เย็นวันนั้นหลังจากเลิกงานอนงค์นาถก็ได้นั่งให้นมลูกชายคนเล็กอยู่ที่แคร่ไม้ไผ่หน้าบ้าน ตอนนี้ลูกชายคนที่สองของเธออายุได้6เดือนแล้ว โดยอาวหน่อยญาติของผัวได้ขอน้องเมษไปเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรม เพราะนางเพ็ญศรีผู้เป็นเมียไม่มีสามารถมีลูกได้ โดยหน่อยรอให้น้องเมษหย่านมก่อนเขาถึงจะมารับไปเลี้ยงระหว่างนี้ ก็ให้อนงค์นาถเลี้ยงดูไปก่อน โดยเขาจะแวะมาหาและช่วยเลี้ยงดูเป็นประจำ ระหว่างที่อนงค์นาถนั่งให้นมอยู่นั้นหน่อยก็คอยหยิบจับช่วยเหลืออยู่ตลอดราวกับอนงค์นาถเป็นเมียเขาเสียเอง จนอนงค์นาถต้องคอยเตือนไม่ให้เขามาหาลูกบ่อยนักเพราะกลัวชาวบ้านจะเอาไปนินทา
"พ่ออาวกลับไปก่อนไป๋...มื้ออื่นจั่งมาใหม่"อนงค์นาถบอกกับญาติผัวหลังจากที่น้องเมษกินนมอิ่มแล้ว ระหว่างนั้นก็ติดกระดุมเสื้อสีกากีและเอาลูกขึ้นพาดบ่าเพื่อให้เรอไปด้วย
"จ๊ะๆ.."หน่อยรับคำอย่างจำใจพร้อมกับมองดูสองเต้าอวบใหญ่คัดน้ำนมที่หัวนมยังมีน้ำนมหยดติ๋งๆอยู่ตลอด ทั้งที่เขาอยากอยู่ให้นานกว่านี้แต่ก็ต้องจำใจกลับเพราะเข้าใจเจตนาของหลานสะใภ้คนสวยดี
"เสาร์...อาวฝากเบิ่งนงค์กับน้องเมษแน่เด้อ"หน่อยหันไปบอกหลานเมีย
"อาวบ่ต้องบอกผมกะเบิ่งยุแล้วครับ...เพราะนงค์กะเป็นเมียผมแล้วนั่นกะลูกผม"เสาร์บอกกับผู้เป็นอาว
"เอ่อๆ...ชั่นกูกลับล่ะ"หน่อยบอกกับหลานเมียเสร็จก็เดินไปหอมแก้มน้องเมษที่หลับอยู่คาตักของหลานสะใภ้อย่างแสนรักจนเขาได้กลิ่นน้ำนมแม่ลูกอ่อนที่ติดอยู่พวงแก้มทั้งสองของเด็กน้อย
เมื่อหน่อยกลับไปแล้วอนงค์นาถจึงเอาน้องเมษใส่อู่ให้เสาร์ไกวให้ เพื่อที่เธอจะได้อาบน้ำอาบท่า ระหว่างที่อนงค์นาถผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้ามาใส่ผ้าขนหนูเตรียมอาบน้ำเธอก็ได้ยินเสียงเรียกชื่อเธอที่หน้าบ้าน ทำให้อนงค์นาถต้องจำใจเดินออกมาดู
"เสาร์...อีนงค์อยู่บ่..บอกมันมานี่แน่กูมีเรื่องจะเว้านำ..."นางบัวเขียวถามลูกชาย และตะโกนเรียกลูกสะใภ้ไปด้วย
"จ้า...แม่ย่ามีหยังกับหนูจ๊ะ"อนงค์นาถในชุดผ้าขนหนูพันกายเดินออกมาหน้าบ้าน
