คำโปรยเรียกน้ำย่อย
เมื่อพี่ชายข้างบ้านที่เธอแอบรักมานาน ตกลงปลงใจที่จะสละโสดและกำลังจะเข้าพิธีหมั้นกับแฟนสาวที่เขารักมานานถึงสี่ปี ลลิน จึงต้องตัดสินใจทำสิ่งน่าละอายที่สุด เพื่อช่วงชิงโอกาสสุดท้ายก่อนที่จะสูญเสียผู้ชายที่เธอรักไปตลอดกาล
" นี่มันอะไรกัน ปีแสง "
โปรแกรมเมอร์หนุ่มหุ่นล่ำผิวขาว หน้าตาดี วัยยี่สิบห้าปีปลายๆ ห่มผ้าผืนบางยับยู่ยี่ที่คลุมเพียงร่างล่อนจ้อนไร้อาภรณ์ของตัวเองอย่างลวกๆ ค่อยเปิดเปลือกตา ตื่นขึ้นมารับแสงสว่างของเช้าวันใหม่ด้วยอาการงุนงงแกมตกใจ จนดวงตารีเล็กชั้นเดียวนั้น เบิกโพลงในเวลาต่อมากับภาพของบรรดาลุงป้าข้างบ้าน คนในครอบครัวและเพื่อนฝูงครบทีม ที่กำลังจ้องมายังเขาเป็นจุดเดียวกัน หากแต่เมื่อหันไปมองสิ่งที่กำลังเคลื่อนไหวอยู่ข้างๆยิ่งทำให้ช็อคหนักมากกว่าเดิม
" เฮ้ย! ลลิน มานอนอยู่ตรงนี้ได้ยังไง "
ชายหนุ่มอุทานเสียงดัง เมื่อพบว่าน้องสาวข้างบ้านที่เขารู้จักมาตั้งแต่เด็กๆ เธอคือนักศึกษาชั้นปีที่สี่ นามว่า ลลิน กำลังจะเป็นมัณฑนากรเต็มตัวในอีกไม่กี่วันนี้ ได้นอนเปลือยเปล่าในสภาพหน้าตื่นตกใจไม่แพ้กัน ซุกตัวขดงอแนบชิดอยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับเขา
เมื่อตั้งสติได้ ในสมองของชายหนุ่มก็เริ่มประมวลผลความรู้สึกชวนวาบหวิวที่ผ่านมาหมาดๆเมื่อคืนภาพต่อภาพ จนเข้าใจเหตุการณ์ทันทีว่าได้เกิดอะไรขึ้นกับเขาและเธอไปแล้วบ้าง แววตาที่แสดงความเจ็บปวดผิดหวังเพราะความรักและความฝันของอนาคตที่จะใช้ร่วมกับผู้หญิงที่รักมานานถึงสี่ปีต้องพังทลายลงไปเพียงเพราะอารมณ์ชั่ววูบ ทำให้เปลือกตาเรียวเล็กชั้นเดียวนั้นเบิกโตกลมขึ้นฉายความดุอย่างที่ลลินไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต ตวัดกลับมาที่เธอ ผู้นอนอยู่ข้างกายเขาด้วยความโกรธจัดทันที
" ลินวางยาพี่เหรอ รู้ตัวไหมว่าทำอะไรลงไป "
ไม่มีเสียงยอมรับหรือปฏิเสธใดๆจากผู้วาง
แผนตัวดีคนนั้น เธอได้แต่นิ่งเงียบไม่ยอมแม้กระทั่งสบตาของเขา ปีแสงสุดแสนที่จะอึดอัดกับภาพที่ถูกจ้องมองจากสายตาทุกคู่ในห้องนั้น เขาจึงยอมเอ่ยปากขึ้นมาอย่างหมดทางเลือก
" ได้!! จะให้ผมรับผิดชอบกับเรื่องนี้ก็ได้ ถ้าทุกคนต้องการให้เป็นแบบนั้น แต่บอกไว้ก่อนเลยนะ..ว่าผมจะไม่มีวันรักลลิน "
" ส่วนเธอ..จะได้เพียงแค่ตัวของพี่ไปเท่านั้น จงเตรียมใจรับความเฉยชาตลอดชีวิตเลยนะ...ลลิน "
แววตาคมกริบและน้ำเสียงห้วนหันมาตอกย้ำใส่ลลินที่นอนสำนึกผิดอยู่ข้างๆอีกครั้ง
" ก็ทำลงไปแล้วนิ่ แก้ไขอะไรไม่ทันละ "
" จบสิ้นซะทีความรักและผูกพันธ์ฉันท์พี่น้องมาแต่เล็กแต่น้อย ต่อจากนี้ไปผู้หญิงคนนี้จะเป็นคนที่เราจะมีให้ได้แต่ความเกลียดชังไปตลอดชีวิต "
ความคิดที่ดังขึ้นมาอยู่ในใจของคนทั้งสองคนพร้อมๆกันตามด้วยสถานการณ์หาความรู้สึก
ลลินก้มหน้ากลืนน้ำตาแห่งความเจ็บปวดใจและอัปยศอดสู จากการประกาศกร้าวของชายที่รักที่สุดว่าเกลียดเธอต่อหน้าผู้คนมากมายให้กลับลงไปสู้ก้นบึ้งของหัวใจ ถ้อยคำบาดลึกประดุจมีดบางกรีดลงไปกลางเนื้ออ่อนนั้นไม่ปราณี จนมันแทบหยุดเต้น แต่ห้วงลึกในนั้นยังแอบหวังว่าเขาจะยังไม่ลืมความรักและอดีตที่เคยดีต่อกันจนทำให้เกลียดเธอเข้ากระดูกดำได้อย่างที่พูด
~~ นิยายเรื่องนี้ ผู้เขียนตั้งใจส่งผ่านมุมมองที่สะท้อนถึงความรักวูบวาบและลุ่มหลงฉาบฉวยของวัยรุ่นจนนำมาสู่ความเห็นแก่ตัวเพื่อการครอบครอบเพียงร่างกายที่ไร้ใจอย่างผิดที่ผิดเวลา สุดท้ายแล้วความพยายามสู้เพียงลำพังของคนแอบรักอย่างลลิน จะเอาชนะความเกลียดชังของคนเจ้าฑิฐิเช่นปีแสง จนทะลายกำแพงหัวใจของเขาลงได้หรือไม่~~
ปล.นิยายเรื่องนี้ขอเสริฟความก๋ากั่นกล้าได้กล้าเสียของนางเอก แข่งกับความดื้อดึงและปากแข็งของพระเอกจนมาถึงวันที่กลายเป็นคนคลั่งรัก
ความน่ารักละมุนและร้ายกาจเกินร้อยของนางเอก มีเรท18+(ไม่มีหยาบคาย ไม่ตลาดล่าง เพราะไรท์ไม่นิยมแนวนี้) มีให้เห็นเป็นช่วงๆตามประสาผัวเมียวัยหนุ่มสาวจุดไฟติดง่าย เนื้อเรื่องเข้มข้นไม่เน้นน้ำทุกตอน ดราม่าไม่หนักแต่มีเป็นช่วงๆ หักมุมเล็กน้อยในตอนจบจนต้องลุ้นและติดตามค่ะ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
นักเขียนมือใหม่อ้อนขอโอกาสและกำลังใจ❤️❤️ หากรักและชอบนิยายแนวนี้ ขอกำลังใจเป็นหัวใจห้าดวงรัวๆให้กันด้วยนะคะ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Guest
