กรุณาอ่านคำเตือนในหน้านิยายให้ครบ
*******************
อัญชันเคยทิ้งสามีโดยไม่มีร่ำลาก่อนจะไปอยู่ที่อื่นนานเกือบ 6 ปี แต่วันนี้เขากลับแบกหน้ามาพึ่งอดีตสามีเก่าอย่างคณิน เพื่อแลกกับเงินค่ารักษาลูกชายที่เป็นดังแก้วตาดวงใจ อัญชันยอมทำทุกอย่าง แม้กระทั่งยอมเป็นนายบำเรอของอดีตสามีตัวเอง
"ลำบากถึงขั้นแบกหน้ากลับมาขอร้องอ้อนวอนผัวเก่าอย่างฉัน...ช่างน่าสมเพช" เขาใช้ปลายเท้าเชยคางร่างเล็กขึ้นมาสบสายตา ในขณะที่ตนเองนั่งอยู่บนเก้าอี้พิงหลัง คณินจ้องมองอัญชันที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเขาอย่างเหยียดหยาม มุมปากหยักเหยียดยิ้มเมื่อเห็นดวงตาคู่สวยสั่นระริก
"...ผมจำเป็น คุณจะดูถูกผมยังไงก็ได้ ขอแค่คุณยอมจ่ายเงินก็พอ" อันชัญกำมือแน่นก่อนจะตอบออกไป เวลาเหลือไม่มากแล้ว หนูพุกก็ต้องเข้าผ่าตัดตามกำหนดที่คุณนัดไว้ ไม่ว่าคณินจะให้ทำอะไรเขาก็ยอมทั้งนั้น
"ต้องการเท่าไหร่?" ชายหนุ่มพ่นควั่นสีขาวออกทางจมูกก่อนเอ่ยถามด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย
"หนึ่งล้านบาท คุณจะทำยังไงกับผมก็ได้" อัญชันบอกน้ำเสียงจริงจังและหนักแน่น มันไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าชีวิตลูกของชายเขาอีกแล้ว
"เรียกค่าตัวแพงดีนี่ คงหมดหนทางแล้วสินะ หายไปตั้งหกปี ก็ยังหน้าเงินเหมือนเดิม" คนเห็นแก่ตัวยังไงก็เห็นแก่ตัวอยู่วันยังค่ำ อุตส่าห์หอบเสื้อผ้าหนีตามผู้ชายคนอื่นไป ยังกล้าเสนอหน้ามาหาเขาเมื่อตัวเองลำบาก แต่ในอดีตอัญชันกลับทิ้งเขาที่เป็นสามีให้เดียวดาย เพราะหลังจากที่เขาเกิดอุบัติเหตุระหว่างเดินทางไปสนามบิน ขาทั้งสองข้างก็พิการโดยไร้เงาคนรักยืนข้างกาย กว่าจะเดินได้เหมือนคนปกติต้องใช้เวลารักษามาตั้งกี่ปี
อีกฝ่ายเคยรับรู้บ้างรึเปล่า
หรือมัวแต่ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขอยู่กับผัวใหม่
.
.
"ปล่อยผมไปสักที หกเดือนที่เราตกลงกัน ผมควรจะเป็นอิสระจากคุณได้แล้ว"
"ฉันไม่ให้เธอไปไหนทั้งนั้น! ในเมื่อข้อตกลงระหว่างเรามันยังไม่จบ ฉันจะกักขังเธอเอาไว้ ให้สาสมกับสิ่งที่เธอให้ฉันเจ็บ"
"ผมก็เจ็บ! ไม่ใช่แค่คุณที่เจ็บอยู่ฝ่ายเดียว ผมไม่ได้อยากทิ้งคุณ"
"งั้นก็บอกฉันมาสิ! ว่าเด็กคนนั้นเป็นใคร เด็กคนที่เธอแอบไปรับไปส่งที่โรงเรียนน่ะ" เขาเห็นอัญชันกับผู้ชายอีกคนเดินจูงมือเด็กน้อยขึ้นรถไปด้วยกันท่าทีดูสนิทสนมกันมาก
"เขาชื่อหนูพุก อายุหกขวบ แล้วเขาก็เพิ่งหายจากโรคร้ายเพราะเงินของคุณช่วยค่ารักษาการผ่าตัดเนื้องอกในสมอง" มาถึงขั้นนี้แล้วเขาเองไม่มีอะไรต้องปิดบัง
"....." ร่างสูงชะงักงัน นัยน์ตากระตุกวูบไหวชั่วขณะก่อนจะถามออกไปอีกครั้ง
"...เขาเป็นลูกใคร..."
