หอมกรุ่นไปด้วยรัก

“พี่รู้สึกดีที่เราอยู่ด้วยกันแบบนี้ในทุกๆ วัน แต่ว่ามัน…” เป็นอีกครั้งที่ความรู้สึกข้างในใจทำเขาชะงัก อาจเพราะอดีตที่เคยถูกหักหลังมาก่อน มันเลยทำให้เขากลัว กลัวที่ต้องเริ่มต้นใหม่กับใครสักคน 

“แค่บอกว่ารักหรือไม่รักก็พอค่ะ นอกเหนือจากนั้นพีชไม่อยากฟัง!” เธออยากได้ยินแค่คำนี้จากปากของเขาเท่านั้น ต่อให้คำตอบที่ว่านั้นมันจะทำให้ใจต้องเจ็บ เธอก็พร้อมเคารพการตัดสินใจของเขาแต่โดยดี จะไม่ดื้อดึงอีกเลย หากคำตอบของเขาคือ ‘ไม่รัก!’ 

“พีช…” 

“พูดมาสิคะ! พี่ชินรักพีชบ้างไหม รักบ้างรึเปล่า!” 

“พี่ขอโทษ…” เป็นอีกครั้งแล้วที่เขาเลือกที่จะเอ่ยคำขอโทษ เพราะคิดเอาเองว่ามันน่าจะทำให้เธอเจ็บน้อยที่สุด แต่สิ่งที่เขาอาจจะยังไม่รู้เลยก็คือ ไม่ว่าคำตอบของเขามันจะออกมาในรูปแบบไหนนั้น มันก็ทำให้เธอเจ็บปวดเจียนตายทุกครั้งที่ได้ยินอยู่ดี 

มันไม่ใช่แค่เขาทำให้รู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นคนโง่งม ที่เอาแต่วิ่งไล่ตามความรักข้างเดียวจากเขา แต่ยังตอกย้ำให้เธอรู้ถึงความจริงที่พยายามวิ่งหนีมาโดยตลอด…ว่าสุดท้าย ไม่ว่าเธอจะพยายามสักแค่ไหน เป็นคนน่ารักแสนดียังไง เธอก็ยังเป็นคนที่ไม่มีใครต้องการเลยสักคนอยู่ดี นั่นต่างหากคือสิ่งที่มันทำให้เจ็บปวดเจียนตายที่สุด!