เพื่อน(เอา)มันส์

เรื่องนี้จัดทำเป็นอีบุ๊ค ราคาจะถูกกว่ารายตอน

โปรโมชั่น ราคา 35 บาท 5 วัน

เริ่มตั้งแต่ 19-25 กค 66

และวันที่ 26 กค 66 ราคาจะปรับเป็น

69 บาท

รายตอนลงวันแรก 23/7/66

ฝากติดตามด้วยน๊า สนุกสุดแซ่บมาก

🙏🙏

--------------------------------------------------

ตอนที่ 1 เพื่อน

“เฮ้ยป่าน…โจ…เสาร์อาทิตย์นี้ไปเที่ยวทะเลกันไหมวะ ไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันนานแล้ว” ปอเพื่อนอีกคนที่กำลังเสนอความคิด

กลุ่มนี้เขามีกันทั้งหมดสามคน กำลังเรียนปีสี่และทั้งสามคนก็คบกันมาตั้งแต่ปีหนึ่งรู้หมดไส้พุงกันแล้ว

โจ หนุ่มหล่อมาดเข้มสาวๆ ติดตรึม เฟรนลี่เข้าคนง่าย สถานะมีแฟนแล้ว สาวตัวเล็กแต่อย่างอื่นไม่เล็กตามเลยน๊าา

ปอ หนุ่มหน้าหล่อสไตล์โอปป้า ขาวสูง แต่ก็มีแฟนแล้วเหมือนกัน เป็นสาวสวยหมวยเอ็กซ์มากๆ

และคนสุดท้าย

ป่าน เพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียวในกลุ่ม ผมยาว หน้าสวยแต่ไม่ชอบแต่งตัว ใส่แว่นหนา ใส่เสื้อตัวใหญ่โคร่งใหญ่อย่างกับเป็นทอม แต่เธอไม่ได้เป็น มีเพื่อนแค่โจกับปอเท่านั้น

“เออ กูว่าก็ดีเหมือนกัน แล้วเอ็งว่าไงป่าน” โจหันไปถามเพื่อนอีกคนที่นั่งทำการบ้านให้สองหนุ่มนั้นลอกก่อนเข้าเรียนช่วงบ่าย

ป่านละสายตา นิ้วชี้ยกขึ้นมาขยับแว่นเล็กน้อย

“อื้ม..ยังไงก็ได้แล้วแต่พวกมึงเลย” ป่านมักจะตามใจสองหนุ่มนี้ประจำ ไปไหนไปกัน แต่พักหลังมาสองหนุ่มมีแฟนเธอก็มักจะอยู่คนเดียวไม่ค่อยได้ไปเที่ยวด้วยเท่าไหร่

“งั้นเอาเป็นว่า….ไปวันเสาร์นี้แล้วกันกูจะได้จองที่พัก”

“แล้วมึงไอ้โจ…จะเอาแฟนไปด้วยไหมวะ” ปอหันไปถามเพื่อนรักเพื่อขอความเห็น ส่วนป่านได้แต่ฟังนิ่ง มือก็ยังเขียนงานต่อ

“ไม่วะ…กูอยากไปเฉพาะกับพวกมึง อีกหน่อยก็จบแล้ว เดี๋ยวจะไม่ได้เจอกัน”

“เออ…กูก็ว่าดีเหมือนกัน”

“งั้นกูจองที่พักก่อนแล้วกัน” พูดจบปอก็กดโทรศัพท์เพื่อจองที่พักทันที

“เอาวิวดี…สาวๆ สวยๆ เยอะนะโว้ย” โจ ผู้ที่เจ้าชู้ก็เอ่ยบอกอย่างที่เขาต้องการ ถึงจะมีแฟนแต่โจยังรักสนุกอยู่เมื่อมีโอกาส ส่วนมากก็จะไปกับปอ เป็นอันรู้กันของสองหนุ่ม

“มึงนี่ไม่เคยคิดเรื่องดีๆ บ้างเลยนะ แฟนก็มีแล้วนะโว้ย”

“สาบานว่ามึงไม่คิดแบบกู”

“สาบานก็ตายฟรีสิวะ…ไหนๆก็ไปแล้วเปลี่ยนบรรยากาศบ้างจะได้สดใส”

“เห็นไหมละ…ความคิดกูดีจะตายไป” ป่านได้แต่มองหน้าเพื่อนแล้วส่ายหัวเอือมระอากับทั้งสอง

