คำเตือน : มีเนื้อหาค่อนข้างรุนแรง การใช้ภาษาที่หยาบคาย และเพศ
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น เขียนขึ้นเพื่อความต้องการตัวเองล้วน ๆ ดังนั้นโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เหมาะกับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป.
เรื่อง ไม่อยากเป็นแฟนบอยโว้ยยย! (BL)
(ฟีลิกซ์)
นักวาด Zima
เคยได้ยินแต่น้องสาวบ่น "เสียเป็นแสนแขนไม่ได้จับ" ตอนนั้นยังปากแจ๋วด่าน้องสาว สมน้ำหน้า ใครจะคิด? เวรกรรมในวันนั้น ติดจรวดมาเคาะประตูหน้าห้องในวันนี้ เมนคนแรกที่รักดั่งแก้วตาดวงใจ เฝ้าทะนุถอมไม่ให้ทำร้ายแม้แต่ปลายเส้นผม มาวันนี้เธอขาประกาศออกสื่อ "แค่แฟนคลับ"
นักข่าว : แฟนคลับลงรูปในทวิตเตอร์ หวีดคุณกับผู้ชายคนหนึ่ง จิ้นขึ้นเทรนทวิตเตอร์อันดับหนึ่งจนคู่จิ้นคุณงอน สรุปอะไรยังไงเอ่ย
หนึ่ง : ฮ่าฮ่าฮ่า เห็นตอนแรกในหัวคือ หืม? มาได้ไงเนี่ย คนในรูปเขาเป็นแฟนคลับ มาขอถ่ายรูปด้วยก็เท่านั้นเอง
นักข่าว : ได้เคลียร์ใจกันหรือยัง เห็นทางนั้นบอกยังรอให้มาง้ออยู่
หนึ่ง : ยังเลยครับ ยังไม่มีเวลาว่างไปเจอกันเลย
เจ็บกว่าถูกบอกเป็น "แฟนคลับ" คือเธอขาประกาศผ่านสือ "รอง้อคนของเธอ" เฮือกกกก! เลือดพุ่งออกปากออกจมูก อวัยวะซึ่งมีขาดเท่ากำปั้นมือ ทำหน้าที่สูบฉีดโลหิตเพื่อนำพาออกซิเจน และธาตุอาหารไปยังทุกส่วนของร่างกายหยุดทำงาน หยุดหายใจชั่วคราว เว่อร์ไป ๆ แค่เจ็บกระดองใจไม่ถึงกลับตาย
ดั่งมีคนเคยกล่าวเอาไว้ ไม่ตาย = มีหวัง
ใช่! ผมยังมีหวัง ถึงเป็นแค่แฟนคลับ แต่ในอนาคตไม่แน่ เดินหน้าลุยแบบดุดันไม่เกรงใจใคร สักวันเธอขาต้องยอมใจอ่อน เลื่อนสถานะให้แน่นอน ถึงแม้ปัจจุบันจะหมดเงินไปเยอะแล้วก็ตามเถอะ ช่างแม่ง เงินทองไม่เป็นของนอกกายไม่ตายก็หาใหม่ได้ แต่เธอขาต้องไม่อด เสื้อผ้าต้องมีเปลี่ยนวันห้าชุด ปฏิญาณแน่วแน่ท่องไว้ ทำได้ ทำได้ ทำได้
ปาร์คฟิลิกซ์ ชอว์ ศิริเทิดกุล
หนึ่ง น้ำหนึ่ง ไพรกรกุล