแหลเก่งด้วยสินะ” มือหนาเพิ่มแรงบีบลงที่แขนเรียวจนน้ำใสๆเอ่อล้นขอบตาคู่สวย เธออยากจะกรีดร้องออกมาดังๆให้คนมาช่วยเหลือเกินแต่ก็ไม่สามารถทำได้  

“นะนี่!! คุณธารา ยะหยุดเดี๋ยวนี้นะ คุณจะทำอะไร” มือหนาของธาราอีกข้างเริ่มสัมผัสผ่านส่วนเว้าส่วนโค้งของเธอจนมาหยุดอยู่ที่ส่วนอ่อนไหวใต้สะดือ  

“แหกปากสิ ร้องออกมาดังๆ คนทั้งบ้านจะได้รู้ว่าเราสองคนกำลังจะทำอะไร” เธอได้แต่ส่ายหน้าไปมาพยายามดิ้นให้หลุดจากพันธนาการของเขา 

ธาราถกชุดนอนของเธอขึ้นก่อนจะใช้นิ้วเรียวบดเบียดลงที่กลีบกุหลาบผ่านชั้นในลายลูกไม้สีขาวทำเอาหญิงสาวตกใจจนตาเบิกกว้างพร้อมร่างกายที่สั่นเครือ  

“อย่ากระแดะเหมือนไม่เคย เด็กใจแตกอย่างเธอโกหกฉันไม่ได้หรอก”  

ธารา 

ธาราหรือธาราดินทร์ ปัญญาวิวัฒน์ หนุ่มหล่อวัย25 ปี ที่ต้องบินกลับมารับช่วงต่อบริหารธุรกิจสังหาริมทรัพย์แทนผู้เป็นพ่อเนื่องจากพ่อของเขาได้ล้มป่วยกระทันหัน แต่ในวันที่เขากลับมานอกจากคฤหาสน์อันเป็นที่รักของแม่เขาจะเปลี่ยนแปลงไปหลายสิ่งหลายอย่างแล้ว พ่อของเขายังพาเด็กสาวที่ไหนไม่รู้มาอยู่ที่นี่อีกมันจึงทำให้เขาไม่พอใจและเกลียดเธอโดยไม่มีเหตุผล  

“ไม่ต้องห่วง ฉันเอาผู้หญิงแบบเธอไม่ลงหรอกอย่าทำสำออยไปเลย”  

ยาหยี  

ยาหยีหรือญานัทดา ปัญญาวิวัฒน์ เธอถูกท่านเจ้าคุณรับเข้ามาเลี้ยงเป็นลูกสาวบุญธรรมตั้งแต่อายุ13 ปี ไม่รู้ว่าเป็นความบังเอิญหรืออย่างไรแต่เพราะตอนนั้นเธอไม่มีทางเลือกและไม่อยากไปอยู่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าเธอจึงยอมมาอยู่ที่นี่ เวลาผ่านไปจนเธออายุได้18ย่างเข้าสู่19 ปี ชีวิตที่เธอเคยมีความสุขกลับถูกแทนที่ด้วยความทุกข์ทรมานเพราะการกลับมาของเขาเพียงคนเดียว  

“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณท่านมาป่วยกระทันหัน ฉันคงหนีไปจากที่นี่นานแล้ว”  

นที  

นทีหรือธีรภพ ปัญญาวิวัฒน์ น้องชายต่างแม่ของธารา เขาเองก็บินกลับมากระทันหันเช่นกันเพราะเป็นห่วงผู้เป็นพ่อ ถึงเขาจะไม่ค่อยกินเส้นกับธาราเท่าไหร่ก็เถอะและการกลับมาในครั้งนี้ทำให้เขาได้พบกับยาหยีและตกหลุมรักเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่พบกัน  

“พี่ไม่คิดจะยุ่งก็ดี เพราะผมจะเป็นคนยุ่งกับยัยนี่เอง”  

. 

. 

ระหว่างบุญคุณที่ต้องทดแทนกับการทิ้งทุกอย่างที่นี่แล้วหนีไปอะไรมันง่ายกว่ากันนะ ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่ ฉันเกลียดเขา เกลียดผู้ชายที่ชื่อธารา เกลียดทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำกับฉัน  

คำเตือน  

นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหารุนแรงและคำหยาบคาย รวมถึงพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของตัวละครที่ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง และพระเอกเรื่องนี้เลวและเหี้ยราวกับตัวร้ายที่พึ่งจับได้บทพระเอก อาจจะไม่ถูกใจนักอ่านหลายๆท่าน ทางตัวนักเขียนเองก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ  

ปล. นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนไม่ได้มีการพลาดพิงถึงผู้ใดแต่อย่างใดและไม่อนุญาตให้นำไปดัดแปลงหรือทำซ้ำหากจับได้เราจะดำเนินการตามกฏหมายทันที