สาวใช้ป่วนจวนแม่ทัพ

ซุนม่อหลาน หญิงที่ข้าตกหลุมรักเพียงแค่แรกพบ ถึงกับทำทุกวิถีทางเพื่อได้นางมาครอบครอง แต่แล้วในคืนแรกของการเข้าหอ ข้างกายข้า กลับไม่ใช่เจ้า

ซุนม่อหลาน   หญิงแพศยา บังอาจหนีงานแต่งข้า คอยดูผลกรรมที่เจ้าจะได้รับกับสิ่งที่เจ้าทำ

ซุนม่อหลาน   เหตุใดปากข้าที่พร่ำบอกว่าเกลียดชังเจ้า แต่หัวใจแลร่างกายของข้าร่ำร้องเรียกหาแต่เพียงเจ้า จากที่ข้าจะเป็นคนแก้แค้น แต่กลับกลายเป็นเจ้าที่เข้ามาป่วนจนจิตใจข้าหาความสงบไม่ได้

สวัสดีค่ะ ขอฝากนิยายไว้ในอ้อมใจมิตรรักนักอ่านด้วยนะคะ

พระเอกแบบว่าปากไม่ตรงกับใจค่ะ ไม่ตรงกับใจขนาดที่ว่า นางเอกเป็นลม รีบลงมาอุ้มนางเอกขึ้นรถม้า ปล่อยฮูหยินของตัวเองเดินกลับจวนเฉย 55

ประเพณีบางอย่างไรท์ก็ดัดแปลงมา อาจจะไม่ถูกต้อง...ขอให้อ่านเพื่อความสนุก นะคะ