***คำเตือน***
นิยายเรื่องนี้ฮาเร็มชาย (reverse harem)
มีการล่าแต้ม (one-night stand)
มีฉาก 4P
มีฉากเสพสังวาสในร่างสัตว์
มีฉาก dub-con
(อาจจะ) มีฉาก SM
******
บุคคล สถานที่ และเหตุการณ์ ที่ปรากฏในนิยายทั้งหมดล้วนเป็นเรื่องสมมติ
เกิดจากจินตนาการ ไม่มีสิ่งใดจริง แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิง กรุณาอ่านอย่างมีวิจารณญาณ
เหมาะสำหรับผู้มีอายุ 18 ปีขึ้นไป
หากเรื่องราวตอนใดสับสนงุนงงไปบ้าง ได้โปรดอภัย
*****
เกิดใหม่เป็นองค์หญิงเผ่าสตรี 'เซียวเซียว' มาพร้อมภารกิจเสพสังวาสเพื่อแว่นแคว้น อายุสิบเจ็ดออกเดินทางไปล่อลวงบุรุษเสพสูบปราณหยาง ไหนเลยจะคิดว่าหนทางเบื้องหน้าจะฟื้นทุกความทรงจำแสนปีในอดีต หนี้ดอกท้อที่ก่อไว้ ถึงคราวต้องชดใช้ทั้งต้นทั้งดอก
เรื่องราวใหญ่โตพัวพันหลายชาติภพ แท้จริงเพราะเกิดจากการ 'แหกกฎ' เพียงครั้งเดียวของ 'ทั้งคู่' ในกาลก่อน ทั้งที่ตั้งใจออกล่าบุรุษ ท้ายที่สุดถูกบุรุษล่า
สองมหาเทพ หนึ่งมาร สามปีศาจ และอีกหนึ่งบุตรชายตัวน้อย
...หากพลีกายตอบแทนยังไม่พอ ก็คงได้แต่ต้องใช้ชีวิตนิรันดร์ชดเชยพวกเขาแล้ว
______________________
“สำหรับเผ่าสตรี...
ชนชั้นกษัตริย์รักไม่ได้ พวกเรามิได้มีหน้าที่เติมเต็มจิตใจให้ใคร
และใครก็มิได้มีหน้าที่เติมเต็มจิตใจให้เรา
หนึ่งปีนอกเผ่าก็แค่ออกไปล่อลวงบุรุษเผ่าเทพมาบำเรอกาม
ยิ่งเสพปราณหยางคุณภาพมากเท่าใด
ยิ่งให้กำเนิดรัชทายาทที่แข็งแกร่งและทรงอำนาจมากเท่านั้น”
ในห้องมืดมิดทึบแสง มีเพียงคบไฟสามดวงแขวนตรงกำแพงที่กระพือกะพริบลุกโชนขึ้นเป็นระยะ ในใจกลางความเงียบมีเสียงหอบหายใจ เสียงผ้าเสียดสี เสียงครางต่ำก้ำกึ่งระหว่าง ทรมาน รัญจวน และเจ็บปวด
“อ๊า...”
“เจ็บหรือ ทนหน่อย เบากว่านี้ไม่ได้” เสียงสตรีเต็มไปด้วยความกระสัน แรงดูดของนางหนักหน่วงกักขฬะโหยหิว เลือดบริสุทธิ์ของมหาเทพทำให้นางมัวเมายากควบคุม กดฝังเขี้ยวลึกลงตรงซอกคอ ดูดแรงยิ่งขึ้นโดยไม่ปรานี
“สือสว่าน...อย่าดื่มเลือดใครอีก ดื่มแค่ข้า”
เสียงครางเจ็บปวดทุ้มต่ำขาดๆ หายๆ ดังสะท้อนก้องอยู่ในห้อง ตามด้วยเสียงหัวเราะเบาของสตรีแว่วไพเราะยั่วเย้า
“ป่านเฉวียน มหาเทพอย่างเจ้าจำเป็นต้องสละตัวเองเพื่อสามพิภพขนาดนี้เชียวหรือ”
“มิใช่เพื่อสามพิภพ แต่เพื่อเจ้า”
ร่างบางในอาภรณ์แดงสดเปิดเนื้อหนัง เงยขึ้นจากลำคอขาวของบุรุษ เขี้ยวยาวคมปราบยังเลอะคราบเลือดแดงก่ำ ดวงตาดอกท้อหวานเชื่อมกล่าวกระเง้ากระงอด “น่าขัน กระทั่งเลือดยังหวานไม่สู้ปากเจ้า”
บุรุษโอบร่างเล็กที่ทาบทับบดเบียดอยู่บนกาย สบตานางลึกซึ้งจริงจัง “รับปากข้า จะไม่ดื่มเลือดผู้ใดอีก”
สตรียิ้มมุมปาก แลบลิ้นเลียปลายเขี้ยวของตน ฝ่ามือลูบวนอยู่บนอกบุรุษที่ปราศจากอาภรณ์ เขี่ยเน้นเล่นตรงตุ่มไตที่คัดแข็ง แสร้งถามแผ่วเบา
“รับปากเจ้า ข้าได้สิ่งใด”
บุรุษมองนางลึกซึ้ง ตอบอย่างไม่ลังเล
“ได้ทั้งหมด ให้เจ้าทั้งหมดตลอดชีวิตอันเป็นนิรันดร์ของข้า”
จีนโบราณ . โรแมนติก ดราม่า . แฟนตาซีเทพเซียน