“เออ…ป่านมึงเอาชุดบิกนีไปใส่ให้พวกกูดูเป็นบุญตาบ้างสิ ตั้งแต่คบกันมาสี่ปี กยังไม่เคยเห็นหัวเข่ามึงเลย”

“นั่นสิ…แล้วแบบนี้มึงจะมีผัวไหมว่ะ…หรือว่ามึงไม่ชอบผู้ชายว่ะ” ปอหันไปถามเพื่อนสาวเพียงคนเดียวอย่างสงสัย

“พวกมึงก็เป็นซะแบบนี้ อีกเดี๋ยวแฟนมึงก็ทิ้งไปหรอก”

“ทิ้งก็หาใหม่ ง่ายจะตายไป ก็ยังดีกว่ามึงแหละยังไม่มีสักคนเลย”

“นั่นสิ…กูหาให้เอาป๊ะ หล่อๆ แบบพวกกูเนี๊ย” โจพูดเสริมขึ้นมา

“เฮ้อ…หยุดพูดมากแล้วไปทำการบ้านเดี๋ยวก็เข้าเรียนแล้ว”

“แบบนี้ทุกทีแหละมึง หาข้ออ้างตลอดมึงไม่ลองมีแฟนวะสนุกนะเชื่อกู” ปอยังไม่หยุดแย่เพื่อน

จนป่านเริ่มเบื่อกับพวกนี้เอามากๆ เพราะคอยจะหาแฟนให้เธอตั้งแต่ที่รู้จักกันแต่ป่านก็ไม่เคยสนใจที่พวกมันหามาให้

--------------------------------------------

ตอนที่ 2 แค่เกม

ปอเป็นคนขับรถโดยมีโจนั่งข้างๆ ส่วนป่านนั่งเบาะหลัง เสียงเพลงเปิดดังทั่วทั้งคันอย่างสนุกของสองหนุ่ม

“ป่านมึงเอาชุดว่ายน้ำมาป๊ะ” โจหันมาถามเพื่อนด้วยความอยากรู้ ได้แต่แอบหวังว่าจะให้เพื่อนใส่ชุดว่ายน้ำบ้าง

“ทำไม มึงจะอ่านกินกูหรอวะ” ป่านพอจะรู้ทันเพื่อนเป็นอย่างดี

“ก็เออนะสิ ไม่ต้องอายหรอกใส่ให้พวกกูดู ดีกว่าให้คนอื่นๆ ดูเป็นไหนๆ”

“พวกมึงนี่แหละตัวดี”

“มึงมองพวกกูแย่ขนาดนั้นเลยหรอวะ” ปอพูดเสริมขึ้นมาทั้งที่ยังขับรถอยู่

“กูเลือกมาเผื่อมึงด้วยนะ มึงน่าจะใส่ได้ แบนๆ แบบมึงไม่น่าเกินสามสิบสองหรอกกูว่า… แต่สามสิบสองมันหมดกูเลยเอาสามสิบแปดมา มันน่าจะได้อยู่มั้ง…อะนี่..กูอุตส่าห์เลือกเองกับมือ” โจยื่นถุงชุดว่ายน้ำชื่อร้านดังที่เธอชอบเข้าดูบ่อยๆ

มือเรียวหยิบมันขึ้นมา กลับพบว่าเป็นชุดใหม่พึ่งเข้ามาเมื่อสองวันก่อนและของมันก็หมดไปแล้ว แต่นี่มันหามาได้ไง ป่านได้แต่สงสัย

“มึงนี้ว่างขนาดไปหาซื้อเลยหรอวะ” ปอหันมาถามด้วยความสงสัย

“เปล่าหรอกกูไปกับเด็กแล้วแวะร้าน นึกได้ว่าต้องไปทะเลเลยซื้อมาฝากมัน ไม่อยากดูมันใส่ผ้าถุงเล่นน้ำวะ…ห่า ห่า” โจหัวเราะอย่างพอใจและนึกตลกเพื่อน

“ไอ้ห่า!!…ว่าเพื่อน” ปอได้ทีรีบด่าเพื่อนกลับ

“กูแค่พูดเล่นเฉยๆ” ป่านได้แต่มองสองเพื่อนทะเลาะกันจนมาถึงที่หมาย

“โอ้ยยยกว่าจะถึงเมื่อยมากเลย” โจบ่นทันทีที่รถจอดสนิท

“เหนื่อยเหี้..อะไรกูขับคนเดียวเถอะไอ้สัส!!!” ปอถึงกับด่าเพื่อนอย่างหมั่นไส้

“ก็กูนั่งเป็นเพื่อนมึงไง ขนของเร็วจะได้ไปเช็คอินกัน” ทั้งสามช่วยกันขนของ บ้านพักพลูวิลล่าส่วนตัวติดชายหาด

