รุ่นพี่ที่ร้ายกับนายที่รัก

“ดีเดย์”

ธนกร ธันยวรกุล อายุ 22 ปี ส่วนสูง 185

คณะวิศวกรรมศาสตร์ ภาควิชาโยธา ปี 4

หนุ่มหล่อ สูงยาว ซิกแพ๊คแน่น โปรไฟล์หรู แต่ร้ายลึก จอมเขมือบ(ที่รัก) เย็นชา ไม่ชอบสุงสิงกับใคร ส่วนใหญ่จะคุยเฉพาะครอบครัวกับเพื่อนๆ

“ที่รัก”

ณัฐวรินทร์ วานิสิต อายุ 18 ปี ส่วนสูง 160

คณะวิศวกรรมศาสตร์ ภาควิชาโยธา ปี 1

หนุ่มน้อยหน้ามน ตาโต แก้มป่อง ผิวขาวเนียนออร่า เป็นคนน่ารักสดใส ยิ้มที่โลกสว่างไปกับรอยยิ้มของเจ้าตัว งอแงเก่ง อ้อนเก่ง กลัวแม่น้ำ ห้วย หนอง คลอง บึง เข้ากับคนง่าย

‘ทีเร็กซ์’

ณัฐวุฒิ วานิสิต อายุ 22 ปี ส่วนสูง 180

คณะวิศวกรรมศาสตร์ ภาควิชาโยธา ปี 4

ทีเร็กซ์ หรือ เฮียที ลูกชายของลุงที่รัก เพื่อนสนิทของดีเดย์ โตมากับที่รัก นิสัยไปคนละแบบ เป็นหูเป็นตาแทนผู้เป็นอา แต่ชอบทิ้งน้องไปหาเมีย รักสนุกแต่สะดุดกับคำว่ามีเมียแล้ว😅

จอมทัพ และ ภาคิน

คณะวิศวกรรมศาสตร์ ภาควิชาโยธา ปี 4

เพื่อนสนิทของทางดีเดย์

จอมทัพ :หนุ่มหล่อ เจ้าชู้ พูดเก่ง เปย์ไว ปากไวด้วยเช่นกัน แต่รักเพื่อนฝูงมาก

ภาคิน : หนุ่มหล่อ มาดกวน ทะเล้น แต่หน้าดุ ขวัญใจสาวๆ

อชิ

(แฟนทีเร็กซ์)

คณะบริหารธุรกิจ เอกการจัดการ ปี2

ตัวเล็กเหมือนที่รัก แต่สูงกว่าเล็กน้อย หนุ่มอารมณ์ดี แต่อย่าให้มีงอน โกรธกันเกือบข้ามปีก็มีมา ดีกรีแฟนสุดหวงของทีเร็กซ์ ผิวขาว ตาหยีน่ารัก

ผักกาด

(เพื่อนของน่ารัก)

ตัวเล็กเหมือนกันแต่นิสัยห้าวเป้ง รักเพื่อน แต่พร้อมถวายเพื่อนให้ดีเดย์

กันต์

(เพื่อนของน่ารัก)

หนุ่มหน้าหวาน เป็นที่พึ่งของเพื่อนๆ ไม่ชอบคนเจ้าชู้ เรียนเก่ง ฉลาด กล้าได้กล้าเสีย

****

‘กฎใหม่ของปีนี้ ถ้าอยากผ่านการรับน้องของปีนี้ก่อนที่คุณจะได้เกียร์ของพวกคุณไป ต้องทำยังไงก็ได้ให้ได้เกียร์ของรุ่นพี่มา และรุ่นพี่ที่ต้องไปหาเราจะทำการจับฉลาก และจะด้วยวิธีไหนก็ตาม ใครทำไม่ได้ตกกิจกรรม’เสียงประกาศดีก้องไปทั่วลานหน้าตึกวิศวะ

“งืออ เราจะทำยังไงดีผักกาด”

“มันต้องมีสักวิธีแหละว่ะ ยิ่งคนน่ารักอย่างแก ยังไงก็ได้มาง่ายๆอยู่แล้ว”

“ถ้ามันไม่ง่ายอย่างที่เราคิดล่ะ”

‘หมายเลข 14669 ใคร!! ยืนขึ้น!!’

0-0

“งือออ ผักกาด”เสียงงอแงน่ารักของที่รักดังขึ้นทุกสายตามองมาที่คนน่ารักคนนี้ ก่อนจะเอ่ยพูดขึ้นอย่างแซ่ซ้อง

‘ทำไมคนนี้น่ารักจัง’

‘ทำไมน้องมันขาวจังว่ะ ดูหน้าก็หวาน แม่งน่ารักว่ะ’

‘น่าฟัดจริงๆเลยว่ะ’

‘รุ่นพี่ที่คุณต้องทำภารกิจครั้งนี้…รุ่นพี่ดีเดย์ปี4 ภาควิชาโยธา!!!’

