วริศราไม่ปรารถนาจะมีความรัก เพราะกลัวความเจ็บปวดและการเสียใจเยี่ยงมารดา ทว่าเธออยากมีลูกและคนที่เลือกไว้แล้ว คือคิมหันต์เจ้านายหนุ่มสุดเย็นชา
แต่ความลับไม่มีในโลก เมื่อเธอถูกเขาจับได้ว่าแอบวางแผนจนตั้งครรภ์ลูกของเขา ชายหนุ่มจึงออกคำสั่งและบังคับให้หญิงสาวย้ายมาอยู่ด้วยกัน โดยเอาเรื่องลูกมาอ้าง ทั้งที่ความจริงเริ่มหลงเสน่ห์แม่เลขาสุดเฉิ่มเข้าเสียแล้ว
“ตื่นนานแล้วเหรอ” ถามอย่างอารมณ์ดี เอื้อมมือขึ้นมาจับเส้นผมยาวสลวยเล่นอย่างมีความสุข
“ค่ะ ท่านประธานเอามือออกไปเถอะ” ปัดมือหนาพ้นห่าง เด้งตัวจากเตียงขนาดคิงไซต์ เท้าเรียวแตะลงสู่พื้นเตรียมจะเดินเข้าไปห้องน้ำ แต่ต้องชะงักเมื่อคนตัวโตโอบกอดจากด้านหลัง
“ตกลงกันแล้วนะว่าจะเรียกพี่คิม ไม่ใช่ท่านประธานแบบนี้” เขายังคงพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ซุกไซ้ซอกคอขาวด้วยความต้องการ
“อื้อ อย่าทำแบบนี้ค่ะ” พยายามข่มอารมณ์เสียวซ่านที่คนตัวโตกำลังปรนเปรอ
“เป็นอะไรครับ ไหนหันหน้ามาคุยกันก่อน” จับไหล่มนทั้งสองข้างพลิกกายหันมาประชันหน้ากับตนเอง
หญิงสาวก้มหน้างุดมองพื้น ไม่กล้าจะสบตาเขาตรง ๆ รู้สึกละอายใจอย่างยิ่ง เดิมทีระหว่างเธอกับเขาไม่ควรเลยเถิดแบบนี้ตั้งแต่แรก
“ท่านประธานคะ คืออย่างนี้นะคะ ความจริงแล้วดิฉันไม่ต้องการให้ท่านประธานมารับผิดชอบเด็กคนนี้เลย เราต่างคนต่างอยู่ดีกว่านะคะ” ส่งยิ้มแห้ง ๆ แก่เขา หวังว่าเจ้านายหนุ่มจะยอมรับข้อเสนอ ทว่ากลับคิดผิด
“ต่างคนต่างอยู่เหรอ รู้ตัวหรือเปล่าว่าพูดอะไรออกมา” ถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
“รู้ค่ะ” พยักหน้าหงึก
“วา...พี่เจ็บมากรู้ไหม” หมัดหนักทุบลงยังอกข้างซ้าย พยายามฝืนส่งยิ้มแก่คนตรงหน้า มันไม่ง่ายเลยคนอย่างเขาจะรักใครจริงจังอย่างนี้