สิงหาบุรินทร์

"ไปส่งผมเอาของให้น้องชายหน่อยได้ไหมครับ" 

อยู่ ๆ เพื่อนในสาขาที่เคยคุยกันไม่กี่ครั้งก็มาขอร้องให้เขาช่วยไปเป็นเพื่อนเพื่อเอาของไปให้น้องชายหน่อย 

มันใช่เรื่องไหมเนี่ย!! 

คิดเหรอว่าคนอย่างบุรินทร์จะยอมรับคำขอร้องที่ปัญญาอ่อนแบบนั้น 

ใช่!! ผมยอมไปส่งมัน 

.....และนั่นมันจึงเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวชวนหลอนในครั้งนี้ 

เนื้อหาในนิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของคนเขียนเองทั้งหมด 

สถานที่และเหตุการณ์ทุกอย่างในเรื่องเป็นสิ่งที่ไรท์แต่งขึ้นมาเอง  

หากเกิดความไม่สมเหตุสมผลประการใด ไรท์ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ 

งานเขียนนี้เป็นผลงานของ นามปากกา คืนเดือนหลอน 

ดังนั้นเนื้อหาให้เรื่องจะเกี่ยวกับ สำหรับเรื่องสั้นเหนือธรรมชาติ  

ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 

โดยนามปากกา คืนเดือนหลอน 

ไม่อนุญาตให้นำไปดัดแปลง หรือคัดลอกผลงานใดๆ ทั้งสิ้น 

กฎหมายคุ้มครองงานอันมีลิขสิทธิ์ของผู้สร้างสรรค์ แล้วกำหนดโทษหนักแก่ผู้ทำละเมิดไว้ชัดเจน การละเมิดต่องานของผู้สร้างสรรค์ทั้งทำซ้ำ ดัดแปลงงาน เผยแพร่ต่อสาธารณชนโดยไม่ได้รับความยินยอมตามกฎหมาย ต้องมีโทษปรับตั้งแต่สองหมื่นบาทถึงสองแสนบาท หากพฤติกรรมทำละเมิดดังกล่าวเพื่อการค้า ผู้กระทำจะมีโทษจำคุกตั้งแต่หกเดือนถึงสี่ปี หรือปรับตั้งแต่หนึ่งแสนบาทถึงแปดแสนบาทหรือทั้งจำทั้งปรับ 

ฝากถึงคนที่ชอบคัดลอกผลงานคนอื่น 

“การที่เขียนงานตัวเอง มันน่าภูมิใจมากว่าการก๊อปงานคนอื่นเป็นไหน ๆ คุณภูมิใจไหม ที่มีคนอ่านมาชื่นชมคุณ ทั้ง ๆ ที่แนวความคิดในเรื่องมันไม่ได้มาจากคุณเลยสักนิด ถึงจะเขียนไม่ดี สำนวนไม่สวย ขอแค่มีความพยายาม คนทุกคนก็มีครั้งแรกด้วยกันเสมอ ไม่มีใครถือสมุดกับปากกาออกมาจากท้องแม่ตั้งแต่เกิดหรอกนะ!! พยายามด้วยสมองและสองมือตัวเองดีที่สุดจ้า”