“เรามาทำสัญญาชีวิตคู่ก่อนดีไหมคะ”
“หืม สัญญาชีวิตคู่?” คนที่เคยทำแต่สัญญาทางธุรกิจถึงกับขมวดคิ้ว แม่ตัวเล็กจะทำอะไรแผลงๆ อีกหรือเปล่า เด็กกว่าเขาเป็นสิบปีดูแผลงฤทธิ์เก่งใช่ย่อย
“ค่ะ ที่รักให้เกียรติและเคารพพี่เรย์เต็มที่ในฐานะสามี ยอมได้ทุกอย่างแต่ขออย่างเดียวอย่านอกใจที่รักได้ไหมคะ”
“เห็นพี่เป็นคนโลเลขนาดนั้นเชียวเหรอ”
“เปล่าสักหน่อย” คุณหนูที่รักยู่ปากใส่
“ทั้งชีวิตพี่มีแฟนมาคนเดียว จากนั้นก็ไม่เคยรักใครอีกเลย ส่วนนิสัยซื้อผู้หญิงกินที่รักหมดห่วงไปได้เลย พี่ไม่ใช่ผู้ชายเสเพลเหมือนไอ้สองหน่อนั่นหรอก” เรื่องผู้หญิงของปรินทร์และปริตต์ขึ้นชื่อในหมู่บรรดาคนแฮงค์เอาท์ เรียกว่าเบียดอันดับกันอย่างสูสี
“หืม พี่เรย์เนี่ยนะคะ ไม่มีผู้หญิงเลยเหรอ” สายตาที่มองเขานั้นไม่ได้มีท่าทางจับผิดแต่ความคิดของเธอกำลังประมวลผลไปอีกแบบ
“ที่รัก…พี่ไม่นิยมไม้ป่าเดียวกันครับ” คนตัวเล็กถึงกับหัวเราะสดใสเมื่ออีกฝ่ายรู้ทัน
“ที่รักยังไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย”
“แค่มองตาที่รักพี่ก็รู้ถึงไส้ถึงพุง” การมีภรรยาในอ้อมกอดมันทำให้หัวใจของเขาถูกเติมเต็ม แม้เพิ่งได้รู้จักกันแต่มันมีเคมีบางอย่างที่เขาก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงทำให้คนวัยใกล้สี่สิบกระชุ่มกระชวยหัวใจได้มากเพียงนี้
“พี่เรย์คะ ที่รักมีเรื่องอยากขอ”
“ว่ามาครับ”
“ถ้าอยู่ด้วยกันแล้ว ที่รักทำอะไรไม่ถูกใจ พี่เรย์บอกได้เลยนะคะ ถ้าทะเลาะกันก็ห้ามออกจากบ้านต้องคุยกันให้รู้เรื่องนะคะ”
“ที่รักก็เหมือนกัน ถ้าพี่ทำอะไรให้ไม่พอใจต้องบอกนะครับ พี่ไม่ชอบคนดื้อเงียบ”
ฝากยายหนูที่รักด้วยนะคะ โดนจับแต่งงานกับผู้ชายวัยใกล้จะสี่สิบน้องก็จะอ้อนมากหน่อยๆ
cr.รูปปก: https://www.pinterest.com/pin/3729612227983473/