จบ DeJa Vu สังหรณ์รัก
29
ตอน
88.4K
เข้าชม
179
ถูกใจ
134
ความคิดเห็น
1.08K
เพิ่มลงคลัง

อ๊ะ..อ๊า...เจ็บ เจ็บจัง นี่มันเกิดอะไรขึ้น 

ผมกำผ้าปูที่นอนแน่น ร่างกายผมเหมือนกำลังถูกรุกรานด้วยบางอย่างที่ใหญ่โต ผ่าวร้อน 

ผมพยายามตั้งสติ นี่ผมอยู่ที่ไหน ทำไมสภาพผมถึงเป็นแบบนี้ 

อ๊า...อ๊ะ..อือ ความเจ็บปวดระคนเสียวซ่านที่เกิดขึ้นมันคืออะไร 

ตอนนี้ผมคิดอะไรไม่ออก ในเมื่อร่างกายกำลังถูกเสียดสีอย่างร้อนแรง 

ผมกำลังนอนอยู่บนเตียง ในห้องนอนที่ไม่คุ้นเคย ผนังห้องสีขาว ในห้องมีเพียงไฟสลัว ผมมองอะไรไม่ค่อยเห็นนัก ขาสองข้างถูกยกลอยโยกไหวไปมาเป็นจังหวะ  

เสียงเนื้อกระทบกันเฉอะแฉะ ชวนให้ร้อนรุ่มอับอาย 

“อย่ากลั้นเสียง ผมชอบฟังเสียงคุณคราง” 

เสียงทุ้มนุ่มแหบพร่า ใคร...ผมนึกไม่ออกว่าคนพูดคือใคร แต่รู้ได้ว่าเป็นเสียงผู้ชาย ผู้ชายที่กำลังขยับตัวเข้าออกอย่างรุนแรงในตัวผม 

“อ๊ะ..อะ...อ๊ะ..อ๊ะ..อื้อ...อ๊า..อ๊า..” 

เสียงน่าอายดังขึ้นเพราะช่องทางด้านหลังถูกกระแทกกระทั้นย้ำๆ ตรงจุดอ่อนไหว เหมือนคนที่กำลังขยับอยู่บนตัวผมรู้ว่าจุดไหนจะทำให้ผมเสียการควบคุมมากที่สุด 

“ดี สุดยอดจริงๆ อือ.. แน่นมาก.. เรียกชื่อผม ตัวเล็ก เรียกชื่อผม ครางชื่อผม...อา..เร็วครับ เด็กดี” 

เสียงแหบพร่าออดอ้อนอย่างเย้ายวน ยอดอกผมถูกครอบครองดูดดึงจนผมแทบบ้า ร่างกายร้อนขึ้น ร้อนขึ้นจนทนไม่ไหว ตัวเล็กคือใคร เขาพูดกับผมเหรอ ผมสับสนแต่ความรู้สึกเสียวซ่านที่ท่วมท้นขึ้นมาทำเอาผมทำอะไรไม่ถูก รู้แต่ว่าต้องทำตามที่เขาต้องการ 

“อะ อ๊า อ๊ะ.. พี่...”  

ตึ๊ด ตึ๊ด ตึ๊ด ตึ๊ด....... 

“อ๊า....แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก” 

ผมลืมตาขึ้นพร้อมๆ กับที่ร่างกายปลอดปล่อยออกมาอย่างรุนแรงจนต้นขาผมเปียกชุ่ม 

ผมนอนหอบหายใจ ร่างกายเบาหวิวระคนเสียวซ่าน ผมลืมตาขึ้นแล้วหลับลงอีกครั้ง ห่อตัวกอดตัวเองอย่างเหนื่อยอ่อน 

ฝันอีกแล้ว... 

ไม่ใช่คืนแรกที่ผมฝันแบบนี้ แรกๆ ความฝันค่อนข้างเลือนราง ทุกคืนผมจะฝันว่าตัวเองถูกเล้าโลมอย่างเร่าร้อนอ่อนหวาน แต่ละคืนผมจะถูกกระทำมากขึ้น มากขึ้น จนกระทั่งคืนนี้...ที่ในฝันผมตกเป็นของเขาอย่างสมบูรณ์ และถูกรักอย่างเร่าร้อนรุนแรง 

ผมไม่เคยได้เห็นหน้าเขา เพราะเรามีอะไรกันในห้องมืดสลัว แต่ผมจำสัมผัสเขาได้... 

ตั้งแต่เด็กๆ ผมก็เป็นคนมีลางสังหรณ์ที่แม่นยำ จะเรียกว่าเดจาวูก็ได้ ลางสังหรณ์เหล่านั้นมักมาในรูปของความฝัน...ฝันที่เหมือนจริงมากๆ เหมือนกับความฝันในคืนนี้ แต่ความสามารถพิเศษแบบนั้นของผม หายไปตอนผม 8 ขวบ 

ตอนนี้ผม 18 แล้ว ไม่อยากคิดว่าไอ้ความสามารถพิเศษของผมจะกลับมาอีกครั้งในตอนนี้ 

ถ้าใช่แปลว่าต่อไปผมจะต้องนอนกับผู้ชาย...ถ้ามันเป็นเรื่องจริงก็โคตรตลกร้าย เพราะผมเป็นผู้ชายแท้ๆ ไม่เคยคิดชอบผู้ชายด้วยกันเลยสักครั้ง 

ถึงในความฝันเรื่องบนเตียงของผู้ชายคนนั้นจะเก่งแค่ไหนแต่ผมก็ไม่ได้อยากให้เหตุกาณ์นี้เกิดขึ้นจริงๆ หรอกนะ 

เพราะผมไม่ได้ชอบผู้ชาย ผมชอบผู้หญิงและไม่คิดจะเปลี่ยนรสนิยมตัวเองเร็วๆ นี้ด้วย 

หากเมื่อก่อนลางสังหรณ์ของผมเป็นจริงก็เพราะผมยังเด็กเกินกว่าจะรับมือหรือเปลี่ยนแปลงมัน 

แต่ตอนนี้ผมโตแล้ว ผมจะทำให้เห็นว่าลางสังหรณ์มันไม่มีวันเป็นจริงเสมอไปหรอก 

ก็นี่มันชีวิตผม ผมจะเป็นคนกำหนดเอง 

  

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว