[มี​E-book]​ เหมือนเดิมคือฉัน เหมือนฝันคือเธอ (Mpreg, drama, SM)​

Y

จบ [มี​E-book]​ เหมือนเดิมคือฉัน เหมือนฝันคือเธอ (Mpreg, drama, SM)​

[มี​E-book]​ เหมือนเดิมคือฉัน เหมือนฝันคือเธอ (Mpreg, drama, SM)​

Bluesky97​

Y

53
ตอน
40.1K
เข้าชม
83
ถูกใจ
11
ความคิดเห็น
284
เพิ่มลงคลัง
คำเตือนเนื้อหา
คำเตือนเกี่ยวกับเนื้อหาในเรื่องอาจมีการสปอยล์ถึงเนื้อเรื่องหลัก
“ข้าวอยากให้ลูกชื่อพลอย” “เธอเป็นใคร กล้าดียังไงถึงได้มาตั้งชื่อลูกของฉัน หึ ชื่อพลอยเหรอ ไม่เหมาะสมกับลูกฉันเลยสักนิด”

*คำเตือน​*

 

นิยายเรื่องนี้เนื้อหาดราม่าหนักหน่วง​ อาจมีผลกระทบ​ต่อความอ่อนไหว​ของนักอ่านหลาย ๆ ท่าน โปรดใช้วิจารณญาน​และทำความเข้าใจ​ก่อนเข้าสู่​เนื้อหาหลัก ​นายเอกรันทดมาก ถูกทำร้าย​จิต​ใจและร่างกาย​ พลัดพราก​จากคนที่รักอย่างลูกสาวจนนายเอกกลายเป็นซึมเศร้า​

 

________________

เนื้อเรื่องเป็นแนว Drama+SM+NC20+ 

_________________

 

หากเนื้อหาไม่ตรงจริต ไม่ถูกใจ หรืออ่อนไหว​ต่อเนื้อหาในบางส่วนอาจจะส่งผลกระทบ​ต่อสภาพ​จิตใจได้ ​แนะนำให้กดปิดค่ะ 

_________________

นิยายเหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ18ปีขึ้นไป

ทั้งนี้ทั้งนั้น นิยายเกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับชีวิตจริง หรือพาดพิงถึงบุคคลใด ทั้งเวลาและสถานที่นั้นไม่มีอยู่จริง

_________________________

 

 

 

คำ​โปรย​

 

**********

 

ข้าวฟ่าง เป็นเพียงเด็กหนุ่ม​ธรรมดาหนึ่ง​ที่มีความไฝ่ฝัน​อยากที่จะเป็นนักบิน แต่ด้วยความที่ครอบครัว​ยากลำบาก​ จึงไม่สามารถ​เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัย​ได้ อยู่มาวันหนึ่งก็มีหนุ่มใหญ่​ใจดีอย่างชลธรเข้ามายื่นข้อเสนอ​ให้ ซึ่งเขาต้องย้ายไปอยู่กับคนคนนั้นที่กรุงเทพมหานคร​ ในฐานะ​ภรรยา​ในนามของอีกฝ่าย ทว่าเพียงแค่เข้าไปอยู่ในบ้านหลังนั้นยังไม่ทันได้ข้ามคืนเลยด้วยซ้ำ กลับเกิดเหตุ​ไม่คาดฝัน​ขึ้นกับชลธรบิดาของอีกฝ่าย ​ ชลธีร์ชายหนุ่ม​วัย 40 ปี ที่จะทำให้ข้าวฟ่างไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

“โอ๊ย ปล่อยเเขนข้าวนะครับ ข้าวเจ็บ” ข้าวฟ่างพยายามเเกะมือของชลธีร์ออกเเต่ก็ไม่เป็นผล พลางเอ่ยขึ้นด้วยความเจ็บเเละความหวาดกลัวต่อใบหน้าเมินเฉยของเขาราวกับว่าอีกฝ่ายไม่ได้ทำอะไรผิด

“ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอเป็นใคร!? หรือว่ามาจากที่ไหน เเต่ถ้าเธอคิดที่จะมาหลอกพ่อฉันล่ะก็… รับรองได้เลยว่าเรื่องนี้จบไม่สวยเเน่” ชลธีร์พูดขู่คนตัวเล็กกว่า

......​

“นี่มันอะไร หนังสืออะไร” ร่างสูงเอยถามทันที แม้ว่าตัวเองจะอ่านหนังสือออกก็ตาม

“คะ คือว่า…” ข้าวฟ่างยังไม่ทันได้พูดอะไรก็ถูกอีกคนพูดตัดบทขึ้นมาเสียก่อน

“ฮาวทูการเป็นนักบิน… หึ หน้าตาอย่างเธอเนี่ยนะอยากที่จะเป็นนักบิน ฝันสูงเกินไปหรือเปล่า”

“เอาหนังสือของข้าวคืนมานะครับคุณธีร์ หนังสือเล่มนั้นเป็นหนังสือที่ตาเป็นคนซื้อให้ แล้วก็มีความหมายสำหรับข้าวมาก ๆ เพราะฉะนั้นข้าขอเถอะนะครับ อย่าทำอะไรมันเลย” ร่างบางอ้อนวอน เเต่ดูเหมือนกับว่ามันจะไม่เป็นผล

“เธอก็รู้อยู่แล้วนี่ ว่าอะไรที่เธอชอบ ฉันมักจะเกลียด อะไรที่เธอเกลียด ฉันก็มักจะชอบ” ใบหน้าคมคายปรากฏรอยยิ้มแห่งความเจ้าเล่ห์ พลางมองดวงหน้าของข้าวฟ่างอย่างเหยียดหยาม​

มันคงเป็นจริงอย่างที่เขาว่า เพราะไม่ว่าข้าวฟ่างจะชอบหรืออยากที่จะทำอะไร ก็มักจะถูกชลธีร์ขัดขวางหรือทำลายอยู่ตลอดเวลา กลับกันไม่ว่าข้าวฟ่างจะไม่ชอบหรือไม่อยากที่จะทำ ก็มักจะถูกชลธีร์บังคับข่มขู่และออกคำสั่งให้ข้าวฟ่างทำตามอยู่เสมอ แม้ว่าข้าวฟ่างจะปฏิเสธก็ตาม

“ข้าวขอร้องเถอะนะครับคุณชลธีร์ มันเป็นของขวัญที่มีค่าสำหรับเขามาก ๆ เลยนะครับ มันไม่ใช่แค่หนังสือเล่มหนึ่งหรอกนะครับ แต่มันเปรียบเสมือนหัวใจของข้าว เเละที่สำคัญตาของข้าวก็อุตส่าห์เก็บเงินซื้อมันมาให้กับข้าว” ใบหน้าสวยเเปดเปื้อนน้ำตาอีกครั้ง

“ไม่” ร่างสูงตอบกลับเพียงสั้น ๆ แต่มันกลับกลายเป็นวาจาแสนร้ายกาจ​ ราวกับมีมีดอันแหลมคม​ที่กรีดหัวใจของข้าวฟ่างให้เเหลกสลายออกเป็นชิ้น ๆ

“คะ คุณธีร์ ข้าวไหว้ล่ะครับ ให้หนังสือข้าวคืนเถอะ” ข้าวฟ่างพนมมือขึ้นด้วยความหวาดกลัว แต่กลับไร้ความเห็นใจจากอีกฝ่าย

“ฉันว่าเเค่ไหว้มันไม่พอหรอกนะ ข้าวฟ่าง” แววตาสีเมล็ดกาเเฟแฝงความรู้สึกเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นให้ร่างบางเห็นอย่างน่าขนลุกราวกับว่ากำลังจะเกิดเรื่องร้าย ๆ ขึ้นอย่างไรอย่างนั้นเลย

“ละ เเล้ว… ขะ ข้าวต้องทำยังไงครับ คุณธีร์ถึงจะพอใจ” ข้าวฟ่างเอ่ยถามด้วยแววตาอ้อนวอน ขออย่าให้เกิดเรื่องไม่ดีกับตัวเองอีกครั้ง แม้ในใจลึก ๆ เเล้วข้าวฟ่างจะรู้ดีว่าไม่มีทางเป็นไปได้ที่คนอย่างชลธีร์จะปล่อยข้าวฟ่างไปง่าย ๆ เพราะแววตาของเขามันฟ้องอยู่ตลอดเวลา ว่าเขาจงเกลียดจงชังข้าวฟ่างมากเพียงใด

“ก็กราบเท้าฉันยังไงล่ะข้าวฟ่าง” ชลธีร์เอ่ยคำพูดอย่างไร้ยางอายเพื่อบีบบังคับ​คนตรงหน้าให้ทำตามคำสั่งของตน

.... 

