ร้อยสังวาส

"อย่าพยายามเลย นิ มันไม่แข็งหรอก" ศิวาดันร่างเล็กที่กำลังนั่งคร่อมอยู่บนช่วงล่างของตัวเองเบาๆ เขารู้ว่าเธออยากช่วย แต่ยิ่งเธอพยายามมากเท่าไหร่ มันยิ่งทำให้เขารู้สึกผิดกับเธอมากเท่านั้น 

เขาพิการตั้งแต่ช่วงขาลงไปก็จริง แต่ส่วนนั้นกลับไม่แข็ง ไม่รู้เป็นเพราะอะไร 

"ขอโทษนะคะ นิผิดเอง" นิศาทิ้งตัวลงนอนกอดสามีด้วยความสงสาร พูดเสียงเครือราวกับคนจะร้องไห้  

ศิวาเองก็ปวดใจเช่นกัน เขาไหนเลยจะไม่รู้ถึงความต้องการของเธอ ถึงนิศาจะเป็นคนเรียบร้อย แต่ก็เป็นคนเซ็กส์จัด ตั้งแต่เขาประสบอุบัติเหตุจนขาพิการ เขาไม่ได้สนองเธอเลย ถ้าขืนปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป นิศาต้องทิ้งเขาแน่ เขารักเธอเกินกว่าจะยอมให้เกิดเรื่องแบบนั้น ศิวาคิดแล้วเอื้อมมือไปปิดไฟหัวเตียง