นางบัวเขียวมองดูลูกสะใภ้ที่นุ่งผ้าเช็ดตัวกระโจมอก อวดอกอวบคัดน้ำนมที่พุ่งชันตั้งตะหง่านจนดันเนื้อผ้าออกมาจนเห็นยอดแหลมสองยอด ยิ่งตอนนั่งลงที่แคร่ทำให้เห็นเรียวขาขาวผ่องที่โผล่พ้นชายผ้าขนหนูสั้นเต๋อและลึกเข้าไปตรงหว่างขาทำให้นางบัวเขียวเห็นกลุมขนสีดำสนิมที่เวลานั่งแล้วผ้าขนหนูมันแหวกออก นางบัวเขียวจ้องอยู่นานพร้อมกับใช้ความคิด
"ย่า...มีอีหยังกับหนูจ๊ะ"อนงค์นาถถามแม่ผัวเพราะเห็นเอาแต่จ้องเธอโดยไม่พูดอะไร
"แม่มีเรื่องจะให้ซอย"นางบัวเขียวบอกลูกสะใภ้
"เรื่องหยังแม่"เสาร์เดินมาถามผู้เป็นแม่ด้วยความสงสัย
"กะเรื่องที่พ่อมึงไปนวดกับอีนุชนั้นล่ะ...จักหน่อยมันกะป๋ากูไปเอากับอีนั้นตั่ว"นางบัวเขียวฟ้องลูกชาย
"อีกแล้วเบาะแม่"เสาร์พูดอย่างเหนื่อยหน่ายไปกับความหึงหวงของผู้เป็นแม่ พ่อกับแม่เขาทะเลาะกันไม่เว้นแต่ล่ะวันจนเขาเอือมระอา
"แม่กะเชาหึงหวงได้แล้วเฒ่าสู่คนแล้ว...ลูกเต้ากะใหญ่เบิดแล้วเลาอยากไปนวดกะปล่อยเลาไปโลดล่ะแค่นวดซื่อๆ"เสาร์บอกผู้เป็นแม่
"มึงเว้าเข้าข้างพ่อมึงแบบนี้กะแสดงว่ามึงยอมให้พ่อมึงมีเมียน้อยแม่นบ่"นางบัวเขียวถามลูกชายด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ
"มันบ่เเม่นแบบนั้น"เสาร์พยายามอธิบาย
"บ่แม่นจั่งได่กูเห็นมากับตา"นางบัวเขียวยืนยัน
"โอ้ย...ผมล่ะปวดหัวนำ"เสาร์พูดพร้อมกับเอามือกุมหัว
"ตกลงมึงจะซอยกูบ่นิ"นางบัวเขียวถามบุตรชายเพียงคนเดียว
"จะให้ซอยจั๋งได๋ล่ะเเม่"เสาร์ถามอย่างไม่เข้าใจ
"กะให้อีนงค์เมียมึงมานวดให้พ่อมึงแทนอีนุชนั่นล่ะ"นางบัวเขียวบอก พร้อมกับคิดแผนการใช้ลูกสะใภ้ดึงผัวตัวเองออกมากจากหมอนวดสาว
"ผมบ่เอานำดอกครับ"เสาร์ปฏิเสธผู้เป็นแม่
"เสาร์!..มึงบ่คิดจะซอยกูผู้เป็นแม่...ผู้ที่เบ่งมึงออกมาเลยบ่"นางบัวเขียวต่อว่าลูกชาย
"มันบ่แม่นแนว..ที่จะให้เมียผมไปนวดให้พ่อน่ะ...เเม่คือบ่นวดเองล่ะผัวไผผัวมัน...ตอนเมียไปนวดให้อาวหน่อยผมกะหึงพอตายแล้ว...ถ้าบ่เห็นแก่พ่อกับแม่ว่าย่านอาวหน่อยยึดดินคืนผมบ่ยอมเด็ดขาด"เสาร์บอกผู้เป็นแม่
"มึงก็ซอยกูอีกจักเทือแน่...บ่ได้บ่ลูกแค่ให้พ่อมึงเชาไปยุ่งเกี่ยวกับอีนุชกะพอ"
"แม่กะเลยจะให้พ่อมายุ่งเกี่ยวกับเมียผมแทนชั้นติ"เสาร์พูดดักคอ
