“ผมเหนื่อยที่จะชอบคุณแล้วได้ยินไหม!”
สายลมร้าย [มีอีบุ๊กแล้วนะคะ]
จากความช่วยเหลือและสัมผัสที่ลืมไม่ลง ทำให้ ‘อาโป’ ประทับใจ ‘สายลม’ แสนอบอุ่นเช่นเขา
แต่การได้ย้ายเข้ามาอยู่ร่วมชายคาเดียวกัน กลับทำให้อาโปรู้ว่าแท้จริงแล้วเขาคือ‘สายลมร้าย’
“คุณไม่ใช่อาจารย์สายลมที่ผมเคยรู้จัก”
“คุณผิดแล้ว”
เขาตอบทั้งใบหน้านิ่งแต่แววตาดุดัน
“จะในฐานะไหน คุณก็ไม่รู้จักผม”
---
“กลัวผมจะทำอะไรหรือว่าหวังให้ผมทำ?”
“ผมไม่ได้-”
“สบายใจได้ ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก”
น้ำเสียงของเขาเนิบช้าแต่หนักแน่นจนผมหายใจไม่ทั่วท้อง
“เพราะผมไม่ได้ชอบคุณ”
---
“ไม่ดื้อ ไม่ซนนะคะทีที ธาธา”
“พี่ลมก็ไม่ดื้อนะครับ”
“แล้วก็ไม่ซนเหมือนกันนะคะ”
“ถ้าพี่ลมดื้อ ทีทีจะให้พี่อาโปตีเพียะเลย”
---
สองมือผมกำแน่น ขอบตาร้อนไม่รู้เพราะแสงแดดหรือน้ำตาจะไหล แต่ผมร้องไห้เพราะเขาพอแล้ว
“ผมเหนื่อยที่จะชอบคุณแล้วได้ยินไหม!”
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
