(ห) อย่า ยั่ว รัก

บางช่วงบางตอนจากเนื้อเรื่อง 

“ปล่อยอูนะพี่ติ” 

“มาทายาให้พี่ก่อน” 

“ก็ปล่อยอูก่อนสิ” 

จิรฐิติลดขนาดของดวงตายาวรีของเขาลงจนเกือบเป็นเส้นตรงเพื่อมองคาดโทษเธอ “ถ้ารอบนี้ยังไม่ทายาให้พี่อีกล่ะก็...” 

“จะปล้ำอูหรือไง ดีแต่ใช้กำลัง หรือว่าเปลี่ยนรสนิยมทางเพศไปแล้ว อูไม่ใช่สาวน้อยวัยขบเผาะ...” กันต์กมลยังพูดไม่ทันจบ ปากของเธอก็ถูกปิดด้วยปากของจิรฐิติไปแล้ว ทันทีที่ถูกเขาปิดปากบดจูบ ร่างกายของกันต์กมลก็ร้อนผ่าวในทันที นานแค่ไหนแล้วที่เธอห่างหายจากเรื่องเซ็กส์ 

ระหว่างเธอกับจิรฐิติไม่เคยมีปัญหาในเรื่องนี้ด้วยกันเลยตั้งแต่แต่งงานกันมา ตอนที่เข้าหอวันแรกเขาก็จัดหนักจัดเต็มให้แล้ว หลังจากนั้นไม่ต้องพูดถึง 

จิรฐิติเป็นคนนิ่งขรึม พูดเท่าที่จำเป็น แต่ความต้องการทางเพศสวนทางกับบุคลิกของเขา ราวกับฟ้าและหุบเหวลึก ทั้งไล่ ทั้งรุก ทั้งต้อนให้เธอต้องกรีดร้องซ้ำ ๆ ก็เพิ่งมาครึ่งปีนี่เองที่เขาตักตวงเอาแต่ความสุขให้ตัวเองแล้วปล่อยให้เธอค้างเติ่ง 

พอคิดได้แบบนั้นแล้วกันต์กมลก็ต่อต้านเขาในทันที เธอทำท่าจะกัดลิ้นของเขา แต่จิรฐิติกลับไหวตัวทัน เขาผละออกได้ก่อน 

สายตาของเขามองเธออย่างเอาเรื่องและท้าทายอยู่ในที ไม่มีแม้แต่คำพูดเดียวที่หลุดออกมาจากปากของเขา จิรฐิติจัดการดึงชายเสื้อยืดที่เธอสวมถลกขึ้นด้วยมือข้างเดียวของเขาแล้วเอาขึ้นไปพันธนาการข้อมือของเธอที่ถูกเขาตรึงเอาไว้ด้วยมือข้างหนึ่งเหนือศีรษะ 

“พี่ติ” เธอร้องเรียกเขาเสียงดัง 

“ดัง ๆ สิ” เขาท้าทายเธอ กันต์กมลมองตาเขาแล้วก็อ้าปากจะร้องให้คนทั้งบ้านได้ยิน หากเป็นเมื่อก่อนคงรู้สึกคึกคักตื่นเต้นดี แต่วันนี้บอกเลย เธอเกลียดมาก เกลียดที่เขาเอาแต่ใจ เอาแต่ได้ แล้วก็คอยแต่จะเอาเปรียบเธอ 

กันต์กมลอ้าปากจะร้อง แต่แล้วเสียงฝนก็ตกลงมาโครมใหญ่ พร้อมกับฟ้าคำราม ดวงตาสีดำของคนเหนือร่างของเธอวาวขึ้น ก่อนจะก้มหน้าลงหาเธอ 

“ไม่ได้เอาตอนฝนตกนานแค่ไหนแล้ว” จิรฐิติจงใจถามยั่วแหย่เธอ 

อย่าว่าแต่มีอะไรกันตอนฝนตกเลย ตอนฟ้าโปร่ง ตอนค่ำมืดหรือตอนไหน ๆ เขาก็ไม่ได้มีอะไรกับภรรยามานานแล้ว วันนี้ครบสิบแปดวันแล้วด้วย แม้จะปลดปล่อยด้วยมือของตัวเองไปแล้วหลายรอบ แต่มันเหมือนกับได้ปลดปล่อยในช่องทางที่ควรจะเป็นเสียที่ไหนกัน