"ลูกคุณ... หนูพุกเขาเป็นลูกของเราสองคน ลูกของก๊อตกับอันไง ก่อนที่ก๊อตจะไปเมืองนอกอันกำลังท้อง แต่คุณย่าท่านไม่ยอมให้อันบอกคุณ"
สาบานเลยว่าเขาแทบไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเอง ทันทีที่อัญชันพูดจบ ทำไมเขาถึงไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อนเลย ว่าตอนนั้นอัญชันกำลังอุ้มท้องลูกของเขาอยู่ แล้วผู้ชายคนนั้นล่ะ เป็นใครกัน? ทำไมอีกฝ่ายถึงได้มานอนอยู่เตียงกับอัญชัน แล้วเด็กคนนั้นใช่ลูกของเขาจริง ๆ หรือเปล่า? หรือแท้จริงแล้วอาจจะเป็นลูกของผู้ชายคนนั้น
คำเตือนถึงนักอ่าน
พระเอกเรื่องนี้นิสัยแย่มาก ไม่ใช่พระเอกจ๋า ทำทุกอย่างเพราะความสะใจของตัวเอง นิสัยชอบเอาชนะอยากเอาคืนให้สาสม ท่านใดไม่โอเคกับเนื้อหา ให้กดปิดไปเลยนะคะ ไม่ต้องมาทิ้งคอมเมนท์แย่ ๆ ไว้ เพราะไรต์เองก็ปากแซ่บมาก เนื้อหาบางส่วนหรือทั้งหมดอาจไม่มีความสมเหตุสมผล หลายอย่าง และเป็นการแต่งเติมความอรรถรสให้กับนิยายเท่านั้น
_____________________________
เนื้อหา Drama Romantic Toxic love
_________________________________
⚠️Trigger warning⚠️
นิยายมีเนื้อหาไม่เหมาะสมหลายอย่าง เช่น /การบังคับข่มขู่/พูดจาทำร้ายจิตใจ/เหยียดหยามชนชั้น/ การพูดเหยียดดูหมิ่นดูแคลน/การเหยียดเพศที่สาม /บังคับให้ทำตามใจทั้งยินยอมและไม่ยินยอม/การพูดจาทำร้ายจิตใจเด็กที่ไม่ใช่ตัวละครหลัก
*พระเอกไม่มีการทำร้ายร่างกายนายเอกแต่อย่างใด*
นิยายเหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป
นิยายแนวนายเอกท้องได้ ควรแยกแยะให้ออกระหว่างชีวิตจริงกับโลกจินตนาการ ชีวิตจริงผู้ชายไม่สามารถท้องได้
ทั้งนี้ทั้งนั้น นิยายเกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับชีวิตจริง หรือพาดพิงถึงบุคคลใด ทั้งเวลาและสถานที่นั้นไม่มีอยู่จริง
*โปรดใช้วิจารณญาน*
เปิดเรื่อง 16/12/66
จบเรื่อง วันที่ 15/02/67
ฝากกดติดตามนามปากกา เพื่อที่จะได้ไม่พลาดทุกการอัปเดตนิยายเรื่องใหม่ของไรต์
ฝากกดเข้าคลัง กดไลก์ คอมเมนท์ด้วยน้า
Guest
