จบ Psycho จิตต้องขัง (NC SM 25++)(มี E-BOOK)
126
ตอน
144K
เข้าชม
476
ถูกใจ
275
ความคิดเห็น
855
เพิ่มลงคลัง
คำเตือนเนื้อหา
คำเตือนเกี่ยวกับเนื้อหาในเรื่องอาจมีการสปอยล์ถึงเนื้อเรื่องหลัก
ผิวกายของเธอสัมผัสได้ถึงลมบางๆรอบกายเธอ เสียงคล้ายสูดดมทำให้เธอรู้ว่า เป็นเสียงลมหายใจ! ลมหายใจคนคนหนึ่งที่กำลังสูดดมผิวกายของเธอ! ทั้งเย็นเฉียบ ขนลุก ยิ่งมันสูดดม เสียงหายใจของมันยิ่งคล้ายสัตว์ป่า!

 

*/*/*/*/*/*/*/*/ เรื่องนี้ติดเรท++++++ และจิตขั้นสุด!! มีภาษาและพฤติกรรมใช้ความรุนแรง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ใครไม่ชอบกดปิดได้นะคะ */*/*/*/*/*/*/*/ 

 

 

เรื่องนี้มี E-BOOK วางจำหน่ายใน MEB แล้ว จากราคาปก 349 บาท เหลือ 149 บาท!!!! มีตอนพิเศษบวกเพิ่มใส่ไข่จากรายตอนธรรมดามาอีก 5 ตอน!!! คุ้มกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว รีบสอยก่อนหมดโปรโมชั่นน้า  

**** ถ้าโปรโมชั่นหมดแล้วราคาจะเด้งมาเป็น 319 นะคะ ซื้อในเว็บไซต์ MEB ถูกกว่าในแอพพิลเคชั่นค่ะ จัดเป็นแบบ PDF และ EPUB อย่างดี คุ้มค่าคุ้มราคาแน่นอน **** 

 

 

 

 

 

***ไปกดซื้อกันน้าาาา ไปซื้อเถอะะค้าบบบ มันคุ้มกว่าและดีจริงๆ น้า นี่ขายตรงๆ 555*** 

................................................................................................................................................ 

 

 

คาแรกเตอร์พระเอกจิตทั้ง 2 คน 

ซ้าย : เรมีเอล (คนน้อง) ขวา : ซารีเอล (คนพี่) 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฉันตื่นมาพร้อมกับเห็นร่างของพี่สาวนอนอยู่ข้างๆอย่างไม่ได้สติ มือของฉันพยายามเขย่าตัวเธอ เพราะพี่สาวเป็นคนเดียวที่จะปกป้องฉันได้  

ข้อเท้าข้างซ้ายของฉันโดนล่ามโซ่ตรวนกับขาเตียง เมื่อออกแรงกระชากมันทั้งบาดผิวและเย็นเฉียบ ในใจพลันหนาวสั่น จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ความกลัว....ครั้งสุดท้ายที่จำได้ ฉันและพี่สาวกำลังนั่งรถเมล์เพื่อกลับบ้านจากการทำงานอันเหน็ดเหนื่อยเช่นทุกครั้ง กำลังจะกลับบ้าน...ไปทานข้าวกับพ่อแม่ คุณลุง คุณป้า น้องๆและตายายของฉัน ครอบครัวอันอบอุ่น แล้วทำไมมันถึงกลายเป็นแบบนี้  

‘Everlyn Klinton (เอเวอลีน คลินตัน)’ 

 

          

ฉันตื่นมาบนเตียงนอนขาวสะอาด รอบห้องปิดทึบสนิท ข้างกายฉันคือน้องสาวของฉันที่ทั้งชีวิตนี้สาบานว่าจะดูแลและปกป้อง ถูกล่ามโซ่ น้ำตาของความกลัวจนตัวสั่นและอ้อมกอดของเธอที่ถาโถมเมื่อฉันตื่น แต่ทำไม...ฉันถึงไม่มีโซ่ล่ามไว้ที่ข้อเท้า  

ความจำครั้งสุดท้ายเราทั้งสองกำลังนั่งรถเมล์เพื่อกลับบ้าน มือปริศนาใช้ผ้าปิดปากและจมูกของเรา ฉันไม่สามารถขัดขืนเพื่อพาตัวเองและน้องสาวหนีจากสถานการณ์นั้นได้ จนต้องตกมาอยู่ในที่แบบนี้ ฉันรู้สึกกลัว แต่...จะกลัวให้น้องเห็นไม่ได้ ฉันต้องใจเย็นและเข้มแข็ง หาวิธีเอาตัวรอดและพาน้องสาวของฉันออกไปจากที่นี่ให้ได้ ออกไปอย่างคนเป็น ไม่ใช่คนตาย...ต้องไม่เหมือนข่าวฆาตกรรมที่ปรากฏในโทรทัศน์เหล่านั้น 

‘Alexandra Klinton (อเล็กซานดรา คลินตัน)’ 

 

 

 

“ไม่ต้องกลัว เงียบก่อน...” อเล็กซานดราบอกเอเวอลีนให้เงียบเสียงลงเพื่อที่เธอจะได้ฟังเสียงด้านนอก อาจเป็นเสียงของคนร้ายที่จับพวกเธอมา 

เสียงพูดคุยลอดผ่านประตูห้องของพวกเธอ เสียงที่อเล็กซ์ได้ยินมีมากกว่า 3 คนแน่ๆ ใจของเธอหวาดกลัว มันคือเสียงของผู้ชายทั้งหมด... 

