.
ข้าถูกภรรยาเก็บได้จากในหุบเขา
.
'เยว่ซินซิน' ถือวิสาสะวางปลายนิ้วบนข้อมือบุรุษเพื่อสัมผัสชีพจร ทันใดนั้นหว่างคิ้วนางก็ขมวดน้อยๆ
“ในร่างท่านยังมีพิษร้ายแรงอีกชนิดหนึ่งไหลเวียนอยู่ พิษดอกเฮยฉาข้าคุ้นเคยดี สามารถมอบยาลูกกลอนถอนพิษให้ท่านได้ ทว่าอีกพิษที่ติดตัวท่านแต่กำเนิดกลับซับซ้อนแก้ไม่ง่าย เกรงว่าต้องใช้เวลาสักหน่อย”
แผ่นหลังของ 'หยวนจื้อเซ่อจิน' ชาวาบ ใบหน้าเปลี่ยนเป็นแดงจัด เรื่องพิษร้ายแต่กำเนิดแม้แต่คนในครอบครัวเขาก็ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ เพราะเพิ่งมาแสดงอาการตอนอายุสิบสี่
พิษบัดซบทำให้เขาที่เพิ่งแตกเนื้อหนุ่มถึงกับอับจนถ้อยคำ
ยอมตายเสียดีกว่าต้องประกาศให้ผู้อื่นรู้ว่า
หยวนจื้อเซ่อจินน้อย ใช้! การ! ไม่! ได้!
ยิ่งคืนพระจันทร์เต็มดวงอาการจะกำเริบหนัก เขาจะหื่นอย่างแสนสาหัสประหนึ่งโดนรมควันด้วยธูปราคะ ใจอยากจะพุ่งไปหอนางโลมจับสตรีกดให้จมเตียงปลดปล่อยให้สาแก่ใจ ติดที่เจ้าน้องน้อยไม่ยอมผงกหัวขึ้นมา! ได้แต่ต้องกักขังทำร้ายตัวเองด้วยแม่นางทั้งห้าแล้วดื่มยาแรงให้หลับไป!
แล้วนี่ฟ้ากำลังจะถล่มหรือไร
ไยกลิ่นอ่อนจางสุดวาบหวามที่แผ่กำจายออกมาจากร่างนาง...
...กลับปลุกระบบมังกรน้อยของเขาให้ตื่นตัว
---------------------
กราบงามๆ หลังจากหายไปเนิ่นนานหลายเดือนนะคะรี้ด ฮือๆๆๆ
ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ วางใจได้ไรท์เขียนจะจบแล้ว เหลือแต่รีไรท์ไม่เทแน่นอน!><
เรื่องนี้เขียนรอบแรก NC น้อยมาก กลัวไม่มีคนอ่าน เลยต้องเพิ่ม NC แบบจุกๆ
แต่จะจุกจริงมั้ยฝากติดตามนะคะ ปาดเหงือแล้ว
นิยายมีดราม่าแค่เล็กน้อย พระเอกสายอบอุ่น+หื่น (เพราะต้องพิษ) และทั้งโลกคนที่แก้พิษได้มีแค่ยัยน้องของเราค่ะ คิคิ
Guest
