อุบายรักคุณหมอร้าย

เรื่องนี้อ่านฟรีจนจบ (แบบมีเงื่อนไขนะคะ) 

อุบายรักคุณหมอร้าย 

(ธนบดี & อินทิรา) 

‘ธนบดี’ เป็นสูตินรีแพทย์ชื่อดัง 

เขาเป็นหนุ่มอารมณ์ดี ขี้เล่น และมีเสน่ห์เหลือล้น 

ทว่า ‘อินทิรา’ กลับคิดว่าเขาเป็นพวกโรคจิต 

หลังจากที่เธอไปทำงานพิเศษเป็นนักร้องอยู่ที่นั่น 

จนกระทั่งหญิงสาวเจอเขาอีกครั้งที่โรงเรียนในฐานะใหม่ 

เธอเป็นครูฝึกสอน ส่วนเขาเป็นผู้ปกครองของเด็กชายคนหนึ่ง 

หญิงสาวคิดว่าเขาตามเธอมาจากผับยิ่งทำให้เธอนึกระแวงเขากว่าเดิม 

แต่แล้วเมื่อความจำเป็นบีบบังคับ 

ทำให้เธอต้องหาเงินก้อนใหญ่มารักษาชีวิตมารดา 

‘ว่าที่ครูสาว’ จึงต้องเดินเข้าไปในอุบาย 

ที่ ‘หมอร้าย’ วางเอาไว้อย่างไม่อาจเลี่ยง 

====โปรยปราย=== 

“ร้องเพราะดีนะ” 

เสียงทุ้มดังขึ้นจากด้านหลังทำให้หญิงสาวสะดุ้ง เธอเงยหน้าขึ้นด้วยแววตาไม่ค่อยไว้ใจเพราะคิดว่าเขาคือพวกขี้เมาที่ชอบเข้ามาวุ่นวายกับเธออย่างไม่ค่อยให้เกียรตินัก 

“ขอบคุณค่ะ...”  

ตอบเสียงแผ่วพร้อมรีบก้มหน้าลงเหมือนไม่อยากสบตาเขานานนัก ธนบดีสอดมือใส่กระเป๋ากางเกง มุมปากยกยิ้มกวนๆ  

“ขอเบอร์ได้มั้ยครับ เผื่อวันไหนว่างๆ จะได้โทรไปขอให้ร้องให้ฟังส่วนตัว” 

อินทิราขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอกำลังจะปฏิเสธอย่างสุภาพ แต่ทันใดนั้น... โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นพอดี 

(“ว่าไง? อ๋อ...เมื่อวานที่ว่าเลือดออกในช่องคลอดน่ะนะ ไม่มีอะไรมากหรอกจัดการเรียบร้อยแล้ว โอเค ไว้พรุ่งนี้เก้าโมงจะไปผ่าให้”) 

หญิงสาวเบิกตากว้าง เธอจับใจความเพียงแค่คำว่า ‘เลือดออกในช่องคลอด’ และ ‘ผ่า’ ก็ใจเต้นรัวอย่างไม่สบายใจ ความกลัวแผ่ซ่านขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ 

เขา...พูดเรื่องอะไรกันนะ? 

อินทิราลอบกลืนน้ำลาย รีบเก็บผ้าเช็ดหน้ากับขวดน้ำแล้วลุกยืนขึ้นถอยหลังไปหนึ่งก้าว 

“ขะ...ขอโทษนะคะ ฉันต้องกลับแล้ว” เธอพูดเสียงสั่นแต่พยายามทำให้ฟังดูสุภาพที่สุด ธนบดีเลิกคิ้วด้วยความงุนงง  

“อ้าว ทำไมล่ะ...ยังไม่ให้เบอร์พี่เลยนะ” 

หญิงสาวส่ายหน้าเร็วๆ  

“ไม่ค่ะ...ฉันให้ไม่ได้หรอก ไม่สะดวกจริงๆ ขอตัวนะคะ” 

พูดจบเธอก็ก้มศีรษะเล็กน้อยก่อนรีบก้าวฉับๆ ออกไปจากบริเวณนั้น ทิ้งให้หมอหนุ่มยืนมองตามด้วยสีหน้าทั้งงงทั้งขำเมื่อเธอทำหน้าเหมือนเขาเป็นพวกโรคจิต หรือว่า...ที่เขาคุยโทรศัพท์เมื่อกี้จะทำให้เธอเข้าใจผิด ธนบดียกมือขึ้นลูบท้ายทอยแล้วหัวเราะเบาๆ เพราะคิดว่าตัวเองน่าจะเข้าใจสิ่งที่เธอคิดเกี่ยวกับเขา 

“เวรกรรม...แค่คุยเรื่องผ่าคลอด นึกว่าจะได้ทำตัวเป็นหมอเท่ๆ สุดท้ายโดนมองเป็นโรคจิตซะงั้น” 

 เขาส่ายหน้าน้อยๆ ก่อนจะกลับไปนั่งร่วมโต๊ะกับเพื่อนต่อไป