“อเล็กซ์...ฉันกลัว” เอเวอลีนกอดพี่สาวไว้ น้ำตาไหลอาบแก้ม 

“เอวา...ไม่ต้องกลัว ฟังพี่นะ ถ้ามันจะทำอะไรเรา อย่าขัดขืนเด็ดขาด! จำไว้ ถ้าขัดขืนพี่ไม่รู้ว่ามันจะฆ่าเราไหม เราต้องรอดออกไปจากที่นี่ ออกไปอย่างคนเป็น”  

'ฉันทำไม่ได้หรอก' เอเวอลีนปฏิเสธพร้อมกับร้องไห้ออกมา 

เสียงเปิดประตูดังปัง พร้อมกับชายคนหนึ่งที่เข้ามา เงามืดจากภายนอกและภายในห้อง แสงไฟสลัวเหมือนหนังฆาตกรรมคล้ายสะท้อนร่างชายทั้งสองหน้าประตู ดั่งปีศาจน่าเกลียดน่ากลัว มันมีกันสองคน...ชายคนหนึ่งก้าวเดินเข้ามาหาพวกเธออย่างช้าๆ เงาดำเอียงคออย่างสงสัยและอยากรู้ เสียงคอกรอบแกรบดังขึ้นเมื่อมันสะบัดคอเอียงซ้ายขวาอย่างแรง อเล็กซานดรากอดน้องสาวของตนแน่นอย่างปกป้องและหวาดกลัว แต่ความพยายามไร้ผลเมื่อร่างเล็กของเธอถูกกระชากออกจากน้องสาวและโดนชายน่ากลัวคนนั้นอุ้มขึ้นพาดบ่าราวกับเธอไม่มีชีวิต 

เอเวอลีนมองพี่สาวของตนที่ถูกชายร่างสูงน่ากลัวคนหนึ่งอุ้มร่างเล็กของพี่เธอไปต่อหน้าต่อตา 

“เอวา! จำคำพี่ไว้! พี่รักน้องมากนะ...” 

“อเล็กซ์!!! กรี๊ด!!!!!!!!” 

 

 

เอเวอลีนหลับไปพร้อมน้ำตา เธอตื่นขึ้นมาด้วยความปวดหัวและ....สัมผัสเย็นเฉียบน่ากลัวตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าของเธอ ในห้องที่เธออยู่เป็นห้องปิดทึบมืดสลัว แต่ผิวกายของเธอสัมผัสได้ถึงลมบางๆรอบกายเธอ เสียงคล้ายสูดดมทำให้เธอรู้ว่า เป็นเสียงลมหายใจ! ลมหายใจคนคนหนึ่งที่กำลังสูดดมผิวกายของเธอ! ทั้งเย็นเฉียบ ขนลุก...กลิ่นบุหรี่เหม็นๆที่เธอไม่ชอบ อบอวลทั่วตัว มันทั้งเหม็นและมีกลิ่นเย็นๆของมิ้นท์อ่อนๆ ความรู้สึก...มันดอมดมผิวกายของเธอตั้งแต่เส้นผม ใบหน้า ต้นคอ แขน ขา และปลายเท้าของเธอ ยิ่งมันสูดดม เสียงของมันเริ่มหายใจดังขึ้นคล้ายสัตว์ป่า เธอกลัว....เธออยากกลับบ้าน 

 

นามปากกา ไซคี (PSYCHE) 

 

 

ผลงานของไรท์ทุกเรื่องเป็นการใช้สมอง ความคิด จิตนาการ และข้อมูลการศึกษาเยี่ยงไรท์ทำวิทยานิพนธ์อีกครั้ง มีความเหนื่อยและยากลำบากในการกลั่นกรองทุกตัวอักษรกว่าจะมาเป็นนิยายหนึ่งตอนหรือหนึ่งเรื่อง 

เพราะฉะนั้นไม่อนุญาตให้คัดลอกหรือลอกเลียนแบบ ทำซ้ำหรือดัดแปลงตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗ 

ผู้ใดฝ่าฝืนหรือละเมิดสิทธิ จะดำเนินคดีโดยไม่ปรานี เตือนไว้ก่อนน้า 

......................... 

ตอนแรกลงเมื่อ 6 ส.ค. 64 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (1)

5.0

ของรีวิวบอกว่าคุ้มค่ากับการอ่าน
ของรีวิวบอกว่าการบรรยายลื่นไหล
ของรีวิวบอกว่าเนื้อเรื่องสนุกชวนติดตาม