ย้อนเวลากลับไปเพื่อเริ่มต้นใหม่

วรรษา เสียใจที่ชีวิตครอบครัวพังทลาย สามีอันเป็นที่รักนอกใจมีความสัมพันธ์กับน้องสาวแท้ๆ ทรัพย์สมบัติของเธอถูกถ่ายโอนเป็นของเขาทั้งหมด ความเสียใจทำให้เธอคิดสั้นฆ่าตัวตาย 

“น้ำฝน ครูมาแล้ว” 

เสียงของภารดี เพื่อนสนิทที่นั่งโต๊ะคู่กันเขย่าตัวเพื่อปลุกวรรษา ที่นอนหลับไปเพราะคาบเมื่อกี้ครูประจำวิชาติดธุระและสั่งงานไว้ เธอสังเกตว่าวรรษามีน้ำตาไหลออกมาเหมือนเธอกำลังร้องไห้จึงตกใจ 

“เฮ้ย!! น้ำฝน น้ำฝน” 

วรรษาตื่นขึ้นมาด้วยความงุนงง เมื่อกี้เธอมั่นใจว่าได้กระโดดตึกเพื่อฆ่าตัวตาย จากความเสียใจที่ถูกนอกใจ เธอควรจะอยู่นรกหรือสวรรค์ไม่ใช่ที่นี่ ห้องเรียนของเธอในอดีต 

“ดี้” 

ภารดีเพื่อนสนิทที่ตอนนี้อยู่ในชุดนักเรียน เป็นไปไม่ได้พวกเธออายุ 35 ปี จะยังมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง 

“แกร้องไห้ทำไมน้ำฝน ตาแดงหน้าซีดแบบนี้ ไม่สบายเหรอ” 

“ตัวร้อนเปล่าเนี่ย” 

ปกฉัตรเพื่อนสนิทอีกคน เดินมาใช้มือแตะที่หน้าผากของวรรษาดู ทั้งสองเห็นสภาพของวรรษาตอนนี้คงอาการหนัก 

“เปล่า เดี๋ยวฉันขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะ” 

วรรษาอยากทบทวนอะไรสักอย่าง เธอจึงต้องขอแยกออกจากเพื่อนทั้งสอง สายตาเหลือบเห็นปฏิทินที่ติดอยู่บอร์ดหลังโต๊ะครู มันยิ่งทำให้วรรษาไม่เข้าใจ ทันทีที่เข้ามาในห้องน้ำแล้วส่องกระจกดูหน้าก็ยิ่งทำให้ตกใจมากกว่สเดิม และพยายามหาเหตุผลของเรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้ 

“นี่มันอะไรกัน นี่เรากลับมาตอนที่เราอายุ 17 ปี ฝันไปหรือเปล่า” 

ตอนอายุ 17 เป็นปีแรกที่เธอได้รู้จัก จักรชัย สามีของเธอและอนาคินเพื่อนสนิทอีกคน ที่ย้ายมาเรียนพร้อมกัน ถ้าสิ่งที่เธอคิดเป็นจริง นั่นแปลว่าเธอจะสามารถกลับมาแก้ไขเรื่องราวทุกอย่างได้