“เธอยั่วฉัน…ฟ้าคราม”
“หนูเปล่า….”
โกหก! ยัยเด็กนี่ยั่วเขาชัดๆ ก็ไอ้สายตาที่ช้อนขึ้นมองเขา ท่าทางแบบนี้มันยั่วเขาชัดๆ ให้ตายสิ!
“ท้าทายฉัน….” เหนือฟ้าไม่ยอมถอยออกห่างจากใบหน้าเล็ก
“หนู…ไม่ได้ทำ” ฟ้าครามปฏิเสธ ไม่เต็มเสียง
“โกหก…รู้ไหมโทษฐานที่กล้าท้าทายฉัน จะต้องเจอกับอะไร”ครั้งนี้คงไม่ใช่เพราะความเผลอไผลเหมือนคราวที่แล้ว ในเมื่อตอนนี้เขาอยากจะลิ้มลองสัมผัสริมฝีปากอิ่มของเด็กนี่ขึ้นมาจริงๆ มือหนาที่จับอยู่ที่เอวเล็กเลื่อนขึ้นมายังท้ายทอยของฟ้าคราม
ฟ้าครามใจเต้นระรัว ตอนนี้เธอหลับตาได้แล้ว เมื่อเขาเอียงใบหน้าเข้าหาเธอสัมผัสแผ่วเบาตรงปากทำเอาเธอสะดุ้ง จะผลักเขาออกแต่เหนือฟ้าไม่ยอม เขา ล็อกท้ายทอยเธอแน่นหนา ไม่ยอมให้เธอหันหนีไปไหน
“อือ…!”