“ข้าวอยากให้ลูกชื่อพลอย” ข้าวฟ่างเอ่ยอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ กลัวว่าอีกคนจะโกรธ​เหมือนครั้งก่อน ๆ 

“เธอเป็นใคร กล้าดียังไงถึงได้มาตั้งชื่อลูกของฉัน หึ ชื่อพลอยเหรอ ไม่เหมาะสมกับลูกฉันเลยสักนิด” ชลธีร์พูดจบก็เบือนหน้า​หนีไปทางอื่นด้วยความไม่พอใจ ก่อนจะหันมาจ้องมองร่างบางที่กำลังกลัวเขาจนตัวสั่น

 

 

*************

 

 

⚠️Trigger warning⚠️

 

นิยายมีเนื้อหาไม่เหมาะสมหลายอย่าง เช่น  ทำร้ายร่างกาย​/ทำร้าย​จิตใจ​/เหยียดหยาม​ชนชั้น​/ พูดเหยียดหยาม​​/ดูถูกดูแคลน​/ข่มขืน​/เลือด/ซึมเศร้า​/การฆ่าตัวตาย/บังคับให้ทำตามใจ

 

นิยายแนวนายเอกท้องได้ ควรแยกแยะให้ออกระหว่างชีวิตจริงกับโลกจินตนาการ ชีวิตจริงผู้ชายไม่สามารถท้องได้

 

​​​​​*โปรดใช้วิจารณญาน​*

 

 

💙กล่าวพูดคุย​และทำความ​เข้าใจก่อนเข้าสู่​เนื้อหา💙

บลูขออนุญาต​ทักทาย​พี่ ๆ ตรงนี้เลยนะคะ สำหรับ​เรื่องนี้ดราม่าค่อนข้าง​หนักมาก อยากให้เตรียมใจไว้ค่ะ555 นายเอกน้องเป็นคนน่ารักสดใส เป็นเด็กต่างจังหวัด​ น้องใสซื่อ​บริสุทธิ์​มาก น้องเป็นนายเอกแบบนายเอกจ๋าเลยแหละค่ะ ส่วนตัวร้ายบลูจะไม่พูดถึงนะคะรอดูกันเอาเองค่ะ 🤣🤣

เตรียมทิชชู่​ไว้เยอะ ๆ ทุกคนอาจจะด่าไรต์เป็นเสียงเดียวกัน 55555 แต่อย่าด่าไรต์เลยค่ะ ด่าพระเอกคนเดียวก็พอน้า 😂😂

ชอบความท้าทาย ​สกิลตับไตดี ก็มาลิ้มลองกันได้ค่ะ ไรต์ขอย้ำว่าเนื้อหาดาร์กมาก ดราม่า+SM ซึ่งเรื่องราว​มันมีที่มาที่ไปทั้งหมด ไม่มีนอกกาย​นอกใจ​ เพิ่มความสบายใจ​ของนักอ่านเพราะเรื่องนี้ค่อนข้าง​หนักหน่วง​มากจริง ๆ จึงอยากแจ้งให้ทราบถึงข้อนี้ เพราะนักอ่านถามกันเข้ามาเยอะพอสมควร​ในแต่ละเรื่อง​ที่เป็นของไรต์

 

ขอคนละ 1 อย่าง comment 💙 กดเข้า📚

 

เจอกันวันที่ 20 สิงหาคม​นี้ค่ะ

 

ฝาก​ติดตาม​นามปากกา เพื่อเป็นกำลัง​ใจให้ไรต์ค่ะ💗💙💕

 

 

 

 

 

 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (2)

5.0