"กะบ่ล่ะ...แค่เลิกไปหาอีนุชกะพอแล้ว...เด้อเสาร์เด้อ"นางบัวเขียวอ้อนวอนลูกชายพร้อมกับหันมามองหน้าลูกสะใภ้ราวกับขอความเห็นใจ
"ย่า...ถ้าหนูไปนวดให้ปู่...ย่ากะจะบ่หึงหวงคือเก่าบ่"อนงค์นาถเอ่ยถามแม่ผัว
"บ่ดอกหล่าถ้าเป็นนงค์...แม่เชื่อว่าจะบ่มีหยังเกินเลย...ขอแค่ดึงผัวแม่พ่อบักเสาร์ให้เซาไปสนในอีนุชได้กะพอ
"การนวดมันต้องได้สัมผัสแตะต้องโตกันอยู่แล้ว...แม่บ่เห็นบ่ตอนที่นงค์ทดสอบนวดให้พ่อตอนนั้น ..แม่กะว่าของพ่อบ่เเข็ง...เป็นได๋บาดนิแข็งเป็กจนได้ไปหาหมอนวดเลย"เสาร์ว่า
"กะกูนึกว่าพ่อมึงตายด้านแล้วกูเลยให้อีนงค์ทดสอบเบิ่งซือๆ"นางบัวเขียวตะโกนบอกลูกชาย
"อีหล่าถือว่าซอยแม่อีกจักเทือกะพอ"นางบัวเขียวหันมาอ้อนวอนลูกสะใภ้
'เรื่องนี้หนูกะแล้วแต่อ้ายเสาร์จ๊ะ"อนงค์นาถบอกกับแม่ผัว
"แม่กลับไปก่อนโลดผมขอปรึกษากันก่อน"เสาร์บอกกับผู้เป็นแม่อย่างเหนื่อยหน่าย ก่อนที่เขาจะเดินเข้าบ้านไป
"ซอยแม่แน่เด้อลูกหล่าบ่อซั้นพ่อบักเสาร์ถิ่มแม่แท้ๆ...ถ้าอีหล่าซอยแม่จะยกที่ดินสวนทุเรียนให้"นางบัวเขียวพูดพร้อมจับมือลูกสะใภ้
"จ๊ะย่า...เดี๋ยวหนูจะเว้ากับอ้ายเสาร์ให้...ได้ควมว่าจั่งได๋มืออื่นหนูจะให้คำตอบจ้า"อนงค์นาถบอกกับแม่สามีก่อนที่แม่สามีจะเดินกลับบ้านไป
ทางด้านของเสาร์หลังจากที่เอาลูกทั้งสองเข้านอนแล้วเขาก็อาบน้ำรอผู้เป็นเมียอยู่ที่เตียงพร้อมกับนั่งมองเมียสาวหวีผมแต่งตัวด้วยชุดนอนผ้าซาตินสีชมพูไปด้วย พออนงค์นาถแต่งตัวเสร็จเธอก็เดินไปนั่งบนเตียงนอนข้างๆผัวก่อนจะพูดว่า
"อ้ายเสาร์หนูว่าเฮาปล่อยให้ปู่กับย่าผิดกันอยู่แบบนี้บ่ได้แล้ว..พ่อปู่กะยังแข็งแรงยังมีควมต้องการอยู่แต่หาที่ระบายบ่ได้...เพินกะเลยไปหาทางออกโดยการไปนวดเฮ็ดให้ย่าหึงหวง...ได้ฟังย่าเว้ามาหนูกะเห็นใจเลาบ่อยากให้ย่าจมอยู่กับความเศร้าแล้วกะบ่อยากให้ปู่จมอยู่กับความผิดหวัง"
อนงค์นาถพูดขึ้นพูดหลังจากที่ขึ้นมาบนเตียงนอน สถานการณ์ของพ่อผัวและแม่ผัวดูน่าเป็นห่วงเอามากๆ โดยเฉพาะหลังจากที่แม่ผัวแก่ตัวลงและเป็นเนื้องอกในมดลูกและไม่สามารถให้ความสุขกับพ่อผัวได้ ท่านก็เอาแต่เก็บตัวไม่ออกไปไหน วันทั้งวันเอาแต่นั่งทำหน้าเศร้า จนเธอถึงกับอดสงสารทั้งคู่ไม่ได้
