“วุ้นสำนึกบุญคุณป้ากับลุงมาตลอดนั่นแหละ แต่ไอ้เรื่องแย่งผู้ชายนี่วุ้นไม่คิดจะแย่งอยู่แล้ว และที่ตบรุ้ง ก็เพราะรุ้งตบวุ้นก่อน วุ้นก็ต้องสู้คืน จะให้ตบอยู่ฝ่ายเดียวได้ยังไง”
“แล้วที่ฉันตบแก แกจะตบฉันคืนด้วยหรือเปล่าล่ะ?”
“ใครตามเธอมา สำคัญตัวเองผิดไปหรือเปล่า ฉันจะตามเธอมาทำไม เธอไม่ได้มีความสำคัญอะไรกับฉันสักหน่อย ฉันมาไหว้อัฐิพ่อของฉัน แต่พอดีเห็นเธอพร่ำเพ้ออยู่คนเดียว ก็เลยเข้ามาดูสักหน่อย ว่าเป็นอะไรมากหรือเปล่า หากเป็นอะไรมากจะได้แจ้งตำรวจหรือกู้ภัยรับตัวไปส่งโรงพยาบาลจิตเวช”
“ขอบคุณสำหรับความหวังดีนะ ฉันไม่เป็นอะไรง่ายๆหรอก จิตใจและร่างกายฉันแข็งแรงดีมาก ยังสู้รบตบมือกับใครต่อใครได้หลายสนามรบ”
“หึ! เป็นอย่างนั้นเหรอ มิน่าล่ะถึงได้ชอบแย่งของของคนอื่น แม้กระทั้งผู้ชายก็ยังไม่เว้น”
“รู้จักฉันดีจริงๆนะ แต่ถึงฉันจะชอบแย่งผู้ชาย ฉันขอไว้คนหนึ่ง เพราะไม่ควรค่าแก่การให้แย่ง ให้ฟรีฉันก็ไม่เอา คนคนนั้นก็คือ นาย!”
***บุคคลที่กล่าวอ้างในเรื่องไม่มีอยู่จริง เนื้อหาในเรื่องเกิดขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนล้วนๆค่ะ***
ขอขอบคุณผู้อ่านเป็นอย่างยิ่ง ที่สนับสนุนผลงานและคอยให้กำลังใจกันเสมอมา และหวังเสมอว่าจะสนับสนุนและเป็นกำลังใจให้อย่างนี้ตลอดไป เพื่อจะได้ผลิตผลงานออกมาให้ได้อ่านกันไปเรื่อยๆ
อ่านแล้วจะอิน ฟิน ไปตามๆ กันเลยทีเดียวค่ะ ^_^
๔๘๔๘๔๘๔๘๔๘๔๘๔๘๔๘๔๘๔๘๔๘๔๘๔๘๔๘๔๘๔๘๔๘๔๘๔๘๔๘
Guest