“สวยน่าอยู่วะ มีสระน้ำส่วนตัวแบบนี้เล่นสบายเลยอะดิ” สองหนุ่มพร้อมใจกันหันมองป่านอย่างเจ้าเล่ห์

“พวกมึงคิดอะไร คงคิดดีไม่ได้แน่ๆ”

“มึงอย่าลืมใส่ชุดว่ายน้ำที่กูซื้อให้นะโว้ย” โจยังอยากดูเพื่อนอยู่ดี

“กูว่าละ กูเพื่อนมึงนะ…คิดอกุศลอยู่ได้”

“กูว่าแยกกันพักก่อนดีกว่าถ้าเล่นตอนนี้มีหวังไหม้เกรียมแน่ดูแดดสิ”

“เออดีเหมือนกัน เมื่อยขามากเลย” ปอเผลอหลับไปหลายชั่วโมง ส่วนโจนอนเล่นที่ริมหาดจนมืด

ปาร์ตี้เล็กๆ ถูกจัดขึ้นที่ริมสระ แน่นอนว่าต้องมีแอลกอฮอล์ของโปรดของสองหนุ่ม ส่วนป่านก็ดื่มได้พอสมควร เสียงชนแก้วแล้วแก้วเหล้าจนเริ่มมึนๆ กันบ้าง

“กูว่าเรามาเล่นเกมกันดีกว่าไหมวะ”

“เกมอะไร” โจถามด้วยความอยากรู้

“เกมหมุนขวด ถ้าขวดไปหยุดที่ใครคนนั้นต้องถอดของในตัวออกหนึ่งชิ้น แล้วผู้ชนะมีสิทธิ์ขออะไรก็ได้หนึ่งอย่าง” ทั้งสองต่างฟังปออย่างตั้งใจ

“แบบนี้มันก็เท่ากับว่าแก้ผ้าเลยนะ” ป่านที่เริ่มแย้งขึ้นมา

“มันแค่เกมเองน๊า เพื่อนกันทั้งนั้นอย่าคิดมากสิ”

“กูว่าน่าสนุกดี” โจสนับสนุนความเห็นเพื่อนพร้อมหันมองอย่างรู้กัน

“ก็ได้วะ งั้นกูเริ่มก่อน” ป่านเริ่มหมุนขวดไปและมันไปหยุดที่โจ

“เอาสิมึงถอดเลย” ทั้งสองจ้องไปที่โจที่ใส่เสื้อยืดกับกางเกง ในที่สุดโจก็ถอดเสื้อออก

“ว๊าวหุ่นดีแบบนี้ถึงว่าสาวติดใจ” ปอเอ่ยแซวเพื่อนออกไป

“งั้นตากูกหมุนบ้าง” โจยืนมือไปหมุนขวดและก็มาหยุดที่ปอ

“ห่า ห่า สมน้ำหน้า” โจได้ทีเยาะเย้ยเพื่อนออกไป ปอก็ถอดเสื้อออกเช่นกัน ปอหมุนอย่างแรงเพื่อให้มาหยุดที่ป่านและมันก็มาหยุดจริงๆ สองหนุ่มหันมองหน้ากันแล้วยิ้มอย่างเจ้าเลห์

“ถอดเลยไอ้ป่าน หรือมึงจะถอดหมดก็ได้กูไม่ว่าไม่ผิดกติกาหรอก” สองหนุ่มจ้องมองเพื่อนสาวอย่างลุ้นตาม ป่านที่มาในเสื้อยืดตัวโคร่งกับกางเกงขาสั้น สุดท้ายป่านเลือกถอดกางเกง เพราะเสื้อมันยาวปิดขาเกือบทั้งหมด

“โอ้ย…แบบนี้ก็ได้หรอวะ” สองหนุ่มร้องโอดครวญอย่างผิดหวังแทบจะไม่เห็นอะไรของหญิงสาวเลย

แล้วก็สลับกันหมุนไปเลื่อย พร้อมแก้วเหล้ายกกันต่อเนื่องจนเริ่มเอนเอียงบ้างแล้ว ซึ่งสองหนุ่มเหลือเพียงบล็อกเซอร์ติดตัวเพียงชิ้นเดียว และเป็นรอบที่ปอต้องหมุน ขวดค่อยๆ หมุนจนมาหยุดที่ป่าน