"แล้วจะให้อ้ายเฮ็ดจังได๋...จะให้อ้ายยอมให้อีหล่าไปนวดให้เลาคือจั่งตอนไปเฮ็ดให้อาวหน่อยชั้นบ่"เสาร์ถามเมียสาว
"หนูหลูโตนย่า..บ่อยากให้เพิ่นผิดกันอีก''อนงค์บอกกับผัว
"แล้วอีหล่าจะเฮ็ดจั๋งได๋"เสาร์เอ่ยถามเมียสาว พร้อมกับปลดสายคล้องไหล่ลงข้างนึงลง ก่อนจะอ้าปากงับหัวนมสีสวยเข้าปากดูดกินน้ำนมจากเต้าดังเอื้อกๆ
"หนูกะแค่จะนวดน้ำมันแล้วกะถูไถแต่เพียงภายนอกแบบที่เฮ็ดกับอาวหน่อย"อนงค์นาถบอกกับผัวรักพร้อมกับมองหน้ารกครึ้มไปด้วยหนวดเครา
"แต่ก่อนพ่อปู่เลามักเข้าสังคมแล้วกะมักเข้าวัดเฮ็ดบุญเฮ็ดทานและกะมักสังสรรค์กับหมู่พวกยามมื้อแลง...แต่หลังจากย่าให้ควมสุขบ่ได้ปู่กะกลายเป็นซึมเคร้าหนักๆเข้าเลากะเลยหาทางออกด้วยการไปนวดกับน้านุชบ้านใต้คือเก่า"อนงค์นาถพูดโน้มน้าวผัว เพราะเห็นผัวรักทำเป็นหลับตาไม่ยอมฟัง
"พ่อปู่ยังแข็งแรงอยู่เลยถ้าเทียบกับผู้ชายในวัยเดียวกัน...อ้ายเสาร์ลองคิดเบิ่งถ้าสมมุติมื้อนึงพ่อปู่เลาพาเมียน้อยเข้ามาอยู่บ้านอีหลีอ้ายจะยอมรับได้บ่"
"บ่ยอมแล้ว"เสาร์ลืมตาบอก
"อีกอย่าง...ถ้าอ้ายเสาร์กับย่าคัดค้านแล้วพ่อปู่หาทางออกบ่ได้หนูย่านพ่อปู่จะกลายเป็นคนเก็บกดต่อไปอาจเป็นโรคซึมเศร้า...หรือบางเทื่อเลาอาจจะคิดสั้นกะได้"อนงค์นาถบอก
"แล้วจะให้อ้ายเฮ็ดจั๋งได๋...อ้ายบ่อยากให้อีหล่ายอมเป็นเมียน้อยพ่ออ้ายแล้วมาเป็นแม่เลี้ยงอ้ายในภายหลัง"เสาร์พูดอย่างกังวล
"บ่ถึงขนาดนั้นดอกจ้า...แค่นวดแล้วกะคลายเหงาให้พ่อปู่ซือๆ...แค่เฮ็ดให้พ่อปู่น้ำแตกคือจั่งตอนอ้ายเสาร์เห็นกะพอ...แล้วพอพ่อปู่เลาเซาไปติดพันน้านุชแล้วหนูกะจะเลิกไปนวดให้พ่อปู่"อนงค์นาถบอกความคิดเธอออกไป
"เอาจั่งชั้นกะได้หล่า"เสาร์กับเมียรักก่อนที่เขาจะลุกขึ้นยืนบนเตียงนอนเอาท่อนลำของตัวเองมาเขี่ยที่พวงแก้มของเมียสาว ก่อนจะร้องครางอู้เมื่อโดนเมียสาวดูดเลียแท่งลำ
"อ้ายจ๋า...สี่หนูแนะหนูอยาก"อนงค์นาถบอกผัวรัก
จากนั้นสองผัวเมียก็บรรเลงเพลงรักกันอย่างถึงพริกถึงขิงแล้วจึงหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย
Guest
