The Trap กับดักรักร้าย

"ข้อเสนอล่ะครับ" พายุถามออกไปเสียงเครียด 

"ตัวแทนของเฉียนหลง กรุ๊ปคือคุณโจนาธาน เหลียง เขาบอกว่าที่สนใจรับข้อเสนอเพราะรู้จักกับคุณเป็นการส่วนตัว" คุณภพหยุดพูดนิดหนึ่งแล้วขยับแว่นด้วยท่าทางเหมือนอึดอัดใจ พายุฟังแล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาไม่คิดว่าประสบการณ์เลวร้ายที่เขาเจอเมื่อสิบปีก่อนจะเรียกว่า 'รู้จักเป็นการส่วนตัวได้' ไม่รู้ว่าไอ้บ้านั่นจะมาไม้ไหนกันแน่ 

"เขายินยอมรับจำนำหุ้นของ Wind Group ด้วยวงเงิน 2,000 ล้านตามที่คุณขอ ส่วนดอกเบี้ยเขายินยอมรับหุ้น 5% ตามที่คุณเสนอมาแต่ต้องมาร์คว่าถ้าราคาหุ้นตอนนั้นต่ำกว่าตอนนี้คุณต้องจ่ายส่วนต่างให้เขาเป็นเงินสด..." 

"ผมตกลง" พายุรีบตอบทันที ไม่น่าเชื่อว่าโจวเหลียงจะใจกว้างขนาดนี้ นี่ไม่ต่างกับที่เขาเสนอไปนัก แน่นอนว่าเขาต้องตกลง 

"เดี๋ยวครับ ยังไม่จบ" คุณภพรีบพูดดักไว้ ก่อนที่เขาจะดีใจมากไปกว่านี้ 

"หืม เขาต้องการอะไรอีก" พายุถามอย่างสังหรณ์ไม่ดีนัก ในเมื่อรับหุ้น 5% แล้วยังจะต้องการอะไรอีก 

คุณภพมองเขาแล้วถอนใจออกมา ขยับแว่นเล็กน้อยด้วยท่าทางไม่สบายใจนัก สุดท้ายก็เปิดปากออกมาจนได้... 

"ตัวคุณ.." พายุฟังคำนั้นอย่างมึนงง อะไรคือตัวเขา... 

"ผมไม่เข้าใจ" 

"เขาอยากได้ตัวคุณ ก็...แปลตรงตัว ภายในสามปีนี้หากเขาต้องการคุณก็..เอ่อ ยอมเขา" 

"บ้าไปแล้ว ผมไม่ตกลง!" ในที่สุดพายุก็เข้าใจ แล้วก็โมโหปรี๊ดขึ้นมาพร้อมๆ กัน 

"ใจเย็นๆ ครับ ผมรู้ว่ามันยากจะยอมรับ คุณโจวก็คาดไว้แล้วว่าคุณจะต้องไม่ยอม เขาเลยมาพบคุณด้วยตัวเอง ตอนนี้เขาอยู่ที่ห้องพิเศษ หากคุณอยากต่อรองก็ไปพบเขาก่อน ส่วนคำตอบคุณค่อยให้ผมหลังจากนั้นก็ได้" คุณภพเบรกอารมณ์เขาไว้ด้วยน้ำเสียงสุภาพเป็นงานเป็นการ 

"...." 

"ผมไม่ได้อยากจะบังคับคุณนะครับ แต่จากสถานการณ์ตอนนี้ผมคิดว่าเฉียนหลง กรุปเป็นตัวเลือกที่ดีทีเดียว โจนาธาน เหลียง หรือโจวเหลียงเนี่ยในแก๊งมังกรดำมีฐานะไม่ธรรมดาเลย ตอนนี้เขาเป็นรองแค่คุณหลงเหลียงพี่ชายเขาเท่านั้น เรียกได้ว่าแทบจะตัดสินใจทุกอย่างแทนหลงเหลียงได้ทั้งหมด นอกจากจะมีเงินเขายังมีอิทธิพล ผมคิดว่าถ้าคุณดีกับเขาไว้ นอกจากได้เงินแล้วอาจจะได้ความช่วยเหลืออื่นๆ ด้วย...แต่นั่นก็อยู่ในเงื่อนไขว่าคุณต้องทำให้เขาพอใจด้วย" 

พายุฟังคำแนะนำกึ่งๆ จูงใจของคุณภพแล้วก็หวั่นไหวขึ้นมา ชะตากรรมที่เขาหลบเลี่ยงเมื่อสิบปีก่อนย้อนมาที่เขาอีกครั้งจนได้ 

ความจริง...ก็แค่ตัวเขา ร่างกายแก่ชรา อายุสามสิบกว่าแล้ว เขาไม่ใช่หนุ่มๆ เนื้อนุ่มนิ่มอย่างพระพาย ไม่รู้ว่าไอ้บ้าโจวเหลียงมันคิดบ้าอะไรอยู่กันแน่ 

"ผมจะไปพบเขา" ในที่สุดพายุก็ตัดสินใจลองไปหยั่งเชิงดู 

"ดีครับ เดี๋ยวสักครู่ผมจะให้เด็กมาพาไป" คุณภพถอนใจเหมือนโล่งอกแล้วลุกขึ้นยืน จากนั้นก็ขอตัวออกไปทันที พอคุณภพออกไปแล้วพายุก็กลับมารินเบอร์เบินใส่แก้วจนเต็ม... 

จากความทรงจำที่มีต่อโจวเหลียง นับตั้งแต่ที่เจอกันเมื่อสิบปีก่อน ไม่นับว่าเป็นประสบการณ์ที่น่าประทับใจอะไรเลย ดังนั้นคนคนนี้ไม่มีทางมาดีกับเขาแน่ 

พายุยกแก้วเหล้าขึ้นมากระดกรวดเดียวหมด ความแสบร้อนของแอลกอฮอล์แผดเผาประสาทที่กำลังตึงเครียดของเขาให้ผ่อนคลายลงได้เล็กน้อย 

เขารู้ดีว่าก่อนที่จะเจอกับไอ้บ้านั่น...เขาต้องดื่มย้อมใจและเพิ่มความกล้าให้ตัวเองสักหน่อย 

***เรื่องนี้เป็นเซ็ทเดียวกับเรื่อง The Lie เล่ห์รัก นะคะ ถ้าชอบทั้งสองคู่ก็กดเข้าชั้นคู่เลยนะคะ รับรองสนุกไม่แพ้กันแน่นอนค่ะ ***