“เฮ้!!!!!” สองหนุ่มร้องออกมาอย่างดีใจเพราะตอนนี้ป่านเหลือเพียงเสื้อตัวโคร่งและชั้นในอย่างแน่นอน สิ่งที่พวกเขาอยากเห็นมันกำลังจะเกิดขึ้น

“นี่พวกมึงจะดูให้ได้เลยใช่ไหม” ป่านที่เริ่มเมาถามออกไปเพราะเธอก็รู้อยู่แล้ว

“ช่าย” สองเสียงประสานกันอย่างพร้อมเพรียง พร้อมสายตาต่างกดดันป่าน

“ถอดเลย ถอดเลย ถอดเลย” เสียงร้องเชียร์ดังออกมากดดันเธอ ป่านค่อยจับชายเสื้อแล้วดึงเสื้อขึ้นมา สองหนุ่มไล่สายตามองตั้งแต่ขาขาวตามเสื้อที่เปิดขึ้นจนเห็นบิกินีตัวที่โจให้เมื่อเช้า น้ำลายเหนียวถูกกลืนลงคออย่างลำบาก ผ่านหน้าท้องแบนราบที่สะดือเจาะใส่จิวไว้

“อูยย…เซ็กซี่มากเลยป่าน มึงแอบซ่อนนะเนี้ยะ” เสียงปอที่เอ่ยออกไป ทั้งที่ตายังจ้องมองเพื่อนสาวไม่วางตา แล้วป่านก็รื้อขึ้นมาเรื่อยๆ จนเห็นขอบบราตัวนั้น และในที่สุดเสื้อก็ถูกถอดออกจนหมด

“ป่าน!!!…มึงแม่ง!!!”

สองหนุ่มมองตาค้าง ไม่คิดว่าเพื่อสาวเพียงคนเดียวหุ่นจะเอ็กซ์แซ่บขนาดนี้ โดยเฉพาะหน้าอกที่พวกเขากะไว้มันกับไม่ใช่ ไซส์สามสิบแปดมันกับล้นทะลักออกมาด้านนอกกลมทรงสวยผิวขาวเนียนมาก

“มองห่าไรกัน” ป่านที่เห็นสองคนมองไม่กะพริบตาจึงพูดตัดความคิดพวกมัน

“ป่านหุ่นมึงเอ็กซ์มาก ดีกว่าผู้หญิงที่ผ่านมาของกูอีกอะ” ปอเอ่ยชมต่อหน้าอย่างไม่ปิด โจได้แต่เหลือบมองอย่างตะลึง ไม่คิดว่าเพื่อนจะสวยขนาดนี้ แก้วเหล้าต่างถูกยกขึ้นดื่มอย่างต่อ

“แล้วเอาไงต่อวะ ถ้าเล่นต่อมีหวังได้แก้ผ้าแน่ กูก็เหลือตัวเดียวแล้วด้วย” โจถามออกไปพร้อมก้มมองตัวเองที่ภายใด้บล็อกเซอร์มันเริ่มพองตัวขึ้นมาบ้าง

“งั้นหมุนคนละรอบ คนที่หมุนสามารถสั่งคนที่ขวดหยุดได้หนึ่งข้อและไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธด้วย

“น่าตื่นเต้นวะ”

“งั้นฉันก็ต้องหมุนก่อน” ป่านเป็นคนเริ่มหมุนก่อนจนมาหยุดที่ปอ

“ป่านเอาดีๆ นะ” ปอก็รู้สึกหวั่นๆ เพราะรู้ว่าเพื่อนแต่ละคนมันเลวแค่ไหน

“ฉันอยากให้พวกแกสองคนจูบกันตอนนี้” ป่านแอบยิ้มอย่างพอใจ สองหนุ่มมองหน้ากันแล้วส่ายหัวทันที

“ฟ้าผ่าตายพอดีไอ้ป่าน” โจที่แย้งขึ้นมา ในชีวิตไม่เคยจูบผู้ชาย ถึงจะเคยเอาด้วยกันมาก็เถอะ

“ป่าน…เอาจริงหรอวะ” ปอที่ถามยืนยันอีกครั้ง

“อืม จูบเลย” ป่านจ้องไปยังสองหนุ่มที่กำลังตีกันทางสายตา แต่เป็นปอที่กำลังยื่นหน้าเข้าไปหาโจ และรีบแตะริมฝีปากที่ปากหยักของโจ และกำลังจะถอนมันออกอย่างไว

