สลับร่างมาอุ้มรัก

วายุรีบตรงไปร้านตรงข้ามด้วยใบหน้าเย็นชาที่พร้อมเหวี่ยงอารมณ์โกรธใส่เธอแต่เมื่อเปิดประตูเข้าไปภาพที่เห็นตรงหน้าทำให้เขาตกใจแต่ก็หมดห่วงในคราเดียวกัน

นํ้าหนึ่งกำลังช่วยผู้หญิงเจ้าของร้านทำงานหน้าเคาเตอร์อย่างสนิทสนมและเหมือนกำลังสนทนาเรื่องเครียดกันอยู่ ยิ่งสร้างความแปลกเพราะเมื่อก่อนเขาเคยพาเธอมาร้านนี้หลายครั้งไม่มีท่าทีว่าจะรู้จักกันแต่ทำไมวันนี้ถึงดูสนิทสนมกันเช่นนี้

ถึงอย่างไรนํ้าหนึ่งก็ผิดที่ออกมาโดยไม่บอก วายุเดินเข้าไปจับมือร่างบางที่กำลังจับแก้วนํ้าร้อน

นํ้าหนึ่งที่ยังคุยกับเพลงไม่ทันได้สังเกตและวายุก็เข้ามากระชากมือเธออย่างรวดเร็วทำให้นํ้าร้อนในแก้วหกใส่มือเธอ

"โอ้ย" มันแปลกที่ครั้งนี้เธอรู้สึกเจ็บ

เพลงมองผู้ชายที่จับมือนํ้าหนึ่งคงเป็นสามีของร่างนี้ตามที่ร่างเล็กเล่าให้ฟังก่อนจะหันมามองนํ้าหนึ่งที่ส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บ แต่ไม่ทันได้ทำอะไรชายตรงหน้าก็พูดขึ้น

"กลับไปที่ร้านเดี๋ยวนี้" นํ้าเสียงโกรธ

แววตา ใบหน้า และนํ้าเสียงของวายุทำให้เธอต้องยอมทำตาม นํ้าหนึ่งยังไร้เดียงเหมือนเด็กน้อยที่กลัวพ่อแม่ดุ

"หนึ่งไปก่อนนะ ไว้คุยกันใหม่" รีบบอกเพลงที่ยังคงตกใจ นํ้าหนึ่งเดินออกมาไม่ทันได้โบกมือลาก็ถูกมือใหญ่จับข้อมือให้เดินตามจนเธอเกือบล้มเพราะก้าวไม่ทันร่างสูง

"ทำอะไรของเธอ" เขาปล่อยมือเธอเมื่อถึงหน้าร้านอาหาร

ร่างเล็กก้มมองหลังมือบริเวณนิ้วโป้งที่เกิดรอยแดงจากนํ้าร้อนลวกที่ปวดร้อน ก่อนจะหันมาตอบผู้ชายเจ้าอารมณ์

"หนูแค่ออกมาคุยกับพี่เขา มันผิดตรงไหนคะ ทำไมต้องดุด้วย" แววตาใสบริสุทธิ์ที่เริ่มแดง

"ไหนบอกไปเข้าห้องนํ้าแล้วมาที่นี่ได้ยังไง ไม่บอกกันสักคำ ทำให้เป็น....ช่างมันเหอะ ผมพามาทำงานด้วยก็ควรอยู่ในร้านไม่ใช่ออกมาทำเรื่องไร้สาระแบบนั่น"

เรื่องไร้สาระเหรอ พูดออกมาได้อย่างไร ทุกคนก็มีธุระของตนเองและที่บอกว่าควรอยู่ข้างในร้านจะให้เธอทนอยู่ได้อย่างไร

"จะให้หนูอยู่ฟังคนอื่นนินทาเหรอคะ ลุงไม่ได้ยินเลยเหรอ ....หนูลืมไปลุงคงไม่ได้รู้สึกอะไร" เพราะลุงไม่ได้รักเธอไง

นักเขียนแต่งนิยายและลงให้ได้อ่านหลายเรื่องแล้วนะคะ ตามไปอ่านกันเยอะๆนะคะ

#แอบรักคุณคู่หมั้น

#นายเย็นชากับยัยรอยยิ้ม

#แอบรักนายซุปตาร์

#คลื่นลูกไม้