ขอโทษที ข้ามีสามีได้หลายคน

"  เอ้า  ชนขวดนี้  ดื่มเพื่อลืมเธอ...เอ้า  ชน  ขวดนี้ดื่มเพื่อผู้ชายเฮงซวย  "

มีที่ไหนกันที่คนจะเมาน้ำแดง  แต่เป็นไปแล้ว  อ้อยใจนี้ไงล่ะ  ขวดน้ำแดงที่เธอดื่มกระจายเกลื่อนพื้น  น้ำเสียงที่เริ่มแหกปากร้องเพลง  อ้อแอ้เหมือนคนเมาสุรา  วิภากับสุดาทำได้เพียงเอามืออุดหู  นั่งมองตาปริบๆ  นี้ยังดีที่ช่วงบ่ายพวกเธอไม่มีเรียน

.

.

.

"  ฮือๆๆๆ  พวกเจ้ารีบไปเร่งท่านหมอหลวงเร็ว  ตอนนี้  องค์หญิงสติฟั่นเฟือนไปแล้ว  "

หญิงสาวคนหนึ่งวิ่งออกจากห้องไปทันที

อ้อยใจกุมขมับงงเป็นไก่ตาแตก  คิดในใจว่าพวกนางต่างหากที่เสียสติ  แต่งกายก็ประหลาด  พูดจาก็แปลกๆ  แต่ดันมาหาว่าเธอสติไม่ดี

.

.

.

"  กราบทูลองค์หญิง  พระองค์เป็นองค์หญิงใหญ่ของแคว้นฉิน  เป็นธิดาของ  ฮ่องเต้ เฉียนกุ้ยฉิน  กับฮองเฮาเหวินเต๋อ  และอีกเจ็ดวันข้างหน้า  พระองค์ก็จะถูกแต่งตั้งเป็นองค์รัชทายาทเพคะ  "

แปะ!     แปะ!     แปะ!

"  ก๊ากๆๆๆๆ  "

อ้อยใจปรบมือรัวๆ  พร้อมกับปล่อยเสียงหัวเราะออกมาซะเสียงดัง

"  โห  พวกพี่  จะพากันอำ  ก็เอาให้มันเนียนๆหน่อย  ถามจริงใครเป็นคนเขียนบทให้เนี้ย  มีที่ไหน  เขาให้ผู้หญิงเป็นรัชทายาท...เอาล่ะ  เลิกกองเถอะพี่  หนูต้องไปหาเพื่อนต่อ  "

.

.

.

สวัสดีค่ะ  นิยายเรื่องนี้เป็นแค่จินตนาการของผู้เขียน  เนื้อเรื่อง  ประเพณี  ล้วนเป็นสิ่งที่นึกขึ้น  ไม่ได้เกี่ยวข้องกับประเพณีของจีน  เพราะฉะนั้นอาจจะไม่เหมือนจริงไปบ้าง