หืมมม

เสียงอุทานในลานกว้างดังขึ้นอีกครั้ง โจทย์ก็ว่ายากแล้ว ยิ่งชื่อของรุ่นพี่ยิ่งยากเข้าไปอีก ขึ้นชื่อเรื่องความดุ โหดปีที่เป็นพี่ว๊ากทำเด็กร้องไห้กันเป็นแถว เหมือนที่รักจะยังไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร เด็กน้อยมองผู้คนอย่างงุนงง ก่อนนั่งลงจากประกาศของตัวเองหมด

“ใครอ่ะผักกาดทำไมดูทุกคนให้ความสนใจจัง”

“นี่ไปอยู่ไหนมาไม่รู้จักพี่ดีเดย์”

“งือ ก็ที่รักไม่รู้นี่”

“ขึ้นชื่อเรื่องความโหด อยู่ในโหมดพร้อมฆ่า”

“0-0”

…

“คือ..สวัสดีครับ…พี่ดีเดย์”เสียงใสเอ่ยอย่างตะกุกตะกัก เขาไม่หันไปมองที่เสียงแต่กลับใจจดใจจ่ออยู่ที่มือถือ

..

‘ทำไมเย็นชาจัง’

เด็กน้อยได้แต่ขบคิดในใจ

“คือผมชื่อที่รักนะครับ คือผมอยากได้เกียร์จากพี่ ตามภารกิจที่ได้มอบหมาย ผมต้องทำยังไงครับ”เด็กน้อยเอ่ยถามอย่างกล้าๆกลัวๆ

“มาทางไหนกลับไปทางนั้น” ไม่ใช่เพียงแค่ไม่หันหน้ามา คำพูดสั้นๆแต่ทำเอาที่รักสะดุ้งโย่งด้วยความนะเยือกเย็น น้ำตาเริ่มคลอเล็กน้อย แต่พยายามสะกดกลั้นไว้

‘ทำไมต้องทำเสียงดุด้วย งือออแม่~~ที่รักอยากกลับบ้าน’

“เฮ้ยไอ้เดย์น้องมันกลัวมึงหมดแล้ว เฮ้ยอย่าร้องนะ”

“คนสวยอย่าร้องสิครับ”เสียงเพื่อนดังขึ้นทำเอาคนอารมณ์ไม่ดีหันไปมอง ทำไมต้องเรียกคนสวย นั่นมันเสียงเด็กผู้ชายไม่ใช่เหรอ

..

ใจมันกระตุกวูบเมื่อเห็นคนตรงหน้า ที่ยืนก้มหน้ามองพื้น ตัวเล็กๆขาวๆปากแดงๆ น่าฟัดจริง

‘แม่งเด็กอะไรน่าฟัดขนาดนี้’

“อยากได้เกียร์พี่เหรอ?”

“หืมมมมม/หืมมม”

น้ำเสียงที่เปลี่ยนไปของดีเดย์ทำเอาเพื่อนๆเขางงเป็นไก่ตาแตก ร้อยวันพันปีมันเคยกับใครที่ไหน

“โอ๊ะ โอ…เพื่อนกูเปี่อนไป่”เพื่อนคนหนึ่งเอ่ยล้อเลียนขึ้น

ได้ยินคำถามขึ้นที่เงยหน้าขึ้นมองก่อนจะเห็นคนที่อยู่ตรงหน้า ด้วยใบหน้าคมหล่อเหลาจนทำเอาเจ้าตัวใจเต้น

“เออ ครับ ผมอยากได้เกียร์จะพี่”คนที่รอฟังกระตุกยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย

“ถ้าที่รักอยากได้เกียร์จากพี่ ก็เอาความเป็นเมียมาแลกกับพี่สิ”

0-0

~_^

00

สายตาของเพื่อนๆหันมามองคนที่ไม่สนใจโลกอย่างดีเดย์

“มึงพูดอะไรของมึงว่ะ”เพื่อนๆเอ่ยถามด้วยความงุนงง

“ตะ..แต่ที่รักเป็นผู้ชายนะครับ จะไปเป็นเมียพี่ได้ไง”

“หึ..นั่นแหละที่พี่ต้องการ”

***

สวัสดีค่ะ อันนี้เป็นนิยายวายเรื่องที่ไรท์เพิ่งเคยลองแต่งหากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ก่อนนะคะ

ฝากเอ็นดูน้องที่รัก กับ พี่ดีเดย์ด้วยนะคะ

เนื้อหาในเรื่องถูกจัดทำขึ้นเพื่อความบันเทิงและจินตนาการของนักเขียน เนื้อหา สถานที่ ตัวละคร เป็นเพียงเรื่องสมมุติที่ถูกแต่งขึ้น ไม่มีเจตาชี้นำการการทำใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ

29/3/66