จากเพื่อนสนิท กลับกลายมาเป็นเพื่อน 'เสนียด' ความแค้นนำพาให้บรัสเซลส์ต้องได้มาพบเจอกับนักร้องชายดูโอ้ที่สาวๆ คลั่งไคล้กันทั้งประเทศ เรื่องวุ่นๆ ชุลมุนรักจึงเกิดขึ้น!
โรงแรม
แว๊กกก O.o เผลอแป๊บเดียวฉันกับไอจิก็มาโผล่ที่โรงแรม
“เปิดห้องใหม่รึเปล่าคะ” พนักงานที่เคาเตอร์เอ่ยถาม
“จองไว้แล้วครับ”
“นายจองไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“ก่อนที่จะมาเข้าค่ายนี่แหละ ก็กะว่าจะแอบหนีมาพักชิลๆ คนเดียวสบายๆ น่ะ” อ๋อแสดงว่าฉันเป็นภาระ (-*-) “เอ้า! ดูทำหน้าเขาสิ มีเธอมาด้วยอีกคนดีจะตายจะได้ไม่เหงา ^^”
“เหรออออ -O-”
ติ๊ง~
ประตูลิฟต์เปิดออก ร่างแกร่งก็อุ้มร่างบางของฉันเข้าไปในลิฟต์ จากนั้นเขาก็กดปุ่มยุกยิกๆ ขึ้นไปที่ฉันเจ็ด
เลขเจ็ดนี่มันยังไงๆ อยู่นะ ดีนะที่เป็นลิฟต์ชั้นเจ็ด ถ้าเป็นสวรรค์ชั้นเจ็ดล่ะก็…TOT
หลังจากออกมาจากลิฟต์ ไอจิก็ยังอุ้มฉันเหมือนเดิม จนทำให้แขกที่อยู่ในโรงแรมจ้องมองด้วยสายตาแปลกๆ ถ้าฉันเดาไม่ผิดแขกพวกนั้นคงจะคิดว่าฉันกับไอจิเป็นสามีภรรยาแล้วมาฮันนีมูลกันแน่ๆ และตอนนี้เราก็ทั้งคู่ก็อยู่ที่หน้าห้อง 777 (จะบังเอิญไปมั้ย) ของโรงแรมแห่งนี้
ฟุบ! ~
ไอจิวางฉันลงที่เตียงและเขาก็ปล่อยตัวเองให้โน้มตัวลงมานอนทับฉันอีก “นายจะมานอนทับฉันทำไมเนี่ย ออกไปนะ!!” ฉันพูดเสียงแข็งพลางดันตัวเขาออก แต่แรงของฉันก็ไม่สามารถสู้กับแรงของไอจิได้อยู่ดี
“ฉันให้เธอเลือกระหว่าง ยอมไปอาบน้ำดีๆ หรือจะให้ฉันอาบให้ ^^” อีตานี่เอื้อมมือมาลูบไล้ที่แก้มนวลของฉัน สัมผัสครั้งนี้มันทำให้ฉันขนลุกซู่ไปทั้งตัว
“ฉันไปอาบน้ำก็ได้ นายออกไปได้แล้ว”
“ฮ่าๆ อย่าบอกนะว่าเธอกลัวฉัน อ๊ะๆ ถอยให้ก็ได้ ฉันให้เวลาเธอสิบนาทีในการอาบน้ำ ถ้าเกินกว่านั้นฉันจะพังประตูเข้าไป ^^+”
แค่สิบนาทีเนี่ยนะ ให้วิ่งผ่านน้ำเลยมั้ยล่ะ TOT
“20 นาทีเถอะนะนะนะ (n-n) ”
“ก็ได้ๆ งั้นจับเวลา” คนออกคำสั่งเอื้อมมือไปหยิบเครื่องจับเวลาที่วางอยู่บนโต๊ะหัวเตียงขึ้นมากด แล้วเขาก็เขยิบร่างของเขาออกจากฉัน
“อ้ายยย~” ฉันกรีดร้องพร้อมกับวิ่งหาผ้าเช็ดตัว พอหาเจอก็รีบคว้าผ้าเช็ดตัวแล้วก็วิ่ง (สไลด์) ไปที่ห้องน้ำทันที “อีตาบ้าไอจิ คนนะไม่ใช่จรวจเร่งอยู่ได้”
“อะแฮ่ม! นินทาฉันในห้องน้ำโดนย่นเวลา5 นาที ตอนนี้เธอเหลือเวลาแค่ 14นาที 30 วินาที”
อะไรวะ แค่บ่นแค่นี้ก็ไม่ได้ จะโหดไปไหนเนี่ย YOY
แอ๊ดดด~
ประตูห้องน้ำถูกเปิดออกพร้อมกับการปรากฏร่างที่อาบน้ำแบบลวกๆ เดินห่อผ้าเช็ดตัวออกมา
“เธอรีบไปแต่งตัวซะสิ ชุดอยู่ในตู้ฉันเตรียมไว้ให้แล้ว” ไอจิเริ่มมีอาการแปลกๆ หลังจากที่เขาเห็นฉัน เขาพยายามหันหน้าไปทางอื่น แม้กระทั่งที่พูดออกไปเมื่อกี้เขาก็ไม่มองหน้าฉันแม้แต่นิดเดียว
สิ่งที่เขาแสดงออกเมื่อกี้มันส่งผลให้ฉันเป็นห่วงจึงต้องเดินเข้าไปหา “นายเป็นอะไรรึเปล่า” ฉันใช้หลังมือไปอังไว้ที่หน้าผากของคนที่หลบหน้าหลบตา
ไอจิเอื้อมมือมาคว้าข้อมือฉันแล้วบีบลงไปอย่างแรง “ออกไปซะ อย่าเพิ่งมายุ่งกับฉัน” หลังจากนั้นเขาก็ปล่อยมือออก
ฉันไม่สนอะไรทั้งนั้น เพราะตอนนี้ฉันเป็นห่วงเขามาก “นายเป็นอะไรรึเปล่า” ฉันพูดประโยคซ้ำๆ แล้วใช้มือไปจับใบหน้าของเขา ซึ่งมันร้อนผ่าวและเริ่มมีสีแดงอ่อนๆ
ฟุบ! ~
รู้สึกเหมือนตัวปลิวไปชั่วขณะ เพราะคนที่นั่งนิ่งจู่ๆ ก็จับฉันเหวี่ยงไปที่เตียง
....
นิยายเรื่องนี้มีขายในรูปแบบ E-book กับ meb ค่ะ หากสนใจคลิ๊ก >> The steal heart. หล่อ ร้าย ล่อ รัก
เข้ามาติดตามหรือพูดคุยกับนักเขียนได้ที่นี่น้าา >> ชี่จั๊ก นามปากกา
Guest
