พลั้งรักทนายร้าย 18+

… : ฉันขอสั่งให้แกขนข้าวขนของออกไปตามบ้านของฉันเดี๋ยวนี้ 

เนปจูน : แต่คุณแม่คะ 

… : ฉันไม่ใช่แม่แก ฉันไม่เคยมีลูก อย่ามาเรียกฉันว่าแม่ 

เนปจูน : แต่ว่า เพี๊ยะ!! 

ทันทีที่หญิงสาวกำลังจะอ้าปากพูดบางอย่าง ฝ่ามือหนาก็ตบเข้าที่หน้าเธออย่างเต็มแรง จนเธอรู้สึกได้ถึงกลิ่นคาวเลือดที่มุมปากของตัวเอง เอมอรหญิงวัยกลางคนผู้มีศักดิ์เป็นภรรยาของพ่อ หรือแม่เลี้ยงของตน เธอรู้จักกับเค้ามาตั้งแต่จำความได้ เธอเรียกผู้หญิงตรงหน้าว่าแม่มาตลอด 20 ปี จนกระทั่งวันนี้วันที่ผู้เป็นพ่อทิ้งเธอไปแบบไม่มีวันหวนกลับ ผู้หญิงที่เธอเรียกว่าแม่ แล้วรักเค้าเชคเช่นกับเป็นเเม่ผู้ให้กำเนิดของตัวเอง วันนี้ผู้หญิงคนนี้กลับกลายเป็นใครก็ไม่รู้ที่เธอไม่เคยรู้จัก

เอมอร : ถ้าแกอ้าปากพูดอีกคำเดียว ฉันสาบานต่อหน้ากระดูกพ่อแกเลยว่า แกได้กลายเป็นเมียของไอ้พวกที่ยืนเฝ้าหน้าบ้านแน่ แต่ถ้าแกยังอยากมีชีวิตอยู่ ฉันให้เวลาแกเก็บของ 1 ชั่วโมงแล้วไสหัวออกไป อ่อนี่เงินของแก ถือว่าฉันเมตตาคืนให้แล้วกันพ่อแกมันฝากไว้ แล้วอย่าคิดนะว่าบ้านหลังนี้แกมีสิทธิ์เพราะพ่อแกยกให้ฉัน ไป!!

เนปน้ำตาอาบเต็มสองแก้ม ทั้งชีวิตไม่เคยคิดว่าจะต้องเผชิญอะไรแบบนี้ ชีวิตที่สูญเสียผู้เป็นพ่อ เธอคิดมาตลอดว่าเธอยังเหลือเอมอรที่รักและเอ็นดู แต่เปล่าเลยทุกอย่างมันกลับตาลปัตรไปหมด…..