เหยื่อแค้น บำเรอกาม

เขาเอาเธอมาเป็นเหยื่อเพื่อแก้แค้น เธอก็แค่คนบำเรอกามให้เขาได้เสพสม 

ภาคิน  เจ้าของบ่อนคาสิโนผู้เด็ดเดี่ยว ความแค้นในอดีตสร้างแผลใจให้เขาต้องล้างแค้นด้วยการเอาลูกศัตรูมาเป็นนางบำเรอ ภาคินไม่รู้เลยว่านางบำเรอแสนสวยคนนี้จะมีอิทธิพลกับชีวิตทำให้เขาเปลี่ยนไปตลอดกาล 

ลินิน  ด้วยความรักในครอบครัวจึงยอมแลกร่างกายเพื่อให้ครอบครัวอยู่รอด แม้จะต้องเจอกับความทุกข์และถูกทำร้ายจิตใจมากเพียงไหนความเป็นตัวเธอก็ยังคงอยู่และมัดใจเจ้าหนี้มาดขรึมได้อยู่หมัด 

สปอย 

“เปล่าจะให้ลูกน้องช่วยเปิดซิงแทน เป็นงานแล้วค่อยมาบำเรอผม.........ตอนนี้กำลังคิดอยู่ว่าเรียกยาม คนสวน หรือคนขับรถดี”เขายิ้มเยาะหน้าตาเจ้าเล่ห์ ลินินหน้าเสียมองอย่างตัดพ้อ 

“คุณใจร้ายกว่าที่ฉันคิด” 

“ผมร้ายจนคุณคิดภาพออกเลยแหละ”เขาพูดนิ่งๆเสียงเรียบแต่น่าเกรงขาม 

“ถึงยังไงก็เลือกอะไรไม่ได้ จะใครมาแล้วแต่คุณหรือจะให้มาทั้งสามคน ฉันก็ต้องยอมอยู่ดี.......”หญิงสาวน้ำตาคลอพูดประชดก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อซีทรูที่แม่บ้านเตรียมไว้ในตู้เสื้อผ้าแล้วเข้าไปในห้องน้ำทันที ลินินปิดปากกลั้นเสียงร้องไห้สะอื้นค่อย ๆ เปลี่ยนเสื้อผ้ายืนมองตัวเองในกระจกหน้าสวยแดงก่ำชุ่มไปด้วยน้ำตา 

“อีกไม่นานมันจะผ่านไป อดทนไว้นินเพื่อคุณพ่อคุณแม่เธอต้องทนให้ได้” หญิงสาวปาดน้ำตาทำเป็นเข้มแข็งเปิดประตูเดินออกมาจากห้องน้ำ เธอคิดว่าจะออกไปแล้วมีลูกน้องเข้ามาแทน แต่ในห้องไม่มีใครนอกจากภาคินที่นั่งอยู่ที่เดิม สายตาหวานสั่นระริกทั้งที่กลัวแต่ต้องทำเป็นกล้า ร่างระหงค่อย ๆ เดินมานั่งบนที่นอนนุ่มห้อยขาเรียวขาวลงข้างเตียง ผิวขาวละเอียดทรวดทรงอวบอิ่มซ้อนรูปตัวเล็ก ๆ บาง ๆ แต่หน้าอกอวบอิ่มเอวเล็กสะโพกผาย ภาคินจ้องมองสำรวจหญิงสาวไม่วางตา  

“ไหนล่ะลูกน้องคุณ เลือกใครมาให้ฉัน.....แล้วคุณจะนั่งดูฉันมีอะไรกับลูกน้องด้วยเหรอ”หญิงสาวเอ่ยถามเสียงสั่น 

“อย่าทำเป็นใจกล้า ผมรู้ว่าคุณกลัว”เสียงเข้มดุหน้าตาขึงขัง 

“คุณเหยียบย่ำฉันขนาดนี้ คงไม่มีอะไรต้องกลัวแล้วล่ะ”หน้าสวยเชิดขึ้นเถียงเขาดูถูกเธอจนไม่เหลือค่าเธอยังต้องกังวลอะไรอีก ภาคินสีหน้าเฉยแล้วโทรสั่งให้ลูกน้องให้เข้ามาในห้อง 

   ไม่นานนักผู้ชายร่างกำยำก็เดินเข้ามาในห้อง ภาคินให้ลูกมองไปที่หญิงสาวบนที่นอน 

“เปิดซิงให้ที”น้ำเสียงทุ้มเรียบนิ่ง ลูกน้องหันไปมองหญิงสาวผิวขาวใส่ชุดซีทรูหน้าสวยแต่หม่นเศร้า จึงเดินเข้าไปใกล้ตามคำสั่งเจ้านาย  ลินินนั่งนิ่งเกร็งตัวสั่นน้ำตาคลอ ฝ่ามือหนาแตะลงผิวเนียนค่อย ๆ ลูบไล้แผ่วเบา ร่างบางขนลุกกำผ้าปูที่นอนแน่น ต้องเสียสาวกับคนที่ไม่รักก็เจ็บปวดพอแล้ว คนใจร้ายอย่างเขายังจะนั่งมองเธอโดนกระทำยิ่งซ้ำเติมให้ไร้ศักดิ์ศรีหนักกว่าเดิม