“แค่อ้อนกับพี่ทัดคบกันก็จบปัญหาใช่ไหมคะ!” ดูเหมือนไม่ว่ายังไงเขาก็อยากให้เธอยอมรับเรื่องนี้ให้ได้ทั้งๆ ที่แม้แต่จะคิดเธอยังไม่เคย จะเป็นไรเล่า...ถ้าทำให้ความคิดนี้ของเขาเป็นจริงขึ้นมา!
“อย่ายั่วโมโหฉันแก้วเจ้าจอม!”
“อ้อนไม่ได้ยั่วค่ะ แต่ถ้ามันจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น อ้อนจะไปขอคบพี่ทัด เรื่องบ้าๆ พวกนี้มันจะได้จบ...อ๊ะ! คุณรามจะทำ...อื้อ!” มันเป็นคำถามที่ไม่ได้คำตอบด้วยคำพูด หากแต่ได้กลับมาเป็นการถูกบังคับ ‘จูบ’ แทน จูบแรกที่ถูกช่วงชิงไปอย่างอุกอาจกลางหลังม้าทำเอาแก้วเจ้าจอมตกใจจนหัวหมุน ความรู้สึกแรกที่เกิดขึ้นคือวาบหวาม ก่อนจะตามมาด้วยความอับอายอย่างถึงที่สุดเมื่อสำนึกได้ว่าตอนนี้เธอกับเขาอยู่ที่ไหน และไม่ว่าเธอจะพยายามดิ้นรนขัดขืนสักแค่ไหนก็ไม่เกิดผล คนใจร้ายยังตักตวงเอาความหอมหวานจากเธออย่างอุกอาจ ด้วยการกระทำที่สุดแทนจะใจร้ายอย่างถึงที่สุด...
ความหอมหวานที่ได้รับทำเอาคเชนทร์แทบจะลืมไปแล้วว่าเขาไม่เคยทำเรื่องแบบนี้กับใครที่ไหนมาก่อนแก้วเจ้าจอมคือคนแรก
ยิ่งได้รู้ว่าหล่อนไม่ประสาเขายิ่งภูมิใจกับสิ่งที่ได้รับ แม้จะได้มันมาด้วยการกระทำที่ไม่สมเป็นสุภาพบุรุษ แต่ลึกๆ ก็ยังดีใจอยู่ดี
จูบแรกของเธอ...