******** โปรย ********
ทิวากรแสยะยิ้มเมื่อเห็นท่าทางเก้ๆ กังๆ ของนภานรี หากมองไกลๆ คงสังเกตยาก แต่เขาอยู่ใกล้จนเห็นเรียวขาเล็กกำลังสั่นในทุกย่างก้าว
“เธอไปกินอะไรมา ทำไมถึง..” มือหนาเอื้อมไปจับหัวไหล่ของหญิงสาวอย่างแผ่วเบา อีกฝ่ายสะดุ้งน้อยๆ แต่ก็ยังคงเล่นไปตามบท
“จุ๊ๆ อย่าบอกใครนะ ฉันน่ะกิน..” นภานรีเขย่งเท้าในระหว่างที่ร่างสูงก็โน้มใบหน้าลงมา ตามบทเธอต้องเป็นฝ่ายจูบทิวากรก่อน แล้วค่อยเฉลยชื่อผลิตภัณฑ์ ทว่าเหมือนอีกฝ่ายจะรู้ตัวว่าคนตัวเล็กไม่กล้าจูบ เขาจึงคลี่ยิ้มบางๆ ให้เธอ
สองสายตาสบประสานกันไปมา นานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ มือหนารั้งเอวคอดของนภานรีเอาไว้เมื่อรู้สึกเหมือนอีกฝ่ายจะเสียการทรงตัว ร่างบางตรงหน้าหายใจกระเส่า มือหนาอีกข้างรั้งต้นคอระหงเอาไว้ก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ จมูกโด่งเป็นสันสูดดมกลิ่นแป้งเด็กอ่อนๆ และประกบริมฝีปากหยักลงกับริมฝีปากบางอย่างแผ่วเบา ทิวากรหลับตาพริ้มพร้อมกับมอบความรู้สึกนุ่มละมุนละไมไปให้คนไร้ประสบการณ์ ก่อนที่เขาจะหอบหายใจระรัวเมื่อความต้องการมันมีมากกว่าจูบ
............................................................
[อัพนิยายทุกวัน เวลา 20:00 น.]
อ่านฟรีจนจบ
กดติดตาม คอมเมนท์ให้กำลังใจกันด้วยน้าา ขอให้มีความสุขกับการอ่านนิยายค่ะ
ใครที่คุ้นกับปกนี้คือนิยายเรื่องนี้คือเดียวกันนะคะ ไรท์อัพแจ้งเตือนว่าย้ายมาลงที่เรื่องนี้แต่ดันลงสองครั้ง พอกดลบดันกดลบทั้งเรื่อง แทบร้องไห้เลยฮือออ หวังว่านักอ่านจะมาเจอนะคะ
Guest
