เรื่องย่อ
ธาดา...ศัลยแพทย์หนุ่มมากฝีมือแต่เขาได้ผันตัวมาเป็นอาจารย์คณะแพทย์ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
เขาเป็นผู้ชายบ้างานจึงไม่มีเวลาคิดเรื่องผู้หญิง จนวันที่เขาถูกคุณปู่ผู้มีอำนาจเด็ดขาดในบ้าน บังคับให้แต่งงานกับผู้หญิงที่ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อนเพื่อแลกกับผลประโยชน์ส่วนตัว
แต่หลังการแต่งงานเขาก็เริ่มจะไม่เป็นตัวของตัวเอง
หวาย...เด็กสาวผู้มีความซื่อสัตย์ต่อหัวใจตัวเอง
ในวันรับใบประกาศนียบัตรจบชั้นมัธยมปลายเป็นวันที่เธอรู้ว่าต้องแต่งงานกับผู้ชายที่อายุห่างกันถึงสิบปี
แม้ประสบการณ์ความรักยังอ่อนหัด ทว่าความสดใสของเธอเปรียบเหมือนกามเทพแผลงศร ให้หัวใจของใครบางคนไม่แห้งเหี่ยวอีกต่อไป
ทั้งคู่เริ่มต้นด้วยการเป็นคนแปลกหน้า...ทว่าความใกล้ชิดทำให้เขาและเธอได้รู้ว่าความรัก...มักมาโดยไม่ทันตั้งตัว
เรื่องนี้เน้นความฟินไม่เน้นดราม่านะคะ และขอเตือนว่าพระเอกเรื่องนี้นิสัยผู้ใหญ่ อบอุ่นละมุนมากกกก)
คำเตือน
เนื้อหามีการบรรยายถึงเรื่องเพศและมีพฤติกรรมไม่เหมาะสม นิยายเรื่องนี้จึงเหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ปีบริบูรณ์ขึ้นไป
ขอแจ้งให้ทราบว่า ทางผู้แต่งไม่ได้มีเจตนาพาดพิงหรือทำให้หน่วยงาน อาชีพที่อ้างอิงถึงเสื่อมเสียแต่อย่างใด ในเนื้อหานิยายเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น
(เนื้อหายังไม่ได้รีไรท์ดังนั้นอาจเจอคำผิดได้จึงขออภัยไว้ล่วงหน้าค่ะ)
#มีอีบุ๊ค
#โปรดอ่าน
ติดเหรียญอยู่ที่ 300-600 เหรียญ ขึ้นอยู่ที่เนื้อหาและความยาวค่ะตอนไหนติดเหรียญแพง 500-600 เหรียญเพราะเนื้อหาเยอะและแน่นค่ะ #รับประกันความคุ้มค่า
#สปอย
“ จริงๆนะคะถ้าไม่เชื่ออาจารย์จะลองพิสูจน์ํดูก็ได้ ” ฉันตอบด้วยสีหน้าจริงจังเพราะคุณสามีในนามทำหน้าเหมือนจะไม่เชื่อ ในเมื่อไม่ได้ทำผิดอะไรทำไมฉันต้องยอมรับด้วยล่ะ
“ จะพิสูจน์ยังไงเหรอ ” พอฉันพูดจบก็ยังโน้มตัวลงมาใกล้ๆฉัน ตะ…ตายแล้ว! ฉันเป็นคนพูดเองก็จริงแต่ฉันไม่ได้คิดตอบไว้หรอกนะ
“ ก็….ก็…. ”
"ว่าไง! ” ในขณะที่ฉันเอาแต่อ้ำอึ้งเจ้าของเสียงทุ้มก็ถามย้ำอีกครั้งแถมสายตาคู่นั้นก็ยังจ้องหน้าฉันอย่างคาดคั้นอีกด้วย
ซวยแล้ววว ไม่น่าปากไวเลยเรา
“ ก็…...ไม่รู้สิคะ ” ฉันเบนสายตาไปอีกทางเพราะไม่อาจจะทนมองหน้าของอาจารย์ธาดาในระยะที่ใกล้ขนาดนี้ได้
“ ช่างเหอะ ”
“ เดี๋ยวค่ะ! ” ในตอนที่อาจารย์ธาดาจะกลับขึ้นไปนั้นฉันก็เอาริมฝีปากตัวเองไปแตะริมฝีปากอุ่นๆของเขาเอาไว้ก่อนจะรีบกลับลงมานั่งตัวแข็งทื่อ
ตึก!ตึ่ก!ตึ่ก!
ฉันสัมผัสได้ถึงเสียงหัวใจตัวเองที่เต้นเร่าไม่เป็นจังหวะเหมือนว่ามันจะหล่นออกมาอยู่ข้างนอกเสียให้ได้ ที่จู่ๆฉันก็ใจกล้าไปประทับรอยจูบบนริมฝีปากอาจารย์ธาดาแบบนั้น งานนี้ฉันต้องโดนเขาดุอีกเป็นแน่
โอ๊ยยย! นี่ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย!
“ทีนี้ก็เชื่อแล้วใช่ไหมคะว่าหนูไม่ได้ดื่มเบียร์จริงๆแล้วถ้าตอนนี้อาจารย์เชื่อหนูแล้วก็ออกไปได้แล้วค่ะ”
เมื่ออีกฝ่ายเอาแต่ยืนนิ่งไม่ได้พูดอะไรฉันเลยเป็นฝ่ายชิงพูดขึ้นก่อนจะรีบมุดเข้าไปอยู่ในผ้าห่มผืนใหญ่หนานุ่มด้วยความอายระดับล้าน
ฉันข่มตาลงอย่างเงียบๆไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรง ต่อให้เขาจะไม่พอใจฉันแค่ไหนตอนนี้ก็ขอให้ออกไปจากห้องฉันทีเถอะ
“ ผมไม่ได้ตั้งตัวเลยไม่ทันจะได้กลิ่นอะไร ”
“ ละ...แล้วยังไงคะ ” ฉันเอ่ยตอบน้ำเสียงตะกุกตะกักไม่กล้าแม้จะโผล่หน้าออกไป
“ จะว่าอะไรไหมถ้าผมจะขอให้ทำแบบเมื่อกี้อีกที
******************