แนะนำจากไรท์
1.นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแนว ชายรักชาย [ท้องได้] ท่านใดรับไม่ได้ ให้รีบกดหนีออกไปทันทีนะคะ อย่าหลงเข้าไปเป็นอันขาด
2.รูปภาพตัวละครต่างๆเป็นเพียงบทบาทสมมุติ ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาในนิยายเรื่องนี้
3.นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นด้วยจินตนาการและภาพสมมุติของผู้เขียนเท่านั้น
4.นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหา คำพูดหยาบคายและการใช้ความรุนแรง เยาวชนอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรพิจารณา
5.นิยายเรื่องนี้มีการใช้ภาษาพูดวิบัติ เพื่อการเพิ่มอรรถรสในการอ่าน ใครที่รับไม่ได้ ให้รีบกดหนีออกไปอย่างรวดเร็วค่ะ
6.นิยายเรื่องนี้ถือเป็นลิขสิทธิ์ ห้ามคัดลอกดัดแปลงเนื้อหาภายในโดยเด็ดขาด
"พี่เลี้ยงตัวร้าย กับ คุณชายตัวแสบ"
BL NC 20+
เมื่อคุณย่าจัดการหา "พี่เลี้ยงคนใหม่" มาให้ผม แล้วไอ้พี่เลี้ยงตัวร้ายที่เข้ามาวุ่นวายปั่นประสาทให้ผมว้าวุ่นไปทั้งตัวและหัวใจ แค่เจอกันวันแรกผมก็อยากจะบ้าตายแล้ว เพราะความร้ายของมันทำให้ผมต้อง คิดหาปฏิบัติการตอบโต้เอาคืนชนิดตาต่อตาฟันต่อฟัน ให้มันรู้กันไปเลยว่าระหว่างพี่เลี้ยงตัวร้ายกับคุณชายอย่างผม ใครจะแน่กว่ากัน+++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ผมเปิดประตูห้องแล้ววิ่งเข้าไปเพื่อจัดการไอ้พี่เลี้ยงตัวแสบที่มันบังอาจมาทำให้ผมหงุดหงิดอารมณ์เสีย มึงตายแน่ไอ้ไทม์กูจะทำให้มึงได้รู้จักว่าคนอย่างกูร้ายกาจแค่ไหน
ผ่าง......เฮือกกก ผมยืนตาค้าง ตัวแข็งเหมือนถูกจับไปแช่ช่องฟรีช เมื่อไอ้คนที่ยืนอยู่ต่อหน้าผม ไอ้พี่เลี้ยงตัวร้ายมันยืนแก้ผ้า หันหน้าเดินอวดหุ่นแมนๆ ของมันมาทางผมอย่างไม่แคร์สายตาตะลึงงันของผมเลยสักนิด แผงอกแน่นๆ ซิกแพ้คเน้นๆ กล้ามหน้าท้องเป็นลอนขึ้นลูกชัดเจน มันทำให้ผมใจสั่นขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ แล้วไอ้ที่หนักไปกว่านั้นคือต่ำกว่าสะดือลงไปโคตรพ่อโคตรแม่มึง จะใหญ่ จะยาวก็เกรงใจคนอื่นบ้าง แล้วดูมันเถอะไอ้สัดไทม์ มึงไม่ควรเดินเอาไอ้แท่งนั้นมาชี้หน้ากู ไอ้ชิบหาย
"...."ผมอ้าปากค้างสายตาจับอยู่ที่ไอ้เสาไฟฟ้าเดินได้ที่ค่อยๆ เดินมาหาผม ผมไม่สามารถถอนสายตาตัวเองออกไปจากไอ้แท่งๆ ที่มันแข็งตัวตั้งตรงชี้เด่พุ่งมาใส่หน้าผมได้ ไอ้ห่านี่ก็หน้าด้านหน้าทนจริง มึงไม่คิดจะเอาผ้ามาปิดสักหน่อยหรือไง หัวใจกูจะวายตายห่าอยู่แล้ว
"มีอะไร"ไอ้พี่เลี้ยงตัวโย่งถามผมเสียงเรียบ อื้อ...มึงตกใจสักหน่อยก็ได้ นี่กูเข้ามาห้องมึงแบบไม่ให้มึงตั้งตัว ในสภาพที่มึงไม่ควรพร้อมรับแขกนะ มึงไม่คิดจะ วี้ด ว้าย อุ้ย โอ้ะ เอ้ะ อ้ะ สักหน่อยเหรอวะ ไอ้หน้าด้าน
"อย่าเข้า่มาใกล้กู"แล้วก็เป็นผมเองที่อยู่ๆ ก็เสือกกระดากอายแทนมันขึ้นมาเฉยๆ ผมได้แต่เดินถอยหลังหนีมัน ไอ้ห่านี่ก็ร้ายนัก กูอุตส่าห์เดินหนีมึงยังจะเดินตามกูมาอีก โอ้ยไอ้ชิบหาย หัวจิตหัวใจมึงทำด้วยอะไร กูตายแน่ อย่าเข้ามาใกล้กู ถอยไปไอ้สัด
"ทำไมเขินเหรอ"ไอ้ไทม์ประชิดตัวผมทันที พอมันเห็นผมอยู่ในอาการประหม่าแทนที่มันจะถอยแต่ไอ้ชิบหายนี่มันกลับเดินเข้ามาใกล้กว่าเดิม แล้วดึงเอวผมให้ถลาไปปะทะกับร่างเปลือยมันเต็มๆ ผมบอกแล้วว่าไอ้พี่เลี้ยงคนนี้มันร้าย
"ไอ้สัดถอยไป"ผมไล่มันเสียงสั่น จะไม่ให้สั่นได้ยังไงก็ไอ้ดุ้นยาวๆ ใหญ่ๆ มันพุ่งมาทิ่มพุงผมอยู่ ไอ้ชิบหายนี่จังไรเหลือเกิน มึงเห็นกูเป็นอะไรเนี่ยไอ้สัด กูสั่นจนกูคิดว่ากูเป็นโรคพาร์กินสันแล้วนะ เอาลูกชายมึงออกไปจากพุงกูเดี๋ยวนี้
"คุณแทนเข้ามาหาผมเองนะ"
******ฝากติดตามเอาใจช่วยน้องแทนกันด้วยนะคะ******