เคยคิดหรือไม่ว่าในอดีตที่ผ่านมานั้นช่างเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดเหลือเกินสมัยนั้นตอนที่ผมกำลังขึ้น ม.4 ใหม่ๆๆผมฮอตมากที่สุดในโรงเรียนเลยก็ว่าได้ มีเพื่อนๆๆตามจีบผมทั้งเพื่อนผู้หญิงและเพื่อนผู้ชายรวมถึงเพื่อนสาวทั้งหลายวันๆๆหนึ่งผมได้ทั้งดอกไม้ของที่ระลึกน่ารักและขนมมากมาย แทบจะขนกลับบ้านไม่ไหว ผมได้รู้จักกับเพื่อนคนหนึ่งเขาเรียนอยู่ห้องเดียวกับผมแต่เขาไม่ค่อยมีเพื่อนเพราะเขาอ้วนแถมยังมีน้ำมูกไหลเพื่อนๆๆในห้องเลยชอบแกล้งและล้อเขา ผมเห็นแล้วทั้งสงสารและเห็นใจเขามากผมเลยแบ่งขนมที่ได้รับมาเพราะความฮอตให้เขากินตลอดจากนั้นพวกเราทั้งสองคนเลยสนิทกันมาก เวลาผมไปไหนผมก็จะพาเจ้าอ้วนไปด้วยกันเสมอตัวนี่ติดกันเหมือนกับปาท่องโก๋ตลอดเวลาเลยละ
เพื่อนสนิทผมคนนี้เนื่องจากว่าเขาเป็นคนอ้วนก็เลยไม่ค่อยมีความมั่นใจในการเข้าสังคมกับเพื่ิอนคนอื่นๆๆสักเท่าไหร่ เวลาผมชวนเขาไปด้วยเขาก็จะเดินห่างผมตลอดเพราะเขาอายและกลัวว่าเพื่อนๆๆในโรงเรียนจะมองเขาเป็นตัวประหลาดแต่ผมไม่เคยแบ่งแยกเขาผมมองเจ้าอ้วนเป็นเพื่อนที่ดีและน่ารักมากคนหนึ่งเลยละ เขาเลยมีแค่ผมเท่านั้นที่เป็นทั้งเพื่อนสนิทและเพื่อนที่รู้ใจเขามากที่สุด
พอพวกเราจบชั้น ม.6 ก็มีเหตุให้ต้องจากกันไกลเป็นเวลานานเพราะเจ้าหมูอ้วนเพื่อนรักของผมนั้น เขาต้องไปเรียนต่อที่ต่างประเทศและย้ายกันไปทั้งครอบครัวด้วยส่วนตัวผมเองก็ต้องเตรียมตัวเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยเหมือนกัน แต่พอเข้ามหาวิทยาลัยพวกเราสองคนก็ห่างกันและขาดการติดต่อไปเลยเป็นอดีตที่น่าจดจำจริงๆๆ เฮ้อ....
ตัดภาพกลับมาปัจจุบันชีวิตของผมกับไม่ได้ฮอตเหมือนอย่างที่เคยเป็นซะแล้วผมต้องตรากตรำทำงานหนักเพื่อนหาเงินมาไถ่ถอนบ้านคืนจากธนาคาร ชีวิตของผมทุกวันนี้ต้องตื่นแต่เช้ารีบไปที่ออฟฟิตทำงานจนไม่มีเวลาดูแลตัวเองจนตอนนี้ผมจากหนุ่มหล่อสุดฮอตกับกลายเป็นไอ้ลูกเป็ดขี้เหร่ซะแล้ว
แต่นี่ชีวิตผมยังพังพินาศไม่พอเพราะเจ้าอ้วนอดีตเพื่อนรักของผมนั้นได้ย้ายกลับมาอยู่ที่ประเทศไทยแต่ที่พีคกว่านั้น เจ้าอ้วนดันมาเป็นหัวหน้าคนใหม่ของผมซึ่งตอนนี้ผมกับเจ้าอ้วนต่างกันคนละขั้วมาก เจ้าอ้วนกลายเป็นหนุ่มหล่อหุ่นดีดูมีฐานะส่วนผมซกมกเป็นศพมาทำงานทุกวันแถมยังมีหนี้สินมากมายอีก เวลาที่เจอหน้าเจ้าอ้วนผมจะหลบเขาตลอดและผมจะไม่มีวันให้เขารู้เด็ดขาดว่าผมคือเพื่อนรักของเขา
Guest
