สวัสดีนักอ่านทุกท่านค่ะ เรื่องนี้เป็นแนวฟีลกู๊ด ไม่มีดราม่า แต่มีปมเรื่องและการดำเนินเรื่องแบบพลิกไปพลิกมา
หากมีอะไรผิดพลาดหรือไม่เหมาะสม สามารถคอมเมนท์ติชมกันได้เลยนะคะ
ไรท์ขออภัยไว้ ณ ที่นี้และจะปรับปรุงงานเขียนต่อไปค่ะ ❤️
“ว่าแต่ดามีลูกตั้งแต่เมื่อไหร่” ภูวินเปลี่ยนเรื่องพลางยกแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม
“คะ?” ชนิดาเสียงหลงทำเอาอีกฝ่ายช้อนตามองด้วยความสงสัย
“พี่หมายถึงชานอายุเท่าไหร่แล้ว”
ภูวินแอบมองปฏิกิริยาคนตรงหน้าเงียบ ๆ แววตาเรียบนิ่งมองตรงไร้จุดหมาย แต่ยังไม่ทันที่หล่อนจะตอบเด็กตัวน้อยก็ชิงพูดขึ้น
“ชานห้าขวบค้าบ” ผู้เป็นแม่มองลูกอย่างทะเลิ่กทะลั่ก
“เอ่อ…ใช่ค่ะ ชานห้าขวบแล้ว” นัยน์ตาสีนิลจ้องชนิดาไม่วางตา ใบหน้าเขานิ่งสนิทไม่อาจบอกได้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ ทำเอาหญิงสาวลอบกลืนน้ำลาย สถานการณ์ดูอึดอัดขึ้นมาอย่างกะทันหัน
“แบบนี้นี่เอง...” ภูวินพูดขึ้นเพื่อทำลายบรรยากาศอันแสนอึมครึม
Guest
