“คุณจะไม่ขายฉันใช่มั้ย”
“อือ”
“แล้วฉันต้องทำหน้าที่นานแค่ไหน”
เขาครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนจะตอบออกมา
“ไม่นานหรอก น่าจะสักสามเดือน ก่อนคู่หมั้นฉันจะกลับมาจากเมืองนอก”
“คู่หมั้น?”
“ใช่ ทำไม หึงเหรอ”
“จะบ้าเหรอ ฉันแค่แปลกใจที่...”
“ที่อะไร”
“ที่คนอย่างคุณจะรักใครเป็นด้วย ชักอยากเห็นหน้าผู้หญิงโชคร้ายคนนั้นแล้ว”
“หึ...คู่หมั้นฉันไม่ได้คิดแบบเธอหรอก อารยารักฉันและเทิดทูนฉันยิ่งกว่าชีวิต และเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ฉันจะรักและแต่งงานด้วย”
ทำไม...ทำไมคำพูดของเขาจึงทำให้เธอเจ็บ...?
ไม่นะ...อย่าไปยอมแพ้ผู้ชายเลว ๆ คนนี้...เธอห้ามเผลอไผลไปมีใจให้เขาเด็ดขาด...จงจำเอาไว้ว่าเขาคือศัตรู!
และเธอเป็นแค่....นางบำเรอของเขา!!!