แรกรักรัตติกาล nc 18+

"คุณเป็นใคร"มาลาตีพยายามเค้นเสียงที่ตอนนี้แหบพล่าออกมา แม้จะจำได้ว่าสายตาคู่นี้เป็นคู่เดียวกับที่เธอสบตาเข้าเมื่อกลางดึกที่ผ่านมาแต่ก็อยากถามเพื่อความแน่นใจ ดวงตาของเธอจองมองลึกเข้าไปนัยตาอีกคู่อย่างค้นหาโดยที่ไม่มีอาการตื่นตนกแม้แต่น้อย

ลูเซียโน่มองลึกกลับไปยังดวงตาที่จ้องมาที่เขา ปากหนายิ้มมุมปากเล็กน้อย มือที่ประคองหน้าหญิงสาวไว้ก่อนหน้าได้เปลี่ยนเป็นโน้มใบหน้าเรียวให้เข้ามาหาเขา ริมฝีปากบางถูกประกบจูบจากลูเซียโน่ลิ้นหนาสอดเข้าไปในโพรงปากของมาลาตีอย่างใจเย็นยอกล้ออีกฝ่ายอย่านุ่มนวล.  ท่อนแขนที่แข็งแรงกอดรัดร่างเล็กให้อยู่ในอ้อมกอดของเขา ร่างสูงขึ้นคล่อมบนตัวของมาลาตีจนมองไม่เห็นคนตัวเล็ก. ปากหนาลากยาวไล่ไปตามซอกคอของหญิงสาวและเนินอกอิ่มที่ทุกซ่อนไว้ในชุดนอนเรียบแต่บางเบา. มือหนาที่เคยประคองใบหน้าเรียวตอนนี้ได้เปลี่ยนตำแหน่งมาอยู่ที่เนินอกที่แอ่นขึ้นเหมือนจะช่วยให้อีกฝ่ายได้ทำอะไรๆสะดวกขึ้น  ร่างงามถูกชายหนุ่มสัมผัสไปแทบทุกตารางนิ้วของร่างกาย หมอสาวเกิดความพึ่งพอใจในสัมผัสเกิดขึ้นแบบไม่ได้ตั้งใจ  แขนเรียวเล็กโอบกอดร่างใหญ่ลูบไล้ไปตามแผ่นหลังแกร่งอย่าลืมตัว มือหนาไล่ปดตะขอชั้นในอย่างชำนาญ ชายหนุ่มทะลายกำแพงบางเบาออกไปจำหมดสิ้น ลิ้นหนาเกี้ยวพันดอกบัวสีชมพูเม็ดงามทั้งสองข้างสลับกันไปมา ตามด้วยประกบปากงามที่กำลังบวมเจอจากการจูบอันหนักหน่วงของเขาก่อนหน้า

"สาวน้อย เธอกำลังทำให้ฉันหยุดไม่ได้นะ" ชายหนุ่มผงกหัวขึ้นจากเนินออกอิ่มกระซิบข้างหูของคนตัวเล็ก. กลิ่นหอมจากแป้งเด็กที่เขาไม่เคยเห็นใครใช้ในประเทศนี้มันช่าวเขาเย้ายวนเขาเหลือเกิน ลูเซียโน่ไม่เข้าใจว่าทำไมเข้าต้องการสาวตรงหน้ามากขนาดนี้ไม่ว่าจะเป็นเลือดจากตัวเธอหรือความต้องการบนเตียงมากขนาดนี้จนทำให้เขาเสร็จธุระแล้วรีบย่องขึ้นห้องพักหญิงสาวที่อยู่ถึงชั้นสิบ. มันหน้าอายไหมล่ะมีผู้หญิงมากมายเรียงคิวเข้าหาเขาไม่ว่าจะเป็นแวมไพร์หรือมนุษย์ต่างก็ต้องการเขาทั้งนั้น แต่กลับผู้หญิงเอเชียคนนี้เขาต้องแอบย่องขึ้นเพื่อมาหลักหลับและแอบจูบเธอ รู้ถึงไหนอายถึงนั้น ลูเซียโน่พลิกกายที่เต็มไปมัดกล้ามสวยลงข้างๆหญิบสาวแล้วดึงสาวน้อยข้างๆมากอดไว้ในอกแกร่ง

ติดตามการอัฟนิยายทางนี้เลยนะค่ะ

ฝากติดตามadd friends