หมอภาคินเหลือบมองหญิงสาว แล้วกระตุกยิ้มที่มุมปาก
คืนนี้เขาจะค่อย ๆ เปลี่ยนเด็กสาวไร้เดียงสาให้เป็นนางสาวที่เบ่งบาน
เขาจึงกระชับวงแขนโอบกอดเธอให้แน่นขึ้นจนไหล่บางเบียดชิดกับแผงหน้าอกเขา
“คะ... คุณหมอกอดแน่นไปแล้วค่ะ”
ตังเมบอกเขาเสียงสั่น แต่ไม่กล้าผลักเขาออก เพราะเธอได้ตกลงทำสัญญามอบกายเป็นเมียลับของเขาแล้ว
ภาคินนอกจากจะไม่ปล่อยมือ เขายังฝังจมูกคม ๆ สูดกลิ่นหอมจากแก้มนวล พลางกระซิบว่า
“ตัวคุณสั่นแบบนี้ สงสัยจะหนาว ผมเลยต้องกอดคุณแน่น ๆ”
หมอภาคินค่อย ๆ เอื้อมมือเข้าลูบไล้ไปตามเนื้อตัวของเธอ แล้วหยุดวนเวียนอยู่ที่ทรวงอกตั้งตระหง่าน เขากอบกุมเนินเนื้อนุ่มนิ่มผ่านผ้า ออกแรงบีบนวด คลึงเบา ๆ จนมันแข็งตั้งชูชัน
“หมอคะ อย่าค่ะ เดี๋ยวคนอื่นเห็น”
ตังเมร้องห้ามเขาเสียงพร่าสั่น ลมหายใจเธอกระชั้นแรงขึ้นเรื่อย ๆ
“ไม่มีใครเห็นหรอกน่า ในโรงหนังมืดจะตาย”
..........................................................
***** อีหมอมันตัวร้ายยยยย *****
>/////<
Guest