“เห้!!!…จูบกันนะโว้ย…จูบไม่ใช่แตะ ตอนมึงจูบพวกผู้หญิงของมึงยังไงมึงต้องทำแบบนั้น” ป่านร้องทักจากที่สองหนุ่มกำลังจะถอยออกต้องจำใจกดลงไปจูบต่อ

“ห่า ห่า ห่า” ป่านนั่งหัวเราะอย่างพอใจ แต่สองหนุ่มกับรู้สึกแปลกๆ จึงรีบผละออกจากกัน

“ไอ้ป่านมึงจำไว้” ปอที่ต้องแก้แค้นคืนอย่างแน่นอน

-------------------------------------------

ตอนที่ 3 คำขอของโจ

ด้วยความอยากแก้แค้นปอเริ่มหมุนขวดและมันก็มาตกที่ป่านอย่างที่เขาตั้งใจ

“ห่า ห่า เสร็จแน่ไอ้ป่านมรึง!!!!” ปอหัวเราะอย่างสะใจ แต่ป่านกับหน้าสลดลงทันทีเพราะรู้ว่าเพื่อนมันเลวแค่ไหน

“มึงจะให้ป่านทำอะไรวะไอ้ปอ” เป็นโจที่ดูตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก มองเพื่อนก็พอรู้ว่ามันคงไม่ดีแน่

“ป่านมึงต้องจูบกับกู” เสียงเรียบที่แฝงไปด้วยความสะใจที่จะแกล้งเพื่อนสาวของเขา

“ห๊า!!! มึงจะให้กูจูบกับมึงหรอ ไอ้ปอ!!” ป่านเริ่มขึ้นเสียงดังถาม

“ใช่ ทีมึงยังให้กูจูบกับไอ้โจเลย เพราะฉะนั้นมึงก็ต้องจูบกูได้เหมือนกัน” ปอแอบยิ้มมุมปากที่เขาจะได้ลิ้มลองรสชาติจูบของเพื่อนสาวสุดเอ็กซ์ที่หลอกเขามาตั้งนานแบบนี้

ป่านทำท่าคิดหนักแต่ไม่ทันไร ปอก็เดินไปนั่งข้างๆ พร้อมจับป่านหันหน้าเข้ามาหาตัว ยิ่งมองใกล้ๆ ป่านสวยมาก สวยกว่าแฟนเขาด้วยซ้ำ หัวใจมันกับเต้นแรงขึ้นมา

นี่กูกำลังเขินไอ้ป่านหรอวะ เป็นไปไม่ได้

ปอกำลังพยายามสงบสติไม่ให้ตื่นเต้นจนเกินไป จ้องมองหญิงสาวตรงหน้า ใบหน้าขาวเรียว ขนตายาวเป็นแพ คิ้วโก่งดกดำได้ทรงสวย ดวงตากลมสีดำโตที่สั่นระริกเหมือนกับหวาดกลัวเขาอย่างนั้น และริมฝีปากบางสีชมพูอิ่มน้ำอย่างสุขภาพดี โดยรวมแล้วสวยมาก ไม่คิดว่าเพื่อนจะสวยขนาดนี้

โจที่มองทั้งสองที่จ้องตากันได้สักพัก แต่ก็ยังไม่จูบกันสักทีเพราะมันทำให้เขาเองก็ตื่นเต้นกับมันไม่น้อย ลุ้นยิ่งกว่าคนเป็นแฟนกันเสียอีก เพราะวันนี้ป่านสวยมากจริงๆ

ปอตัดสินใจยกแขนขึ้นรั้งท้ายทอยป่านเข้ามาประทับกดจูบปากบางจากแค่แตะ แต่เขากับรู้สึกอยากทำมากกว่านั้น เขาจึงขบเม้มตามกลีบปากอย่างลืมตัวเนิ่นนาน ป่านอ้าปากร้องเตือน แต่ปอกลับส่งเรียวลิ้นเข้ากวาดชิมน้ำหวานในโพรงปาก และมันก็มีรสหวานปนกับเหล้าที่กินเข้าไป ยิ่งทำให้ปอไม่อาจอดใจหยุดมันได้

มือเล็กทุบหน้าอกเบาๆ จากมือที่รั้งท้ายทอยหนึ่งข้างเลื่อนลูบลงตามแผ่นหลังขาวเนียน

โจที่มองตามกับรู้สึกตื่นเต้นตาม จ้องมองและไม่ห้ามแต่อย่างใด

“อื้ม”

