ลี่จูสะใภ้ในตำนาน

“ข้า… ” 

เฉินหย่งอึกอัก 

“เจ้าอยากเอาข้าใช่ไหม… ” 

ลี่จูสืบเท้าเข้ามาใกล้ ทั้งน้ำเสียงและแววตายั่วยวนของนาง ทำให้เฉินหย่งรู้สึกตื่นเต้น ไม่คิดว่านางจะถามออกมาตรงๆ  

“ใครบางล่ะที่เห็นเจ้าแล้วไม่อยากเอาเจ้า… ” 

เฉินหย่งสืบเท้าเข้ามาหานาง ทั้งสองยืนจ้องตากันอย่างท้าทาย 

“ถ้าอยากเอาข้า… งั้นเจ้าจะรอช้าอยู่ไย” 

ได้ยินที่พูด ชายทั้งแท่งอย่างเฉินหย่งมีหรือจะรอรี รีบโอบเอวนาง พานางเข้ามายังห้องที่อยู่ด้านหลังด้วยท่าทางหื่นกระหาย 

“เจ้าช่างสวยเหลือเกิน… ” 

มือของเฉินหย่งคว้าหมับที่เอว แก้ผ้าคาดเอว เปลื้องคอเสื้อออกจากลาดไหล่ รูดลงมากองที่ต้นแขนตะลึงมองสองเต้าอวบคัดเด้งออกมาตรงหน้า  

“โอ้ว… นมเจ้าใหญ่น่าดูดสุดๆ นี่เจ้ากำลังเป็นแม่ลูกอ่อนหรือนี่… ” 

ดวงตาเฉินหย่งเบิกโพลงมองสองเต้าอวบใหญ่ เอามือบีบเคล้นจนน้ำนมสีขาวพุ่งออกมาชุ่มฝ่ามือ กดใบหน้าเข้ามาคลุกเคล้าจูบไซ้ ดูดกินจนปลายหัวนมของนางชูชันเป็นสีทับทิม 

“โอ้ววว… อู้ว... ซี้ดดดด… ” 

ลี่จูร้องครางด้วยความเสียว เฉินหย่งทั้งดูดและบีบเคล้น มือหยาบใหญ่ที่วันๆ เคยจับแต่ด้ามค้อนตีเหล็ก เมื่อมาเจอเต้านมอวบใหญ่นุ่มนิ่ม จึงบีบขยำอย่างไม่ปรานี หนั่นเนื้อขาวๆ ปลิ้นออกมาจากซอกนิ้วและมือหยาบกร้าน 

“น่าดูดน่ากินที่สุด... นมเจ้าใหญ่มากแม่นาง” 

เฉินหย่งกดริมฝีปากครอบดูดหัวนมของลี่จูอย่างตะกละตะกลาม ด้วยไม่นึกไม่ฝัน ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าวันนี้จะมีของดีมาให้สนุกถึงที่  

“อู้ววว… ข้าเสียว… ซี้ดดด… ดูดแรงๆ… ข้าเสียว… ลิ้นของเจ้าสากดีเหลือเกิน”