กว่าจะไม่โสด

“พร้อมจะคุยกับผมหรือยัง” อรรถกรถามด้วยสีหน้าจริงจัง อย่างกับเป็นเรื่องงานคอคาดบาดตายอย่างไรอย่างนั้น 

“พร้อมค่ะ” เธอเองก็ไม่ชอบความค้างคา ที่พูดกับเขาไปเมื่อครู่ก็ยังรู้สึกผิดอยู่ไม่น้อย 

“คุณเข้าใจในสิ่งที่ผมพูดเมื่อกี้ใช่ไหม ว่าผมไม่ได้ห่วงคุณในฐานะนายจ้าง” ชายหนุ่มขยับตัวเขามาเกือบจะแนบชิด 

“รู้ค่ะ นี่มันหมดเวลางานแล้ว คุณอรรถก็ต้องห่วงแพมในฐานะ… เพื่อนมนุษย์คนนึง” ดูสิคำตอบอันไม่เข้าท่าของเจ้าหล่อน อรรถกรอยากดึงตัวเข้ามาฟัดจูบเสียให้เข็ด 

“ให้ตอบใหม่อีกที” แววตาแวววับของคนสูงเพียงไหล่ทำไมเขาจะไม่รู้ เด็กน้อยอย่างเธอตามหมาป่าเจ้าเล่ห์ไม่ทันหรอก 

“อืม งั้นก็ในฐานะพี่น้อง” 

“แพมรู้ว่าผมไม่ได้อยากเป็นแค่พี่น้อง” 

“อ้าว แล้วคุณอรรถอยากเป็นอะไรล่ะคะ” ถึงพัชรวลัยจะไม่ได้เจ้าเลห์แต่วินาทีนี้คนเป็นต่อกว่าคือเธอ 

“ผมอยากเป็นแฟนแพม สถานะนี้ให้ผมได้มั้ยล่ะ” 

“ฮือ แพมหวงความโสดนะเผื่อคุณอรรถไม่รู้” 

“รู้ ไม่อย่างนั้นป่านนี้คงมีแฟนไปนานแล้ว” แม่คุณทั้งน่ารักและช่างฉอเลาะ ใครเห็นก็อยากได้มาเป็นคนข้างกายทั้งนั้นแหละ 

“แล้วทำไมถึงต้องเป็นแพมล่ะคะ อยากกินเด็กว่างั้นเถอะ” 

“พูดซะเสียหาย โอเคที่คำว่าไฮโซมันนำหน้าชื่อผมตลอดเวลา แล้วมันก็ทำให้คุณอาจรู้สึกไม่ดีไปบ้าง แต่ผมอยากให้คุณรู้ไว้ว่าผมจริงจังในทุกความสัมพันธ์” 

“แพมไม่ชอบคนเจ้าชู้นะ” คำถามนี้เป็นการบอกกลายๆ ว่าถ้าเกิดการนอกกายนอกใจเมื่อไรความสัมพันธ์ถือเป็นอันสิ้นสุดทันที 

“ผมคบใครคบทีละคน” อรรถกรเอ่ยอย่างหนักแน่น 

“แพมยังมีความฝันอีกหลายอย่างที่แพมยังทำไม่สำเร็จ”  

“ชีวิตคุณ ผมพร้อมสนับสนุน” 

“คุณอรรถแก่แล้ว อีกสองปีคุณอรรถอยากแต่งงาน แล้วตอนนั้นแพมอาจยังไม่พร้อม”  

“ต่อให้ผมรออีกสิบปี ผมก็รอได้” เขาขัดใจกับคำว่า ‘แก่’ เหลือเกิน 

“คุณอรรถว่าเราจะไปกันรอดจริงๆ หรอคะ” 

รอดไม่รอดให้ตอนจบของนิยายเรื่องนี้เป็นตอบแล้วกันนะคะ><   

**คุณอรรถเป็นพี่ชายของนางเอกจากเรื่อง เรียน...คุณสามีคนโปรด นิยายมีการเปลี่ยนแปลงจากพล็อตเรื่องที่ลงไว้ในเรื่อง เรียน..คุณสามีคนโปรดเล็กน้อยตามความเหมาะสมของบทบาทตัวละครนะคะ** 

cr. ภาพปก: https://www.pinterest.com/pin/9710955438939487/