“นี่เหรอ น้องสาวไอ้คู่แฝดนั่น” ทิวเขา สุภาวัณ เลิกคิ้วอย่างแปลกใจเมื่อเพื่อนกระซิบกระซาบบอกอะไรบางอย่างออกมาก่อนที่มุมปากจะยกยิ้มนิดหนึงอย่างถูกใจ
“อือ” ชานนท์พยักหน้าหงึก ๆ
“อึก ถ้าใช่แล้วจะทำไม” น้ำเหนือที่ได้ยินคนตัวโตเปรยออกมาก็โพล่งทำออกไปอย่างเร็ว
“ก็ไม่ทำไม”
“ว่าแต่ เด็กมอปลายมาทำอะไรที่นี่ไม่ทราบ”
“ว้าว เห็นหน้าหวาน ๆ ไม่ค่อยพูด”
“แต่ก็ปากแจ๋วดีนี่น่า” ทิวเขาหันไปมองที่หน้าหวานของคนตรงหน้าที่เอาตัวมายืนขวางคนตัวเล็กที่เขาเผลอเดินชน ท่าทางกางแขนกั้นทำตัวราวแม่ไก่หวงลูกเจี้ยบนั่น ทำเอาคนตัวโตถึงกับยกยิ้มอย่างสนุก
“นายเป็นใคร คิดจะทำอะไรน้องสาวฉัน” น้ำเหนือ บุระกิจ โพล่งถามออกไปเสียงดังลั่น เพราะเห็นลูกพี่ลูกน้องตัวเองล้มอยู่ที่พื้น ด้วยความเป็นห่วงน้องทำให้ร่างบางวิ่งไปหาทันที และเพราะส่วนสูงของคนตรงหน้าสูงกว่าเธอมากทำให้เธอต้องแหงนหน้าขึ้นมอง
“ก็แค่อุบัติเหตุเองคุณ” ทิวเขาถึงกับสะดุดลมหายใจตัวเองเมื่อเห็นแววตากร้าวที่ส่งมา
Guest
