#มึงเป็นของกู
"โยมกำลังจะมีเคราะห์รอบด้าน...หนักเอาการ แต่ถ้าผ่านเคราะห์ครั้งนี้ไปได้ ชีวิตโยมจะราบรื่นอยู่เย็นเป็นสุขจนแก่เฒ่า"
"พระอาจารย์พอจะมีหมอธรรมหรือใครก็ได้ที่เก่งๆ ทางด้านนี้แนะนำพวกผมไหมครับ"
"ลองพาเพื่อนโยมไปที่นี่ดู ถ้าเขายอมช่วย...เพื่อนโยมน่าจะพ้นเคราะห์ใหญ่ครั้งนี้ไปได้"
...
"กูไม่ช่วย! แล้วพวกมึงก็ออกไปจากบ้านกูเดี๋ยวนี้!!"
สำเนียงอีสานเมื่อสักครู่ถูกเปลี่ยนเป็นภาษากลาง ก่อนที่เจ้าของร่างสูงจะเดินกลับเข้าไปในตัวบ้านเรือนไทยหลังใหญ่ทันที ปลื้มพงษ์ได้ยินแบบนั้นก็ถึงกลับอ้าปากหวอ
ทางด้านเทียนขวัญตอนนี้ก็ยังคงยืนนิ่งไม่ไหวติง มีเพียงน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้มใสจนเปียกชื้นไปหมด ทว่าเจ้าของใบหน้าหวานหาได้เสียใจเพราะเขาปฏิเสธที่จะช่วยไม่ หากแต่เป็นเพราะเหตุผลอื่นต่างหาก ที่ทำให้เทียนขวัญไม่สามารถกลั้นน้ำตาตนเองเอาไว้ได้
ชาตินี้พี่ไม้คงไม่มีวันหายเกลียดเทียนได้จริงๆ
⊛⊛⊛⊛
แจ้ง : นิยายจะมีการทำเป็นอีบุ๊ค และจะมีการติดเหรียญให้อ่านล่วงหน้าและจะปลดเหรียญให้อ่านฟรีจนจบอย่างเช่นเรื่องก่อนๆ นะคะ ฝากนักอ่านสนันสนุนไรท์กันด้วยนะคะ
คำเตือน!!
- อย่าคาดหวังว่าจะมีผีเยอะยั้วเยี้ย เพราะไรท์กลัวผีมากๆๆๆ แต่ก็ชอบดูหนังผีฟังเรื่องผี(งงๆ)
- พระเอกไรท์เรื่องนี้ปากหมาเหมือนเดิมเปี๊ยบ(เพราะไรท์ชอบบบบบ)
- นิยายเรื่องนี้มีการใช้คำหยาบมีการบรรยายถึงฉากการตายผิดธรรมชาติ และมีการบรรยายถึงวิญญาณและความเชื่อ โปรดอ่านอย่างมีวิจารณญาณ
- เนื้อเรื่องทั้งหมดไม่เป็นความจริง ตัวละครทุกตัวไม่มีอยู่จริง ไรท์แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้น