เสียงร้องครางในลำคอของป่านเพื่อบอกให้เพื่อนหยุด สุดท้ายปอก็ตัดใจหยุดมันลงค่อยๆ ถอนลิ้นเรียวออกจากโพรงปากหวานอย่างเสียดาย

“ไอ้ปอ มันเกินไปไหมอะ” ป่านเริ่มโวยวาย”

“มันก็เป็นเกมไหมวะ กูยังจูบไอ้โจเลย” ปอพยายามหาเหตุผลมาอธิบาย แต่เขารู้ว่ามันทำเกิน แต่เขาก็ไม่อาจหยุดตัวเองได้เช่นกัน

“ถ้ามึงจะทำขนาดนี้ไม่พากูขึ้นเตียงเลยละ” ป่านแย้งออกมา

“ได้หรอกูไม่ติดนะ ยิ่งสวยๆ น่าเอาแบบมึงป่าน” ปอยังไม่หยุด

“ไอ้ห่ากูพูดเล่นไงว่ะ”

“แต่กูเอา!!!จริง” ปอยังยืนยันคำเดิม

“นี่มึงจะเอาป่านให้ได้หรอวะ ให้ถึงตากูก่อนเถอะ” โจที่นั่งฟังสองคนเขาเถียงกันนาน ส่วนเขาได้แต่เก็บอาการกับรสจูบของทั้งสอง มันกระตุ้นอารมณ์เขาได้มากทีเดียว

“เอาละเลิกเถียงกัน ตากูแล้ว”

โจดูเหมือนจะตั้งใจหมุนกว่าทุกรอบที่เล่นมา ขวดค่อยๆ หมุนอย่างช้าๆ ผ่านเขาไปค่อยๆ จนจะหยุดต่อหน้าปอ เขาแค่ขอภาวนาให้มันขยับไปอีกนิด และแล้วมันก็หยุดลงตรง ตรงหน้าป่านพอดี

“เย้ เสร็จกูละไอ้ป่านมึง” รอยยิ้มชั่วร้ายส่งออกไปให้ป่านที่กำลังนั่งอึ้ง เพราะรู้ว่าคนที่เลวกว่าไอ้ปอก็คือไอ้โจคนนี้นี่เอง ถ้าย้อนกลับไปได้เธอจะไม่แกล้งพวกมันสองคนเลย

“มึงยิ้มอะไรขนาดนั้นไอ้โจ อย่างกับว่าจะได้เมียใหม่งั้นนิ” ปอที่พูดออกไปไม่คิด แต่คนที่ฟังอย่างป่านถึงกับหันหน้ามองทันที ปอที่คิดได้หันมองตามไปที่โจที่กำลังยิ้มอย่างพอใจ

“อย่านะมึง มึงจะเล่นแบบนี้ไม่ได้ กูเสียเปรียบนะโว้ย” ปอรีบขู่เพื่อนเพราะรู้ดีว่าโจคิดจะทำอะไร ป่านก็ชะงักงันเช่นกัน

“กูแค่จะให้ป่าน….เอากับกูแค่นั้น!!!!” ป่านถึงกับอ้าปากค้างไม่คิดว่าไอ้โจมันจะคิดจริงขนาดนี้ แล้วเราต้องเอากับมันจริงๆ หรอวะ ความคิดสับสนเข้ามาตีกันอย่างไม่มีสติในตอนนี้

“มึงเอาจริงหรอวะ ไม่แรงไปหน่อยหรอ”

“หรือว่ามึงไม่คิด” โจกระซิบถามเพื่อนเบาๆ ปอหันมองหน้าพร้อมยิ้มมุมปากอย่างเข้าใจ

“ป่านจะให้เอาตรงนี้หรือในห้อง” คำถามตรงๆ ที่โจถามออกไปมันกับย้ำว่าเธอต้องนอนกับโจจริงหรอ มันแค่เกมเท่านั้น แต่ไหนจะต้องนอนด้วยกันขนาดนี้

“เออ…มึงไม่ได้พูดจริงใช่ไหมโจ มึงล้อกูเล่นใช่ไหม” ผู้ที่เหมือนจะถูกกระทำถามย้ำเตือนเพื่อนอีกครั้ง

“ไม่!! กูไม่ได้พูดเล่น แล้วกูก็จะ…เอา!!! จริงด้วย ป๊ะ..” โจเดินมาหยุดตรงหน้าเพื่อนสาวแล้วดึงแขนป่านเข้าห้องทันที

--------------------------------------------

โจ...จะได้ไหมนะ........

ติดตามได้ที่อีบุ๊คน๊า