โปรยปราย...
“เสน่ห์แรงเหมือนกันนี่ หมอนั่นรู้หรือเปล่าว่าเธอมีลูกมีสามีแล้ว”
หญิงสาวเม้มริมฝีปากแน่น ข่มสติไม่ให้โมโหไปตามแรงยั่วยุ
“ถ้าทราบแล้วคุณจะทำไมคะ” ความโกรธที่กรุ่นในอกมาทั้งวันทำให้เธอลืมกลัว กล้าลอยหน้าถามกลับ
“เปล่า ผมก็แค่อยากเตือนด้วยความหวังดี จะหาพ่อใหม่ให้ลูกทั้งทีก็ควรดูคนให้ดีๆ หน่อย”
“อ๋อ...อย่าห่วงเลยค่ะ” ริมฝีปากสวยเหยียดยิ้มอย่างเย็นชา “รับรองว่าคราวนี้ฉันจะ...ไม่พลาด...เหมือนครั้งแรกแน่นอน”
เจษภัทรรู้สึกหน้าชาราวกับโดนตบด้วยมือล่องหน
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นโดย เหตุการณ์ ตัวละคร สถานที่ทุกอย่างล้วนเป็นสิ่งสมมติจากจินตนาการ และความเพ้อฝันส่วนตัวของผู้เขียนทั้งสิ้น สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ไม่อนุญาตให้คัดลอกเนื้อหาส่วนหนึ่งส่วนใดเพื่อไปเผยแพร่หรือสร้างเป็นฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ใดๆ ทั้งสิ้น เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์แล้วเท่านั้น
ก่อนเสพย์ -- โปรดสังเกตคำโปรยวันละสองเวลาก่อนและหลังอาหาร
ระหว่างเสพย์ -- ห้ามคิดมาก คิดเยอะ คาดหวังสาระ ทำใจให้ปลอดโปร่ง แล้วสนุกสนานไปกับนิยายให้เต็มที่
หลังเสพย์-- ถ้าสนใจโปรดแอดแฟน หรือทิ้งคอมเม้นต์ไว้ให้ชื่นใจสักนิด เพื่อหล่อเลี้ยงชีวิตคนเขียนโรคจิตให้มีแรงปั่นนิยายแบบลืมตาย 555
Guest
